Του Θάνου Παπαδογιάννη,
Από τις 16 Αυγούστου ισχύει ο νέος νόμος του κράτους, με τον οποίο οι εργαζόμενοι στον τομέα υγείας αλλά και της πρόνοιας είναι υποχρεωμένοι να εμβολιαστούν κατά του Covid-19. Η νέα αυτή νομοθετική πράξη έχει δείξει τη σκληρή πλευρά της εργασίας μέσω της αναστολής ή της απόλυσης που επιφέρει.
Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστός ο σχεδιασμός για την εφαρμογή της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις. Ένα από όλα όσα ειπώθηκαν κατά της υποχρεωτικότητας είναι και το ότι αυτός ο νόμος είναι αντισυνταγματικός. Πάνω σε αυτό στηρίχτηκε και η εργαζόμενη του Προγράμματος «Βοήθεια στο σπίτι» στον Δήμο Παιονίας στο Κιλκίς, η οποία κατέφυγε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Κιλκίς. Η ετυμηγορία, όμως, του Πρωτοδικείου είναι κατά της εργαζόμενης αλλά και κατά οποιουδήποτε ατόμου θεωρεί πως ο νόμος είναι αντισυνταγματικός. Σύμφωνα, λοιπόν, με το Πρωτοδικείο Κιλκίς, ο ν.4820/2021 και οι διατάξεις του είναι συνταγματικές αναφέροντας πως: «… οι οποίες τέλος καμία αντισυνταγματικότητα δεν πάσχουν, όπως αβασίμως επικαλείται η αιτούσα, καθότι με αυτές προστατεύεται το υπέρτατης αξίας έννομο αγαθό της υγείας και της ζωής του συνόλου των πολιτών και ιδίως των ευπαθών ομάδων. Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να απορριφθεί το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής ως μη νόμιμο και επαλλήλως ως αβάσιμο κατ’ ουσίαν».
Ο νόμος αυτός, όπως έχουν αναφέρει στελέχη της κυβέρνησης, θα επεκταθεί και σε εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και πέρα του κλάδου της υγείας και της πρόνοιας. Ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ANT1 ανέφερε πως: «Όσο η πανδημία μέσα στον χειμώνα μεγαλώνει και οι θάνατοι ανεμβολίαστων αυξάνονται, τόσο θα έχουμε απολύσεις».
Η κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή έχει μπει σε μία συνθήκη «πολέμου» με τους ανεμβολίαστους εργαζόμενους και σε μια μάχη με τον χρόνο για την έναρξη του φθινοπώρου. Το 75% εμβολιασμένων πολιτών, που οι ειδικοί είχαν ανακοινώσει ότι χρειαζόμαστε για να ανταπεξέλθουμε το φθινόπωρο του 2021, δεν έχει επιτευχθεί, είμαστε ακόμα στο ≃55% και ο Σεπτέμβριος είναι προ των πυλών. Γι’ αυτόν τον λόγο ο χρόνος πιέζει την κυβέρνηση που κάνει κινήσεις, οι οποίες θεωρεί πως θα έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, ο εκβιασμός των πολιτών δεν νομίζω πως θα έχει μεγάλο αποτέλεσμα. Μόνο αν κάποιος έρθει στη θέση του ανθρώπου που τον εκβιάζουν με τα προς το ζην, θα καταλάβει τον αντίκτυπο του νόμου αυτού. Η πίεση, το στρες είναι ανέκαθεν πολύ έντονα, πόσω μάλλον αν κάποιος σε απειλεί πως θα χάσεις τη δουλειά σου και κατ’ επέκταση τον μισθό σου, ο οποίος συντηρεί εσένα, μπορεί, όμως, και μια ολόκληρη οικογένεια.
Από την μια, λοιπόν, ο χρόνος πιέζει, από την άλλη, όμως, δε μπορούμε να αναγκάσουμε κανέναν να φοβάται και να αγωνιά διαρκώς για κάτι. Αν καταπιέσεις κάποιον στο να έρθει «πρόσωπο με πρόσωπο» με τον φόβο του, αυτό μπορεί να δημιουργήσει πολλά περισσότερα προβλήματα στην ψυχική του υγεία, έχοντας αρνητικό αντίκτυπο τόσο στην αποδοτικότητά του όσο και στην εργασία του.
Ο νόμος ν.4820/2021 έπρεπε να είναι η έσχατη λύση. Αν, όμως, έχουμε φτάσει στο σημείο της έσχατης λύσης, οι πολίτες πρέπει να το ξέρουν!
