Της Ελένης Παπανικολάου,
Ο αθλητισμός από τα πρώτα χρόνια ζωής του ανθρώπου, δηλαδή την παιδική του ηλικία, αποτελεί σημαντικό παράγοντα, αρχικά, για τη σωματική, πνευματική του κατάσταση και φυσικά για την κοινωνικoποίηση του.
Με την πάροδο του χρόνου δημιουργείται μία ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και τον αθλητισμό, ανεξαιρέτως αθλήματος, όπου αυτό οδηγεί κάποιες φορές στο άλλο άκρο, αυτό του φανατισμού. Ο αθλητικός φανατισμός υφίσταται μέσω υβριστικών και επιθετικών συμπεριφορών μεταξύ οπαδών στους αγωνιστικούς χώρους και οργανωμένων συγκρούσεων μεταξύ αυτών. Φτάνοντας σπανίως σε ακραίους βαθμούς όπως σε δολοφονίες οπαδών διαφορετικών ομάδων. Διότι ο φανατισμένος άνθρωπος δε θεωρεί τίποτα άλλο αξιοσέβαστο πέρα από το δικό του πιστεύω και δε διστάζει ακόμα και να προβεί σε βιαιότητες για την επικράτησή του. Είναι οξύμωρο να υπάρχει φανατισμός σε έναν χώρο όπως ο αθλητισμός στον οποίο καλλιεργείται η ανεκτικότητα και η ευγενής άμιλλα. Το αρνητικό αυτό φαινόμενο, δυστυχώς, συναντάται σε αθλήματα που έχουν μεγάλη απήχηση σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού, όπως είναι το ποδόσφαιρο, το οποίο ακολουθούν με απόλυτη προσήλωση εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως.
Τουλάχιστον δύο τρόποι εξήγησης μπορούν να δοθούν για την ύπαρξή του. Πρώτον, η παρουσία του ανθρώπου στις κερκίδες ενός αθλητικού γηπέδου, μπορεί να αποσκοπεί στην προσπάθεια εκτόνωσης διαφόρων συναισθημάτων. Όπως είναι ο θυμός, η λύπη όπως και άλλα γεγονότα που μπορεί να αντιμετωπίσει κατά την διάρκεια της ημέρας. Ένας ακόμη λόγος παρατήρησης αυτού του φαινομένου είναι η «αγάπη» που τρέφει ο οπαδός για το ποδόσφαιρο, όπου τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο ποσοστό χαρακτηρίζεται από τον ανδρικό πληθυσμό. Λόγω της υπερβολικής μανίας των ανδρών για τη νίκη της αγαπημένης τους ομάδας, αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ως μία ανάγκη για επιβολή και ανωτερότητα που είναι συνήθως σύμφυτη με το ανδρικό φύλο. Αυτό είναι απόρροια της γενικότερης δύναμης και επιβολής που είχαν οι άνδρες. σύμφωνα με την Ιστορία, και αυτό φυσικά μεταφέρθηκε σε άλλους τους τομείς της ζωής τους, όπως την εργασία και την οικογένεια μέχρι τον αθλητισμό.
Το σημαντικότερο ρόλο στην αντιμετώπιση του φανατισμού έχει η ορθή παιδεία, η οποία προσφέρει στους νέους αλλά και σε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους την ικανότητα να κατέχουν αντικειμενική κρίση ως προς τα δεδομένα της κοινωνίας. Ενώ, ακόμη, τους εξοπλίζει με σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή. Ένας σημαντικός παράγοντας για τον άνθρωπο που θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του φανατισμού δεν είναι άλλος από την οικογένεια. Καθώς εκείνη θα δώσει στο άτομο τις κατάλληλες αξίες και φυσικά το σωστό παράδειγμα, ώστε να είναι σωστός στις καθημερινές του συναναστροφές. Ενώ, η κυβέρνηση σε συνεργασία με τους αθλητικούς συλλόγους θα πρέπει να συνεισφέρουν, προσφέροντας στους πολίτες σεμινάρια και ενημερωτικές ημερίδες τόσο για τις σοβαρές επιπτώσεις του αθλητισμού ή γενικότερα του φανατισμού όσο και για την αξία του υγιούς αθλητισμού.
Επομένως, ο αθλητισμός είναι ένας πλούσιος κόσμος, όπου όλοι όσοι συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν, μαθαίνουν να μην υιοθετούν κακές προς την υγεία συνήθειες. Όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ και η κατάχρηση ουσιών. Επίσης, μαθαίνουν πως στον κόσμο του αθλητισμού δεν έχουν σημασία οι πόντοι και η θέση κατάταξης, αλλά ο αγώνας, η ευγενής άμιλλα. Με σημαντικότερο τον σεβασμό ως προς τα μέλη της ομάδας αλλά και προς την αντίπαλη ομάδα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Γιατί συνδυάζουμε τον φανατισμό με τον αθλητισμό;, yang.gr, διαθέσιμο εδώ
