Του Παναγιώτη Παναγιωτακόπουλου,
Όντες ακόμα σοκαρισμένοι από το πραξικόπημα που έλαβε χώρα προ ολίγων ημερών στο Αφγανιστάν, είναι ίσως λίγο νωρίς, μα πρέπει να αναρωτηθούμε σχετικά με τις όποιες οικονομικές συνέπειες που θα απασχολήσουν τη χώρα το προσεχές διάστημα.
Είναι μάλλον απίθανο να ξεπεραστούν εικόνες συνταρακτικές, εικόνες που αφήνουν τον κόσμο με το στόμα ανοιχτό, όχι από θαυμασμό αυτή τη φορά, αλλά από την ακραία δύσκολη θέση που μπορεί να έρθει η ανθρώπινη φύση, έχοντας υποστεί τα χειρότερα φαινόμενα από το ίδιο της το είδος. Είναι συγκλονιστικό, με την έννοια του θλιβερού, να παρακολουθούμε εν έτει 2021 ανθρώπους να παλεύουν, για να εγκαταλείψουν το σπίτι τους, να εκλιπαρούν για λίγα εκατοστά στην πτήση της σωτηρίας και τελικά, στην προσπάθεια τους να λυτρωθούν, να κρατιούνται με νύχια και με δόντια στα πόδια ενός αεροπλάνου και όταν πια οι δυνάμεις τους τούς εγκαταλείπουν, να χάνονται στο χαώδη ουρανό.
Αρκετά ειπώθηκαν, για την ώρα, γιατί στην πραγματικότητα όσα και να σχολιαστούν επί του θέματος δε θα είναι ποτέ αρκετά. Στις λίγο πιο οικονομικές συζητήσεις, υπάρχει αγωνία γύρω από το πώς θα κινηθούν οι γειτονικές και άμεσα ενδιαφερόμενες χώρες, αλλά και το τι θέση θα πάρουν οι ισχυρές δυνάμεις του τόπου.
Σε επίπεδο αρχών, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν εκ των πρώτων σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις, αφού, σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπων του, η αβεβαιότητα στη διακυβέρνηση του Αφγανιστάν δεν αφήνει άλλα περιθώρια από την αποστασιοποίηση, προσωρινά τουλάχιστον, του κράτους από τους πόρους του Ταμείου. Πιο συγκεκριμένα, «Όπως σε όλες τις περιπτώσεις, το ΔΝΤ έχει για οδηγό του τις απόψεις της διεθνούς κοινότητας. Αυτή την στιγμή επικρατεί ασάφεια εντός της διεθνούς κοινότητας όσον αφορά την αναγνώριση μιας κυβέρνησης στο Αφγανιστάν – ως αποτέλεσμα η χώρα δε μπορεί να έχει πρόσβαση στα ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα (SDRs) ή σε άλλους πόρους του ΔΝΤ» , ήταν η επίσημη τοποθέτηση από πλευράς ΔΝΤ.
Σίγουρα, αυτό που ενδιαφέρει τους Ταλιμπάν, που έχουν καταλάβει την εξουσία της χώρας του Αφγανιστάν, δεν είναι τα χρήματα σε πρώτη φάση, αλλά η κατοχύρωση της θέσης τους. Παρά τις αντιδράσεις της πληθώρας των χωρών και οργανισμών, βλέποντας δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα να δηλώνουν πρόθυμες να συνεργαστούν μαζί τους για την εξασφάλιση ειρήνης, τότε μόνο κουράγιο και θάρρος αποκτούν, για να συνεχίσουν να μάχονται για τα πιστεύω τους.
Μοναδική λύση σίγουρα δεν είναι, όμως, ο μέγιστος δυνατός «πόλεμος», έστω και οικονομικής μορφής, πιθανώς, είναι ικανός, αν όχι άμεσα, στο προσεχές μέλλον, να αποδυναμώσει το καθεστώς των Ταλιμπάν και να προκαλέσει δυσκολίες, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην υπόλοιπη κοινότητα να δράσει, με στόχο την επαναφορά στην κανονικότητα.
Αδιαμφισβήτητα, προέχουν άλλα ζητήματα, ανθρωποκεντρικού ενδιαφέροντος. Δημιουργία μίας νέας πολεμικής ζώνης, νέα προσφυγική κρίση, αναζωπύρωση ακραίων «θρησκοκινούμενων» ομάδων είναι μερικά μόνο από τα τεράστια θέματα που έχουν προκύψει. Η μάχη, ωστόσο, στο οικονομικό μέτωπο αναμένεται εξίσου σκληρή και καλό θα ήταν οι λογικοί του κόσμου αυτού να χαράξουν μια κοινή πορεία, μια κοινή γραμμή πλεύσης, με στόχο τη διασφάλιση του κοινού καλού.
Εν αναμονή, λοιπόν, των εξελίξεων…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- ΔΝΤ: Το Αφγανιστάν δεν έχει πρόσβαση στους πόρους του Ταμείου, Capital. Διαθέσιμο εδώ.
- Πώς οι ΗΠΑ άφησαν την Ευρώπη με τον “μουτζούρη” στα χέρια στο αφγανικό, Capital. Διαθέσιμο εδώ.
- Το Ιράν δηλώνει έτοιμο να συνεργαστεί με τη Ρωσία και την Κίνα για τη “σταθερότητα” στο Αφγανιστάν, Capital. Διαθέσιμο εδώ.
