Της Ελένης Παπανικολάου,
Κατά τη διάρκεια της ζωής του, το άτομο συναναστρέφεται με πολλούς ανθρώπους καθημερινά, αναπτύσσοντας σχέσεις φιλικές, επαγγελματικές και ερωτικές. Η σημαντικότερη σχέση που μπορεί να αναπτύξει μετά από αυτή με την οικογένεια του είναι η σχέση με το κατοικίδιο του, καθώς, όπως έχει αποδειχθεί και από έρευνες, το κατοικίδιο, παραδείγματος χάριν ο σκύλος, είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Αυτό συμβαίνει διότι περνάνε όλη την ημέρα μαζί, βγαίνουν βόλτες, μερικές φορές, μάλιστα, κοιμούνται και μαζί και ξέρουν ότι ποτέ κανένας από τους δύο δεν θα φύγει ή ακόμα και να το κάνει, θα γυρίσει πίσω σε αυτόν.
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί ανάμεσα σε μία σχέση ιδιοκτήτη και κατοικιδίου είναι ο αποχωρισμός, η στιγμή δηλαδή που ένας από τους δύο θα φύγει από την ζωή. Υπάρχει, λοιπόν, δυστυχώς, η περίπτωση το αγαπημένο μας κατοικίδιο να «φύγει» γιατί, όπως ο άνθρωπος, έτσι και τα ζώα έρχεται η στιγμή που μας αποχωρίζονται, όχι από δική τους επιλογή, αλλά επειδή έτσι είναι ο κύκλος της ζωής.
Ο αποχωρισμός, όμως, ενός κοντινού μέλους, ακόμα κι αν αυτό είναι το σκυλί ή οποιοδήποτε ζώο συντροφεύει τον άνθρωπο στην πορεία της ζωής του είναι δύσκολος και επώδυνος. Γι’ αυτό, έχει βρεθεί μία λύση που δεν είναι άλλη από την επιλογή της αποτέφρωσης κατοικιδίων, καθώς οι ιδιοκτήτες τους, αφενός μπορούν να κρατήσουν την τέφρα τους ως ενθύμιο, αφετέρου είναι ένας τρόπος να νιώθουν το αγαπημένο τους κατοικίδιο και φίλο κοντά τους. Η αποτέφρωση βοηθά και στην εφαρμογή του νόμου, βάσει του οποίου η εναπόθεση νεκρών ζώων σε μη αδειοδοτημένο σημείο διώκεται ποινικά. Η συγκεκριμένη λύση ξεκίνησε από την πρόσφατη λειτουργία αποτεφρωτηρίου ζώων και στη χώρα μας, το οποίο διασφαλίζει την αποτέφρωση των ζώων συντροφιάς, ώστε να μπορούν οι ιδιοκτήτες, εφόσον το επιθυμούν, να κρατούν την τέφρα του τετράποδου φίλου τους.
Ειδικότερα, αυξάνονται διαρκώς τα αποτεφρωτήρια κατοικιδίων στην Ελλάδα, καθώς όλο και περισσότεροι ιδιοκτήτες την προτιμούν. Άλλωστε, η αποτέφρωση για τα κατοικίδια δεν είναι σύγχρονη. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν περίπου το 332 π.Χ. τα ίχνη ενός κοιμητηρίου ζώων στην Παλαιστίνη, στο οποίο, πέρα από τους αμέτρητους σκελετούς που ανακαλύφθηκαν, βρέθηκαν και πάνω από 1.000 δοχεία με τέφρα σκύλων. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειώσουμε ότι το πρώτο αποτεφρωτήριο Ζώων δημιουργήθηκε στην Αμερική το 1896 και έκτοτε, τα αποτεφρωτήρια έχουν γνωρίσει σημαντική τεχνολογική αναβάθμιση, ακόμα και στην Ελλάδα.
Η επιλογή της αποτέφρωσης είναι μία πολύ σημαντική και προσωπική απόφαση που πρέπει να πάρει ο ιδιοκτήτης όσο αφορά το ψυχολογικό κομμάτι της απώλειας, το οποίο υπάρχει. Ωστόσο, από νομικής πλευράς, η ταφή επιτρέπεται μόνο σε αδειοδοτημένους χώρους και απαιτεί ένα επιπλέον κόστος κατασκευής και διατήρησης του τάφου. Παράλληλα, η συμβατική ταφή μετά από κάποιο διάστημα απαιτεί εκταφή του ζώου, μία διαδικασία ιδιαίτερα επώδυνη, ενώ αφήνει μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα καθώς, από τη μία δεσμεύει γη, από την άλλη υπάρχει μεγάλος κίνδυνος μόλυνσης του υπεδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα. Αντιθέτως, με την αποτέφρωση, μετά το τέλος της διαδικασίας, ο ιδιοκτήτης μπορεί να κρατήσει την τέφρα του αγαπημένου του κατοικιδίου ως ένα αναμνηστικό των κοινών τους αναμνήσεων.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Ζώα συντροφιάς: Ο δύσκολος αποχαιρετισμός και η επιλογή της αποτέφρωσης, kathimerini.gr, Διαθέσιμο εδώ
