Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Την υποψηφιότητά του για την Προεδρεία του Κινήματος Αλλαγής ανακοίνωσε και επίσημα ο Ευρωβουλευτής του κόμματος, Νίκος Ανδρουλάκης. Σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» απάντησε ότι «ναι, θα είμαι υποψήφιος. Έχω άλλωστε δηλώσει ότι οι λόγοι που με οδήγησαν να θέσω υποψηφιότητα, το 2017, έχουν ενισχυθεί. Την ευκαιρία που μας δόθηκε, τότε, με τη συμμετοχή 212 χιλιάδων πολιτών, δεν την αξιοποιήσαμε όσο θα έπρεπε. Όλοι οι υποψήφιοι έχουμε χρέος να συμβάλουμε ώστε η επικείμενη συζήτηση για το μέλλον της παράταξης να είναι βαθιά πολιτική και αναζωογονητική, ενθαρρύνοντας τα μέλη και τους φίλους μας να συμμετάσχουν και πάλι, μαζικά, σε αυτό το νέο ξεκίνημα».
Έτσι σιγά σιγά συμπληρώνεται το παζλ των υποψηφιοτήτων για τη προεδρεία του ΚΙΝΑΛ. Ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει ήδη εδώ και καιρό ανακοινώσει την υποψηφιότητά του και μάλιστα συνεχίζει με πυρετώδης ρυθμούς την προετοιμασία της προεκλογικής του εκστρατείας, ενώ η νυν Πρόεδρος, Φώφη Γεννηματά, έχει επίσης τονίσει ότι έχει αφήγημα για να βρίσκεται στην Προεδρεία του κόμματος και την επομένη των εσωκομματικών εκλογών. Με την ανακοίνωση της υποψηφιότητας και του Νίκου Ανδρουλάκη μοιάζει να κλειδώνει η τριάδα η οποία θα διεκδικήσει με αξιώσεις τη νίκη καθώς μπορούν να προκύψουν στη συνέχεια κι άλλοι υποψήφιοι (Γερουλάνος, Καστανίδης κ.α.) ωστόσο με μικρότερη δυναμική και λιγότερες πιθανότητες να βρεθούν στον δεύτερο γύρο.
Το ερώτημα που δημιουργείται λοιπόν είναι αν ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να εγγυηθεί μια καλύτερη επόμενη ημέρα για τον χώρο. Η απάντηση είναι πως ναι. Κι αυτό διότι έχει αποδείξει και στο Ευρωκοινοβούλιο την πολιτική του βούληση, την εύστοχη άσκηση πολιτικής προς όφελος των πολιτών και τον ποιοτικό πολιτικό του λόγο. Δεν είναι λίγες οι φορές που με τη δράση του στην Ευρωβουλή τίμησε τους Έλληνες πολίτες που τον ψήφισαν. Μάλιστα με πρόσφατη πρωτοβουλία του διεκδίκησε να δοθεί το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου σε χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, τιμώντας έτσι τη μνήμη του πιο επιτυχημένου Πρωθυπουργού της μεταπολίτευσης και παράλληλα φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που αποτελεί γέννημα θρέμμα των ιστορικών αναγκών ενός ταλαιπωρημένου λαού που δεν έπαψε όμως να διεκδικεί και να αγωνίζεται για το δίκιο του.
Ενδεικτικό στοιχείο της ενεργής παρουσίας του Νίκου Ανδρουλάκη στην Ευρωβουλή είναι η πρόταση ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και του μηχανισμού rescEU, η οποία υπερψηφίστηκε. Για να κατανοήσετε την ουσία της συγκεκριμένης κίνησης θυμίζω μόνο τη σημασία της Πολιτικής Προστασίας με το ξέσπασμα της πανδημίας…
Παράλληλα όμως ο κ.Ανδρουλάκης αποτελεί και από τους πλέον πιστούς «στρατιώτες» του ΠΑΣΟΚ ακόμα και στα δύσκολα χρόνια. Δεν έφυγε ποτέ από το κόμμα ούτε ίδρυσε άλλους σχηματισμούς που θα δίχαζαν τους υποστηρικτές του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Έδινε σταθερά και αξιόπιστα τις μάχες του στην Ευρωβουλή και κράτησε ψηλά την ελληνική σημαία σε περιόδους σκληρών δοκιμασιών για την πατρίδα μας.
Ο χώρος χρειάζεται έναν ηγέτη. Έναν πολιτικό που πείθει, πράττει, εμπνέει και μένει πιστός στις αξίες της προόδου και της σοσιαλδημοκρατίας. Ήρθε η ώρα της συσπείρωσης για την κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Όχι άλλοι διχασμοί, όχι άλλα πισογυρίσματα. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής οφείλει να διευρύνει την επαφή του με την κοινωνία και να γίνει κόμμα το οποίο θα καθορίζει τις εξελίξεις κι όχι ένα κόμμα που θα τρέχει πίσω από αυτές.
Οι εσωκομματικές εκλογές του Φθινοπώρου, θα κρίνουν πολλά για τον χώρο. Οι πολίτες έχουν ανάγκη από ένα ανοιχτό κόμμα που θα εκφράζει τις ανάγκες τους και θα αφουγκράζεται τις ανησυχίες τους. Ένα κόμμα πυλώνα σταθερότητας μα και συνάμα εφαλτήριο αλλαγής και προοδευτικής μετεξέλιξης. Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ να αποδείξει ότι μπορεί να είναι αυτό το κόμμα…
