Της Ειρήνης Κοτρούτσου,
*Για να μην υπάρξουν άνευ λόγου και αιτίας αντιδράσεις από το άτυπο γκόβερνο των υπερασπιστών της πολιτικής ορθότητας πρέπει να επισημανθεί από τις πρώτες γραμμές του άρθρου τούτου ότι ακραίες θέσεις που υποθάλπτουν την δημοκρατία είναι απολύτως καταδικαστέες.
Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πότε είναι πιο επικίνδυνο ένα ακροδεξιό ή ένα ακροαριστερό κόμμα; Όταν βρίσκεται εντός του κοινοβουλίου και αναγκάζεται να συμμορφωθεί με τους κανόνες του για να επιβιώσει μέσα σε αυτό ή όταν αφήνεται να εκφραστεί στους δρόμους και τα πεζοδρόμια; Τι καταφέρνουμε όταν το μιντιακό και νομικό σύστημα «ξερνάει» τις ακραίες φωνές, αλλά αυτές συνεχίζουν να έχουν θύλακες στις γειτονιές; Μήπως απλά ανοίγουμε την πόρτα σε βίαιες εκδηλώσεις μιας ιδέας που εξακολουθεί να φωλιάζει στις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων γύρω μας; Κι εδώ, κάποιος εύλογα θα αναρωτιόταν τι προτείνει η γράφουσα: να επιτρέψουμε στους εχθρούς της ελευθερίας να περιφέρονται στον ναό της δημοκρατίας; Μα είναι πάντα ασφαλέστερο όλα τα πρόβατα -ακόμα και τα μαύρα πρόβατα- να είναι κλεισμένα στο μαντρί… γιατί έξω μπορεί να κάνουν παρέα με τον κακό τον λύκο.
Ήδη από το 1864, κατέστη σαφής στην πολύπαθη πατρίδα η ανάγκη για την κατοχύρωση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, που επέτρεψε την απρόσκοπτη συγκρότηση των κομμάτων. Τα κόμματα θεωρήθηκαν απαραίτητα για την έκφραση της βούλησης της κοινής γνώμης, καθώς η μόνη εναλλακτική ήταν οι συνωμοτικές οργανώσεις και οι βιαιοπραγίες. Και σήμερα, οι υποστηρικτές αρκετών ιδεολογικών σχημάτων που αναπτύσσονται έχουν ως μόνη επιλογή τη δράση εκτός κανόνων και πλαισίου. Θα ήταν ωφέλιμο να επιτρέψουμε -σε όσους τέτοιους σχηματισμούς θέλουν- να ενταχθούν στο αστικό σύστημα περιορισμού; Θα ήταν λιγότερο επικίνδυνοι για την φιλελεύθερη κοινωνία μας αν βαφτίζονταν σε μία κολυμβήθρα του Σιλωάμ και αναγκάζονταν να υιοθετήσουν αστικές και νόμιμες τακτικές;
Το 2019 στην Γαλλία, ένας στους δυο ψηφοφόρους (48,7%) δεν πήγε να ψηφίσει. Πολλoί απ’ αυτούς συμμετείχαν στις διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές. Είναι πληγή και απειλή για την φιλελεύθερη δημοκρατία ότι τόσοι άνθρωποι αντί να καταφύγουν στις κάλπες, κατέφυγαν στη βία και την αναρχία. Η μη συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες και η μη ένταξη σε σχηματισμούς που δρουν εντός των καθορισμένων πολιτειακών κανόνων αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα των σύγχρονων δημοκρατιών.
Τι θα γινόταν αν ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός της Λεπέν στην Γαλλία απαγορευόταν να συμμετέχει στην Γερουσία και την Εθνοσυνέλευση και άρχιζε την δράση του στα διαμερίσματα του Παρισίου και τα σχολεία; Τι θα έκανε αυτό το 1/3 των Γάλλων που θεωρεί την Λεπέν ικανή να κυβερνήσει; «Τι μπορούν να κάνουν για αυτά που πιστεύουν;», η περίφημη φράση από τον «Μάρτυρα» του Marius von Mayenburg.
Είμαστε ταγμένοι να υπηρετούμε την φιλελεύθερη δημοκρατία και την αστική κοινωνία. Θα δοκιμάσουμε όλους τους τρόπους προστασίας τους γιατί οι άρρωστες ιδέες και τα διεστραμμένα μυαλά δεν παύουν να υπάρχουν με ευχολόγια και γλυκανάλατες κουβέντες στα διαδικτυακά καφενεία. Θα τους περιορίσουμε χωρίς εμμονές και ιδεοληψίες, με κάθε δυνατό μέσο για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Έχουμε πόλεμο.
