Του Παναγιώτη Παναγιωτακόπουλου,
Ο παραπάνω τίτλος -ναι ακόμα και με 3 λέξεις- θα μπορούσε πολύ περιεκτικά να συνοψίσει όλα όσα θα ακολουθούν στις επόμενες γραμμές. Πώς ο γίγαντας που ακούει στο όνομα Airbnb, που πάμπολλες φορές στο παρελθόν έχουμε εξυμνήσει για τις στρατηγικές κινήσεις του, έχει επηρεάσει την αγορά ακινήτων και το τι μπορούμε να περιμένουμε με βάση τα όσα έχουν συμβεί ξανά και ξανά παλαιότερα.
Για τους λίγους που ίσως δε γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, το Airbnb αποτελεί, αυτή τη στιγμή, ένα εκ των δημοφιλέστερων πλατφορμών αναζήτησης στέγης σε βραχυχρόνια βάση. Σαν άλλο Booking.com ή Hotels.com, προσφέρει πληθώρα επιλογών ενοικίασης καταλυμάτων, από ανθρώπους που επέλεξαν να παραχωρήσουν, και να εκμεταλλευτούν, φυσικά, με αυτόν τον τρόπο το χώρο τους. Από την απλή ιδέα, λοιπόν, όταν δυο φίλοι έψαχναν για φθηνότερες από τα ξενοδοχεία εναλλακτικές, ξεκίνησε το όλο concept, ώσπου γιγαντώθηκε.
Πώς όλο αυτό μπορεί να επηρεάσει την αγορά και την μίσθωση ακινήτων, όμως; Το φαινόμενο Airbnb, πλέον, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και έχει δημιουργήσει νέες συνθήκες στον κλάδο. Σχεδόν σε πανελλαδικό επίπεδο και, αν όχι καθολικά, σίγουρα στους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς, είναι πια άθλος η εύρεση καταλύματος προς μακροχρόνια μίσθωση. Οι τιμές είναι στα ύψη και το προσφερόμενο διάστημα είναι από το Σεπτέμβριο και τις αρχές του φθινοπώρου ως και το Μάιο και το τέλος της άνοιξης. Κατά τη θερινή περίοδο, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοικιών μετατρέπεται σε χώρο διαθέσιμο, στα πρότυπα των ξενοδοχειακών μονάδων, στο Airbnb, προσελκύοντας πλήθος τουριστών και αποσκοπώντας στο υπερβάλλον κέρδος. Μέχρι να έρθει ο επόμενος Σεπτέμβρης και πάλι από την αρχή.
Κάπως έτσι, θέλοντας και μη, οι διάφοροι ενδιαφερόμενοι, ανάμεσά τους φοιτητές, αναπληρωτές καθηγητές, απλές οικογένειες που κάθε χρόνο αναζητούν στέγη μπαίνουν σε αυτή τη λούπα, υπερτιμολογούνται και μοιάζουν ανήμποροι να αντιδράσουν. Όσο η ζήτηση είναι στα ύψη, η τακτική αυτή από πλευράς ιδιοκτητών δεν αναμένεται να αλλάξει και οι τιμές θα συνεχίσουν να βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα.
Τι, όμως, μας έχει διδάξει το παρελθόν αρκετές φορές; Έρχεται πάντοτε το πλήρωμα του χρόνου, όταν η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και πλέον η ζήτηση δε μπορεί να καλύψει τις πολύ υψηλές απαιτήσεις τις προσφοράς και αρχίζει να γεννάται μια νέα φούσκα. Τα σπίτια μένουν ξενοίκιαστα, δεν υπάρχει ενδιαφέρον, οι ιδιοκτήτες, μαθημένοι διαφορετικά, παύουν να έχουν έσοδα, οι τιμές και οι αξίες των ακινήτων κατρακυλούν, ακόμα και σε επίπεδα κάτω του κόστους, για να γυρίσει η κατάσταση υπέρ των ενοικιαστών. Έχει συμβεί πολλές φορές στην οικονομική ιστορία, θα συμβεί ακόμα περισσότερες στην πορεία των χρόνων.
Δυστυχώς, άμεση λύση δεν υπάρχει. Η παγκόσμια υγειονομική κρίση που απασχολεί και τη χώρα μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ήταν ένα μικρό καμπανάκι για πολλές περιοχές μιας και οι φοιτητές και οι διαφόρων αντικειμένων εργαζόμενοι- «νομάδες» δε μετακινήθηκαν και πολλές ιδιοκτησίες έμειναν ανεκμετάλλευτες.
Όσο υπάρχει οικονομική επιστήμη, τα φαινόμενα αυτά θα είναι άξια μελέτης. Αυτό που συνίσταται γενικότερα είναι η περίσσεια λογική έναντι της μανίας για υπερβολικό κέρδος. Οι τιμές πρέπει να συμβαδίζουν με τους καιρούς και να βρίσκονται σε επίπεδα για να καλύψουν τις ανάγκες όλων. Αλλιώς, ρόδα είναι και γυρίζει και πάντοτε το «κάρμα», που στην οικονομία έρχεται με μαθηματική ακρίβεια, κάνει τις απαραίτητες διορθώσεις και τις κάνει με τρόπο βαρύ και άσχημο. Η επιλογή είναι στα χέρια μας.
