Της Ραφαέλας – Γεωργίας Τσιμτσιλή,
Η Άμπεϊ Λίνκολν ήταν παγκοσμίου φήμης τραγουδίστρια της τζαζ, στιχουργός και ηθοποιός. Ήταν επηρεασμένη από τη θρυλική ερμηνεύτρια, Μπίλι Χόλιντεϊ, και κυκλοφόρησε 20 άλμπουμ σε συνολικά 20 χρόνια καριέρας.
Η Άννα Μαρία Γουόλτριτζ -όπως ήταν γνωστή κατά κόσμον- γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1930, στο Σικάγο της Αμερικής και αποτέλεσε το δέκατο παιδί, μιας δωδεκαμελούς οικογένειας. Το 1951, μετακόμισε στην Καλιφόρνια, όπου ξεκίνησε τις εμφανίσεις, ως τραγουδίστρια, σε νυχτερινά μαγαζιά, ενώ το 1952, πέρασε ένα χρόνο στη Χονολουλού της Χαβάης, τραγουδώντας με το καλλιτεχνικό όνομα, Γκάμπι Λι. Όταν επέστρεψε στην Καλιφόρνια, γνώρισε τον στιχουργό, Μπομπ Ράσελ, ο οποίος, έπειτα ως μάνατζερ της, τής έδωσε το καλλιτεχνικό όνομα Άμπεϊ Λίνκολν.
Το 1955, ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ, “Abbey Lincoln’s Affair: A story of a girl in love” και το 1956, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο, με την ταινία “This girl can’t help it”. Το 1957, μετακόμισε στην Νέα Υόρκη και εργάστηκε στο Village Vanguard, ένα τζαζ κλαμπ στο Greenwich Village. Εκεί γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της, ντράμερ και συνθέτη, Μαξ Ρόουτς.
Την δεκαετία του 1960, η Λίνκολν, ο Ρόουτς και άλλοι καλλιτέχνες εμφανίστηκαν σε δράσεις και εράνους για την Εθνική Ένωση για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ατόμων “NAACP” και για το Συνέδριο της Φυλετικής Ισότητας “CORE”. Αυτή ήταν και η περίοδος, κατά την οποία η ασυμβίβαστη ερμηνεύτρια μέσα από τη μουσική της εξιστορούσε τις αδικίες που ζούσαν οι έγχρωμοι στην Αμερική. Ήταν η αρχή μιας πιο κοινωνικής και πολιτικής ακτιβιστικής προσέγγισης στη μουσική της, με άλμπουμ όπως το “We Insist! Freedom Now Suite” και “Straight Ahead”.
Το 1970, χώρισε με τον Ρόουτς και επέστρεψε στην Καλιφόρνια, όπου και βυθίστηκε ξανά στην τέχνη της. Τη δεκαετία του 1970 και του 1980, ηχογράφησε τραγούδια με τις δισκογραφικές εταιρείες Inner City και Enja. Ενώ, το 1989, ξεκίνησε συνεργασία με τη δισκογραφική Verve Records, η οποία διήρκησε μέχρι και το τέλος της καριέρας της. Το 1990, το άλμπουμ της “The World Is Falling Down” σημείωσε μεγάλη επιτυχία, με αποτέλεσμα να τη μάθει και να την αγαπήσει το νέο πια, διαμορφωμένο κοινό της τζαζ μουσικής.
Το 2003, η Λίνκολν τιμήθηκε με το βραβείο “National Endowment for the Arts NEA Jazz Masters Award” και το 2007, ηχογράφησε το τελευταίο της άλμπουμ, “Abbey Sings Abbey”, ερμηνεύοντας μόνο τραγούδια που είχε γράψει η ίδια.
Πέθανε στις 14 Αυγούστου 2010, σε ηλικία 80 ετών, στο διαμέρισμά της στη Νέα Υόρκη.
