Της Νικολέττας Ανδρεοπούλου,
Η Αλίκη Γεωργούλη ήταν σημαντική Ελληνίδα ηθοποιός κυρίως του θεάτρου, με επιλεγμένες εμφανίσεις στις τηλεοπτικές οθόνες. Ήταν σύζυγος του μεγάλου ηθοποιού Αλέκου Αλεξανδράκη και εκτός από το γάμο της έμεινε γνωστή για το ταλέντο και το ήθος της στο θεατρικό σανίδι.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στην πλατεία Αμερικής, το 1931, τότε που εκείνες οι περιοχές της Αθήνας θεωρούνταν κοσμικές. Από μικρή είχε το άστρο της υποκριτικής και έγινε η πρώτη μαθήτρια στη σχολή του Δημήτρη Ροντήρη, στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και αμέσως συμμετείχε στο θέατρο, διαλέγοντας πάντα ποιοτικούς και καλούς ρόλους. Για ένα μεγάλο διάστημα, λόγω των αριστερών πολιτικών της φρονημάτων, δεν μπόρεσε να εργαστεί ως ηθοποιός, αλλά προκειμένου να βιοποριστεί η ίδια και η οικογένεια της εργάστηκε ως μεταφράστρια θεατρικών έργων και καθηγήτρια υποκριτικής.
Πρωτοεμφανίστηκε στη θεατρική σκηνή το 1953 στο έργο «Ο άνθρωπος του διαβόλου». Συνεργάστηκε πολλές φορές με τον Μάνο Κατράκη και με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, με τον οποίο ερωτεύτηκαν παράφορα και τελικά παντρεύτηκαν το 1956. Ωστόσο, πολλά προβλήματα και φήμες ταλάνιζαν τη σχέση τους, ώσπου τελικά χώρισαν το 1960. Μαζί του έπαιξε σε πολλές ταινίες και παραγωγές. Στο σινεμά εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1953 στην ταινία «Εύα» της Μαρίας Πλυτά. Συμμετείχε συνολικά σε 15 ταινίες σε όλη της την καριέρα. Μερικές από αυτές είναι «Το αγοροκόριτσο», «Ο Ηλίας του 16ου», «Έγκλημα στα παρασκήνια», «Ο Θίασος» και ακόμη πολλές.
Αφού ξεπέρασε αρκετές οικονομικές δυσκολίες, η Αλίκη με πάθος και πείσμα κατάφερε να αγοράσει ένα δικό της χώρο στου Ψυρρή και να δημιουργήσει το θέατρο «Αποθήκη», που στέγασε τα θεατρικά της όνειρα. Λίγα χρόνια αργότερα έγραψε τη βιογραφία της, που αποκάλυψε αφώτιστες πτυχές της ζωής και της καριέρας της. Η μεγάλη αυτή ηθοποιός απεβίωσε στις 25 Ιουλίου του 1995 από καρκίνο.
