Της Κωνσταντίνας Κουλοπούλου,
Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο στους μικρούς ήρωες που ανταγωνίζονται έναν αδάμαστο εχθρό και είναι νικητές, πριν ακόμα φτάσουν στο τέλος της διαδρομής. Η προσέγγισή μας είναι καθαρά ενημερωτική και συμβουλευτική και σε καμία περίπτωση ιατρική.
Ο παιδικός καρκίνος είναι ένα άκρως σοβαρό ζήτημα που εμφανίζει τάσεις πολλαπλασιασμού στις ημέρες μας και μας αφορά άμεσα. Με τον όρο «παιδικός καρκίνος» εννοούμε την εμφάνιση καρκίνου σε άτομα κάτω των 18 ετών. Στις Η.Π.Α., οι διαγνωσμένες περιπτώσεις παιδικού καρκίνου κυμαίνονται, κάθε χρόνο, από 6.000-8.000, ενώ τα τελευταία χρόνια, η νόσος παρουσιάζει αυξητική τάση έως και 13%, την οποία η επιστημονική κοινότητα αποδίδει στις εξελιγμένες μεθόδους διάγνωσης και την τεχνολογική εξέλιξη. Αν και μιλάμε για μία νόσο που εμφανίζεται σπάνια στα μικρά παιδιά, δεν παύει να βρίσκεται στο νούμερο δύο των αιτιών θανάτου, ακολουθώντας τα ατυχήματα, τη στιγμή μάλιστα, που παρουσιάζει αναλογία εμφάνισης καρκίνου μεταξύ ενηλίκων και παιδιών 120:1.
Στο ερώτημα του τί προκαλεί τον παιδικό καρκίνο, το τοπίο μοιάζει θολό. Τα αίτια είναι κατά κύριο λόγο άγνωστα, ωστόσο οι επιστήμονες συσχετίζουν την εμφάνιση καρκίνου σε μικρή ηλικία με το σύνδρομο Down ή άλλες γενετικές ανωμαλίες που μπορεί να εμφανίσει ένας παιδικός οργανισμός. Παράλληλα, λέγεται ότι παράγοντες που επηρεάζουν το έμβρυο κατά την περίοδο κύησης είναι οι συνήθειες και ο τρόπος ζωής της μητέρας. Χαρακτηριστικά, αναφέρουμε το κάπνισμα και την κατανάλωση αλκοόλ, τη λήψη φαρμάκων, την έκθεση σε ιονίζουσα ακτινοβολία.
O παιδικός καρκίνος που πλήττει τους μικρούς μας φίλους, εμφανίζεται συχνά μέσω κάποιων συγκεκριμένων τύπων. Ο γνωστότερος και συχνότερος αυτών είναι η λευχαιμία, ο καρκίνος του αίματος δηλαδή, όπου παρατηρείται υπερβολική και αδικαιολόγητη αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων στον οργανισμό. Οι λευχαιμίες αποτελούν το ένα τρίτο των περιπτώσεων εμφάνισης κακοηθειών σε παιδιά, με πιο έντονη την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και την οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία να ακολουθεί.
Στη συνέχεια έχουμε τα λεμφώματα Hodgkin/non-Hodgkin, στα οποία μιλάμε για μία αρκετά σοβαρή μορφή του παιδικού καρκίνου, ο οποίος προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα. Ακολουθούν οι όγκοι του εγκεφάλου, του νευρικού συστήματος και των οστών, όγκοι σε ωοθήκες και όρχεις και ο όγκος Wilms, το λεγόμενο νεφροβλάστωμα.
Με την πάροδο του χρόνου, την εξέλιξη των επιστημονικών μεθόδων και της τεχνολογίας, σήμερα, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι το 70% με 80% των περιπτώσεων μπορεί να ιαθεί με την κατάλληλη θεραπευτική μέθοδο και την αμέριστη στήριξη των γονέων στο παιδί, την συμπαράσταση και την αλληλοκατανόηση της οικογένειας εν γένει. Το κλειδί στην υπόθεση είναι οι βελτιωμένες μορφές φαρμάκων και οι στοχευμένες θεραπείες. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία υπό πολλές μορφές αποτελούν επίσης, μεθόδους αντιμετώπισης της νόσου, με το μεγαλύτερο ποσοστό των εμπλεκομένων να βγαίνουν νικητές. Η διαφορά της χημειοθεραπείας με τη στοχευμένη θεραπεία είναι ότι η πρώτη εξουδετερώνει καλά και κακά κύτταρα, ενώ η δεύτερη στοχεύει αποκλειστικά στα καρκινικά κύτταρα. Στόχος του ιατρικού κόσμου είναι η μείωση της έντασης των χημειοθεραπειών στα παιδιά και η ενίσχυση της υποστηρικτικής θεραπείας, όπως και ήδη συμβαίνει. Είναι αλήθεια πως η πλήρης ίαση δεν αποκλείει, κατά περιπτώσεις πάντα, τυχόν μακροχρόνιες παρενέργειες, όπως κάποιες δυσλειτουργίες στα όργανα, ενδοκρινικές διαταραχές ή μελλοντικές μαθησιακές δυσκολίες.
Όπως σε όλες τις ασθένειες και τις νόσους που εμφανίζουν οι άνθρωποι κατά καιρούς, έτσι και στον παιδικό καρκίνο, εξαιρετική σημασία έχει η πρόληψη. Και εδώ, μιλώντας για πρόληψη, δεν εννοούμε την πρόληψη όπως συμβαίνει με τις κακοήθειες των ενηλίκων, αλλά την έγκαιρη διάγνωση. Αυτή επιτυγχάνεται μέσω των συχνών εξετάσεων, της ενημέρωσης και της πρώιμης γνώσης ύποπτων συμπτωμάτων που μπορεί να εμφανίσει ένας παιδικός οργανισμός. Τέτοια είναι οι διογκωμένοι λεμφαδένες, κοιλιακές μάζες, ωχρότητα, πόνος στα οστά σε συνδυασμό με πυρετό ή άρνηση βάδισης, αλλά ακόμα και αιμορραγία, οζίδια (όγκοι κάτω από το δέρμα) και συχνοί πονοκέφαλοι.
Συνδυάζοντας τα ποσοστά των παιδιών που επιβιώνουν από καρκίνο, τις εξελιγμένες μεθόδους αντιμετώπισης και τις ασταμάτητες έρευνες που στοχεύουν στη βελτίωση του επιπέδου ζωής των παιδιών που έχουν περάσει καρκίνο, μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως το άστρο της ελπίδας για τους μικρούς μας πρωταθλητές είναι ολοφώτεινο. Ο παιδικός καρκίνος μπορεί να καταπολεμηθεί και να γίνει παρελθόν τόσο για τα παιδιά όσο και για τους γονείς.
Μικροί μας ήρωες και γονείς είστε νικητές από την αρχή του αγώνα. Μην το βάζετε κάτω. Συνεχίστε με πίστη και ελπίδα! Είμαστε μαζί σας!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Παιδικός καρκίνος και θεραπεία του, antikleidi.com, διαθέσιμο εδώ
- 10 ερωτήσεις για τον καρκίνο στην παιδική ηλικία, isk.gr, διαθέσιμο εδώ
- Παιδιατρικός Καρκίνος, actino-oncology.com, διαθέσιμο εδώ
