Της Ρένας Δανατζή,
Η δοκιμασία που ζει η χώρα τις τελευταίες μέρες ήταν η ιδανική ευκαιρία να βγουν για μία ακόμα φορά στην επιφάνεια τα βασικά κοινωνικά προβλήματά μας. Οι φωτιές ξέσπασαν και μπορεί το κράτος να ήταν απροετοίμαστο -όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων για να αντιμετωπίσει την κατάσταση-, όμως «έριξε» στη μάχη τις όποιες δυνάμεις διαθέτει, φυσικά με τη συνεισφορά των συμμάχων της από το εξωτερικό. Η κοινωνία διχάστηκε για μία ακόμα φορά, με ένα τεράστιο μέρος να βροντοφωνάζει για θεωρίες συνομωσίας, άλλους να αποδίδουν τυφλά ευθύνες και άλλους που κάνοντας τη βοήθεια πράξη, έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο το όμορφο πρόσωπο της Ελλάδας.
Οι Unboxholics αποτελούν ένα υπέροχο παράδειγμα ανθρώπων που χρησιμοποίησαν με τον πιο ουσιαστικό τρόπο την δύναμη των followers και της δημόσιας εικόνας τους. Κάνοντας ένα οργανωμένο live stream συγκέντρωσαν το ποσό των 300.000+ χιλιάδων ευρώ για τους πληγέντες. Εκτός, όμως, από τους Unboxholics υπήρξαν δεκάδες άλλοι γνωστοί ή διάσημοι, όπως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο οι οποίοι κινητοποιήθηκαν άμεσα για την οικονομική στήριξη όσων είχαν ανάγκη. Εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών βοήθησαν -ο καθένας από το υστέρημά του-, προσφέροντας είδη πρώτης ανάγκης ή πολεμώντας ως εθελοντές σώζοντας ζώα, σβήνοντας φωτιές, βοηθώντας ανθρώπους να διαφύγουν ασφαλείς από τα πύρινα μέτωπα.
Ο κόσμος έγινε μία γροθιά και βοήθησε ουσιαστικά σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή που βίωσε η χώρα. Στο συμπέρασμα των γεγονότων προκύπτουν δύο πολύ βασικά ζητήματα. Το πρώτο είναι πως ο κρατικός μηχανισμός στάθηκε ανίκανος να αντιμετωπίσει ένα επείγον περιστατικό. Δεν υπήρξε καμία απολύτως πρόληψη, τα πυροσβεστικά σώματα υπήρξαν ελλιπώς επανδρωμένα, η διοίκηση δεν ακολούθησε κάποιο οργανωμένο σχέδιο και δυστυχώς η κυβέρνηση δεν ενέκρινε άμεσα έκτακτα κονδύλια στήριξης στους πληγέντες, αλλά αρκέστηκε σε μακροπρόθεσμα πλάνα στήριξης.
Το δεύτερο είναι πως υπήρξαν άνθρωποι όπως οι Unboxholics (Σάκης και Αλέκος Καρπάς), ο Κώστας Μαλιάτσης, ο Νίκος Παππάς, ο Tiny Jackal, η Super Kiki και πάρα πολλοί ακόμα, που έχοντας τη δύναμη των followers, συντόνιζαν δράσεις, ενημέρωναν για τις ανάγκες και πολλά ακόμα. Άλλοι, δυστυχώς, με πολύ μεγαλύτερη δύναμη και οικονομική ευχέρεια, οι οποίοι έμειναν άφαντοι, ήρθαν να «δείξουν» τη μεγάλη διαφορά των Unboxholics και των άλλων. Δεν είμαστε όλοι κοινωνικά ευαισθητοποιημένοι. Δεν απλώνουμε το χέρι εύκολα να βοηθήσουμε τον διπλανό μας.
Το χειρότερο όλων, όμως, είναι ότι κανένα κράτος δεν θα έπρεπε να στηρίζει την κοινωνική του πολιτική στην φιλευσπλαχνία των πολιτών του. Το ζήτημα είναι να δραστηριοποιείται το ίδιο και να έχει τη δυνατότητα να καλύπτει τέτοιου είδους ανάγκες και να διαθέτει πάντα κουμπιά έκτακτης ανάγκης, τα οποία θα ξεκλειδώνουν κονδύλια και μέσα στήριξης των εκάστοτε πληγέντων. Η συνεισφορά των πολιτών είναι κάτι άλλο, το οποίο ναι μεν επιβάλλεται, όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την κρατική στήριξη -και σε τελική ανάλυση δεν θα έπρεπε να το κάνει.
