Του Αλεξάνδρου Κίφορ,
Όλοι γνωρίζουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μια αθλητική διοργάνωση πολλών αθλημάτων της οποίας η ιστορία ξεκινάει στην Αρχαία Ελλάδα. Μια διοργάνωση στην οποία ο κάθε αθλητής δίνει τον καλύτερο του εαυτό, προκειμένου να φτάσει στην κορυφή. Ωστόσο, πέρα από τις επιδόσεις των αθλητών και το γενικότερο πλαίσιο των Ολυμπιακών Αγώνων, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά και στον οικονομικό παράγοντα. Ουκ ολίγες φορές, έχουμε δει να χρησιμοποιούνται αστρονομικά ποσά για την διοργάνωση των Αγώνων. Μεγάλα είναι και τα κέρδη τα οποία επιφέρουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στις διοργανώτριες χώρες. Σε αυτό το άρθρο θα εστιάσουμε στην περίπτωση της Ιαπωνίας και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, αφού είναι η πρώτη Ολυμπιάδα που διοργανώνεται υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, λόγω της επέλασης της μετάλλαξης Δέλτα του κορωνοϊού. Μια περίπτωση η οποία φαίνεται πως μπορεί να είναι καταστροφική για την Ιαπωνία, λόγω των εκτιμώμενων οικονομικών απωλειών.
Αρχικά, αξίζει να δούμε το συνολικό κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων της Ιαπωνίας. Από το 2013 όταν και επελέγη το Τόκιο για την διοργάνωση της Ολυμπιάδας, οι Ιάπωνες έκαναν λόγο για δαπάνες που έφταναν τα 7,3 δις δολάρια. Ωστόσο, τον Δεκέμβριο του 2019 και λίγο καιρό πριν την αναβολή των Αγώνων, νέοι υπολογισμοί έκαναν λόγο για 12,6 δις δολάρια εκ των οποίων τα 5,6 δις από ιδιωτικά κεφάλαια και τα υπόλοιπα από την τσέπη των φορολογούμενων. Σε νέα έκθεση ελέγχου γίνεται λόγος για 20 δις δολάρια, ενώ την ίδια στιγμή, τόσο σε δημοσιεύματα του εγχώριου αλλά και του διεθνούς Τύπου, εμφανίζονται σενάρια στα οποία το κόστος φτάνει μέχρι και τα 28 δις δολάρια.
Ερχόμενοι, όμως, στο τώρα και με τη νέα μετάλλαξη του κορωνοϊού να εξαπλώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και με την αύξηση των κρουσμάτων, η Ιαπωνία αποφάσισε την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας, ενώ παράλληλα απαγόρευσε και την είσοδο θεατών από χώρες εκτός της Ιαπωνίας. Μια απόφαση η οποία φαίνεται πως θα κοστίσει ακριβά την χώρα, καθώς υπολογίζεται πως μόνο από την απαγόρευση εισόδου των ξένων θεατών οι απώλειες θα φτάσουν στα 1.3 δις δολάρια. Πέρα από τις εκτιμώμενες απώλειες, αλλά και τα γενικότερα κόστη που αναφέρθηκαν παραπάνω, αξίζει να αναφερθούμε και σε άλλες επιπλέον επιβαρύνσεις. Σε πρώτη φάση, φαίνεται πως μόνο η αναβολή των Αγώνων κόστισε το Τόκιο, όχι λιγότερο από 2,8 δις δολάρια. Στη συνέχεια, προστέθηκαν 870 εκατομμύρια δολάρια έκτακτων κονδυλίων για τα μέτρα ανάσχεσης της πανδημίας, ενώ η συντήρηση του Ολυμπιακού Χωριού ήρθε να προσθέσει 490 εκατομμύρια δολάρια επιπλέον. Συνεχίζοντας, οι δαπάνες για ηλεκτρισμό και άλλο εξοπλισμό αυξήθηκαν κατά 180 εκατομμύρια δολάρια, ενώ από τη δημιουργία νέων σταδίων και την ανακαίνιση παλιών ξοδεύτηκαν 7 δις δολάρια.
Σε αυτό το σημείο, βλέπουμε πως τόσο το κόστος διοργάνωσης όσο και οι απώλειες είναι μεγάλες. Κόστος και απώλειες οι οποίες επιβάρυναν την κυβέρνηση της Ιαπωνίας και όχι μόνο. Επιπλέον, εξίσου μεγάλες είναι και οι απώλειες των 60 επιχειρήσεων που επένδυσαν περίπου 3 δις δολάρια, και αυτή τη στιγμή δεν ξέρουν πως ή αν θα τους επιστραφεί αυτή η επένδυση.
Συνοψίζοντας και έχοντας αναλύσει τα κόστη, αλλά και τις απώλειες, μένει να δούμε ποιος θα επωμιστεί τελικά αυτό το αυξημένο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων.
