Της Μαρίλιας Κατσιβελάκη,
Βρετανική δημόσια έρευνα πάνω στο ζήτημα κακοποίησης παιδιών έφερε στο φως μια σκληρή αλήθεια, που δυστυχώς γνώρισαν πολλά παιδιά από «πρώτο χέρι». Γίνεται λόγος για έναν δήμο του Λονδίνου που –φαινομενικά τουλάχιστον– προσέφερε φροντίδα στα παιδιά που βρίσκονταν υπό την προστασία του. Η πραγματικότητα, ωστόσο, φαίνεται να απέχει κατά πολύ από αυτή την ουτοπία, αφού τα παιδιά που βρίσκονταν εκεί κακοποιούνταν και ήταν παραμελημένα για χρόνια. Η έρευνα αυτή οργανώθηκε το 2011, μετά το θάνατο του Jimmy Savile, οπότε και ένας χείμαρρος ανθρώπων έσπευσε να μιλήσει για την κακοποιητική συμπεριφορά που είχε δεχθεί από εκείνον.
Ανάμεσα στο διάστημα 1960 και 1990, οι τοπικές αρχές του δήμου Lambeth, που βρίσκεται νότια του Λονδίνου, φέρονταν στα παιδιά που βρισκόταν υπό την αιγίδα τους σαν αυτά να μην είχαν καμία απολύτως αξία, σύμφωνα με ανεξάρτητη έρευνα για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Επιπλέον, πάνω από 700 πρώην κάτοικοι του δήμου είχαν καταγγείλει σεξουαλική επίθεση, βιασμό και πληθώρα άλλων μορφών βίας που λάμβαναν χώρα στα σπίτια όπου στεγάζονταν τα παιδιά του Lambeth. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί πως αν και πολλά από αυτά δήλωσαν την κακοποίηση που δέχονταν την στιγμή που συνέβαινε, μόνο 1 υπάλληλος φαίνεται να τιμωρήθηκε στο διάστημα 30 χρόνων. Όσο για τα παιδιά που βρήκαν το θάρρος και τη δύναμη να μιλήσουν για όσα τους συνέβησαν, αντιμετωπίσθηκαν με δυσπιστία και εκδιώχθηκαν από τα σπίτια «φροντίδας».
Κατά τα λεγόμενα της Alexis Jay, η οποία ήταν επικεφαλής της έρευνας, για αρκετές δεκαετίες όχι μόνο τα παιδιά στις κατοικίες του Lambeth αλλά και εκείνα των ανάδοχων οικογενειών υπέστησαν επίπεδα σκληρότητας και σεξουαλικής κακοποίησης που είναι δύσκολο να συλληφθούν από τον ανθρώπινο νου. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι το προσωπικό του Lambeth φαίνεται να έφερνε πολλά από τα παιδιά σε επαφή με σεξουαλικούς παραβάτες. Εκείνοι με τον καιρό βρήκαν τον τρόπο να διεισδύσουν τόσο στα σπίτια των παιδιών όσο και στις εγκαταστάσεις αναδοχής, πράγμα που είχε σαφώς ζημιογόνες συνέπειες για εκείνα, στιγματίζοντας έτσι την υπόλοιπη ζωή τους. «Για πολλά χρόνια ο εκφοβισμός, ο ρατσισμός, ο νεποτισμός και ο σεξισμός ευδοκιμούσαν μέσα στο συμβούλιο και όλα αυτά σε φόντο διαφθοράς και οικονομικής κακοδιαχείρισης», πρόσθεσε η Alexis.
Η έκθεση ανέφερε ότι πολλοί υπάλληλοι του Συμβουλίου του Lambeth έδειξαν από την αρχή τρομερή ψυχρότητα και αδιαφορία στο πρόσωπο των παιδιών αυτών, γεγονός που μοιάζει αντιφατικό αν αναλογιστεί κανείς ότι πληρώνονταν για να τα φροντίσουν. Αναγράφεται, μάλιστα, πως ήταν σαν το προσωπικό να προσπαθούσε εσκεμμένα να δημιουργήσει ένα τιμωρητικό περιβάλλον για εκείνα. Ακόμη, η ανεξάρτητη έρευνα για τη σεξουαλική κακοποίηση αποκάλυψε τη διαφθορά του τότε συμβουλίου, καθώς και την οικονομική κακοδιαχείριση κατά το διάστημα των χρόνων κακοποίησης.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως κατά το διάστημα αυτό τα παιδιά έγιναν «πιόνια» ενός πολιτικού παιχνιδιού εξουσίας ανάμεσα στο Συμβούλιο Lambeth και της κεντρικής κυβέρνησης. Ένας ακόμα βασικός παράγοντας αυτής της σοκαριστικής συμπεριφοράς φαίνεται να ήταν ο ρατσισμός, που εκείνη την εποχή ευδοκιμούσε στην Αγγλία, ιδίως απέναντι στα έγχρωμα παιδιά που ήταν κάτω από την επιμέλεια του συμβουλίου – και δυστυχώς αποτέλεσαν την πλειονότητα στα σπίτια του Lambeth.
Η δήμαρχος του Lambeth, Claire Holland, είπε ότι το συμβούλιο ζητά τεράστιο συγγνώμη σε όλα τα θύματα, ενώ φαίνεται πως το ποσό των 46 εκατομμυρίων δολαρίων που συγκεντρώθηκε κατάφερε να οργανώσει ομάδα επιζώντων για 1.349 άτομα, που υπήρξαν θύματα κακοποίησης στα σπίτια φροντίδας. Παράλληλα, πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου ανέφερε πως οι αρχές προφανώς απέτυχαν και πως η ίδια θα έπρεπε να το είχε αντιληφθεί. Με τη σειρά της, η Μητροπολιτική Αστυνομία απολογήθηκε κι εκείνη επειδή άφησε τα παιδιά στο έλεος της «φροντίδας» των αρχών του Lambeth.
Η Husna-Banoo Talukdar, η οποία παραιτήθηκε από το δικαίωμα της ανωνυμίας της, δήλωσε ότι κατά το χρονικό διάστημα από το 1976 ως το 1979 που πέρασε στα σπίτια περίθαλψης Lambeth κακοποιούταν συνεχώς, ενώ φρόντισε να τονίσει πως θα συνεχίσει την εκστρατεία μέχρι να έρθουν στο φως τα ονόματα όλων των δραστών. Σύμφωνα με την ίδια: «Η έρευνα έχασε αυτήν την ευκαιρία να εκθέσει τα ονόματα των δραστών». Μέχρι τώρα 6 μόνο άνδρες έχουν καταδικαστεί από τη δεκαετία του 1990 σε σχέση με την κακοποίηση στο Lambeth. Ανάμεσά τους είναι οι William Hook με ποινή φυλάκισης 10 ετών, ο Philip Temple με ποινή 18 ετών και η Leslie Paul με κάθειρξη 13 ετών.
Όπως δήλωσε ο διοικητής της Μητροπολιτικής αστυνομίας, Alex Murray, το αστυνομικό σώμα έχει πλέον αλλάξει τον τρόπο διεξαγωγής των ερευνών του όσον αφορά τις καταγγελίες για κακοποίηση παιδιών. Πιο συγκεκριμένα, έχει προνοήσει για την καλύτερη και ποιοτικότερη εκπαίδευση και μετεκπαίδευση των αξιωματικών του, και παράλληλα έχει δώσει έμφαση στο θύμα, θέτοντάς το στο επίκεντρο της έρευνας.
Η μακροχρόνια Ανεξάρτητη Έρευνα για κακοποίηση παιδιών ερευνά τώρα ισχυρισμούς που έχουν γίνει εναντίον κι άλλων ισχυρών οργανώσεων, όπως είναι η Εκκλησία, οι τοπικές αρχές και οι ένοπλες δυνάμεις. Τα πορίσματά της, καθώς και η τελική έκθεση που θα τα περιέχει, έχουν προγραμματιστεί να υποβληθούν στο Κοινοβούλιο το καλοκαίρι του 2022.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- UK inquiry: Children in care homes faced decades of abuse, ABC News, διαθέσιμο εδώ
- Culture of cover-up saw hundreds of children abused in Lambeth, report finds, bbc.com, διαθέσιμο εδώ
- Hundreds of children in London care homes faced decades of abuse, says UK inquiry, Euronews, διαθέσιμο εδώ
- Over £46m paid to survivors of abuse at Lambeth children’s homes, The Guardian, διαθέσιμο εδώ
