Του Γιάννη Μυταυτσή,
Την τελευταία εβδομάδα σχεδόν όλη η Ευρώπη είδε τις καταστροφικές πυρκαγιές που βιώνει η χώρα μας ενώ πολλοί άνθρωποι είδαν να χάνονται οι περιουσίες τους, δίχως να έχουν τον παραμικρό τρόπο να τις σώσουν. Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες όλων των ηρώων, πυροσβεστών, εθελοντών και απλών πολιτών ήταν πολύτιμες, γιατί όχι μόνο δεν θρηνήσαμε θύματα, αλλά είδαμε την πραγματική συνεισφορά και την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο.
Βέβαια, από ό,τι φάνηκε, δεν διδαχθήκαμε από το παρελθόν, δεν διδαχθήκαμε από το Μάτι, από τις πυρκαγιές του 2007 κ.α. Και εδώ έρχεται το κρίσιμο ερώτημα: Μήπως ασχοληθήκαμε αποκλειστικά με την πανδημία, ξεχνώντας ότι η χώρα κατά την θερινή ιδίως περίοδο έχει να αντιμετωπίσει πολλά ανοιχτά μέτωπα; Μήπως και πάλι οι επιχειρησιακές τακτικές δεν ήταν άρτια εξοπλισμένες, ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την πύρινη κρίση που βίωσε η χώρα μας; Ναι μεν ο βασικός στόχος επετεύχθη, δηλαδή η διάσωση της ανθρώπινης ζωής, τις περιουσίες, όμως, των ανθρώπων δεν μπορεί να τις επαναφέρει κανένα μέτρο καμίας κυβέρνησης. Την υλική καταστροφή και πόσω μάλλον την περιβαλλοντική δεν μπορεί να την αποκαταστήσει άμεσα κανένα έκτακτο μέτρο, πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν ήταν επαρκώς έτοιμη να αντιμετωπίσει ακόμη μια τραγωδία.
Όμως, σημασία έχει το αύριο της χώρας και δυστυχώς δεν προβλέπεται ευοίωνο. Η καταστροφή του φυσικού τοπίου ξέρουμε ότι θα φέρει σοβαρά προβλήματα κατά την χειμερινή περίοδο στις πόλεις και τα χωριά. Οι άνθρωποι που από την μία στιγμή στην άλλη έμειναν δίχως σπίτια, θα αναγκαστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα να ζούν ως «νομάδες» δεξιά και αριστερά, σε χώρους όπου θα υποδείξει η τοπική αυτοδιοίκηση και η κυβέρνηση. Συνεπώς, η επόμενη ημέρα εν μέσω πανδημίας φαντάζει πιο δύσκολη από ποτέ, τη στιγμή που νομίζαμε ότι ο φετινός χειμώνας θα διαφέρει των προηγούμενων.
Άρα, αυτό που έχει σημασία πλέον είναι ο άμεσος οχυρωτικός εξοπλισμός των περιοχών λόγω του επικείμενου χειμώνα, ώστε να αποφευχθούν πλημμύρες και άλλες υλικές καταστροφές. Η άμεση και με σχέδιο αναδάσωση των καμένων περιοχών, για να ανθίσει εκ νέου το φυσικό τοπίο, αν και τα αποτελέσματά του θα φανούν σε αρκετά έτη. Ακόμη πιο επιτακτική είναι η ανάγκη στήριξης-βοήθειας των ανθρώπων που έχουν χάσει τα σπίτια τους, πράγμα το οποίο έχει αναγγείλει η κυβέρνηση και οφείλουμε να το χαιρετίσουμε (περιμένουμε, όμως, και τις πράξεις), αλλά και ένα ξεκάθαρο σχέδιο φύλαξης των περιοχών από τα σώματα πυρόσβεσης, ώστε την επόμενη φορά να μην θρηνήσουμε ούτε ανθρώπινη ζωή ούτε να χαθεί χιλιοστό της περιουσίας των ανθρώπων. Ακόμη, η ενίσχυση του πυροσβεστικού σώματος είναι απαραίτητη, ιδίως τους μήνες του καλοκαιριού, ώστε να υπάρχει ενισχυμένη στήριξη σε κάθε περιοχή υψηλού κινδύνου.
Δυστυχώς, αυτή η κρίση ήρθε τη στιγμή που η Ελλάδα είναι αντιμέτωπη με την υγειονομική κρίση, η οποία έχει μεγάλες και σοβαρές προεκτάσεις στην οικονομία, ωστόσο, δεν παύει να είναι απαραίτητη, αναγκαία και άμεση η επούλωση των πληγών για να μην υπάρξει άλλο Μάτι, άλλη Εύβοια, άλλη Αττική, άλλη Ηλεία.