Της Ροδάνθης Αλεξίου,
Η Kamala Harris έχει δουλέψει σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή της υπηρετώντας την δικαιοσύνη ως Περιφερειακή Εισαγγελέας και μετέπειτα ως Γενική Εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο και συμμετέχοντας ενεργά στο πολιτικό γίγνεσθαι διεκδικώντας μια έδρα στην Γερουσία το 2017. Στα χρόνια της ως Εισαγγελέας εισήγαγε καινοτομίες για την καταπολέμηση της αποχής των παιδιών από το σχολείο και την προστασία των εργατριών του σεξ, ενώ η σκληρή δουλειά της της διασφάλισε την ιστορική θέση της Γενικής Εισαγγελέως στο Σαν Φρανσίσκο – η πρώτη Αφροαμερικανή που κατείχε αυτή την θέση. Ήταν άρα μαθημένη να σπάει τα ρατσιστικής και σεξιστικής φύσεως εμπόδια που η κοινωνία έχει βάλει στους πολίτες της όταν διεκδικούν θέσεις που δικαιωματικά τις αξίζουν. Στις εκλογές του Νοεμβρίου του προηγούμενου έτος, η Harris προσπέρασε άλλο ένα τέτοιο εμπόδιο με το να γίνει η πρώτη γυναίκα και η πρώτη POC (Person of Colour) Αντιπρόεδρος στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτιών της Αμερικής. Καθώς πέρασαν σχεδόν έξι μήνες από την ημέρα που ανέλαβε τα καθήκοντά της, είναι η κριτική που της ασκείται δίκαιη έστω και σκληρή, ή βρίσκεται αντιμέτωπη με μια καθαρά σεξιστική επίθεση;
Ο Biden όταν έπρεπε να επιλέξει την γυναίκα που θα κατέβει μαζί του στις εκλογές του 2020 ήθελε μια πολιτικό που θα μπορούσε να στηριχθεί πάνω της όπως είχε κάνει ο Obama με τον ίδιο επί δύο θητείες. Λόγω της μακράς εμπειρίας του στην Γερουσία και των σχέσεων που είχε διαμορφώσει με Γερουσιαστές και των δύο Κομμάτων, ο πρώην Αντιπρόεδρος έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην διαπραγμάτευση νόμων, όταν ο Obama χρειαζόταν την διακομματική στήριξη. Η διαφορά ηλικίας τους βοήθησε τον φαινομενικά άπειρο νεαρό Obama να πάρει την στήριξη των παλαιότερων γενεών επιλέγοντας κάποιον με την πολιτική εμπειρία του Biden στο πλευρό του. Στην τωρινή περίπτωση η μεγάλη ηλικία του νυν Προέδρου λειτουργεί ανασταλτικά όταν κρίνεται η ικανότητά του να κυβερνήσει και η επιλογή της 56χρονης Kamala έδωσε μια πνοή νεότητας στην καινούρια κυβέρνηση. Η νυν Αντιπρόεδρος – παρά το εντυπωσιακό βιογραφικό της – είχε μόνο τέσσερα χρόνια εμπειρίας στην Γερουσία και δεν είχε προλάβει να δημιουργήσει τις στενές επαφές με Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς αντίστοιχα. Έτσι ο Biden δεν βασίστηκε επάνω της κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας για νομοσχέδια όπως το American Jobs Plan ή το American Families Plan, καθώς δεν είχε την ίδια δύναμη στο lobbying που είχε ο ίδιος κατά την διάρκεια της δικιάς του θητείας ως Αντιπρόεδρος.
Το επιτελείο του Biden έχει επίσης επιλέξει μια άλλη τακτική στις κρίσεις που αναθέτει στην Αντιπρόεδρο για να αντιμετωπίσει. Δεν ακολούθησαν τα χνάρια του τέως Προέδρου και έτσι η Harris δεν ήταν υπεύθυνη για την διαχείριση της πανδημίας όπως ο Pence, αλλά της ζήτησαν να ασχοληθεί με δύο άλλες μεγάλες κρίσεις, που ίσως όμως οδηγούσαν και σε αδιέξοδο. Η πρώτη από αυτές ήταν το ευαίσθητο θέμα των μεταναστών που συρρέουν στα νότια σύνορα της χώρας, ένα ζήτημα για το οποίο ο Trump είχε δεχτεί σκληρή κριτική από τους Δημοκρατικούς στο παρελθόν. Η Harris ήρθε σε επικοινωνία με τις κυβερνήσεις του Μεξικού, του Σαλβαδόρ, της Γουατεμάλας και της Ονδούρας, τις χώρες απ’ όπου προέρχονται οι περισσότεροι ασυνόδευτοι ανήλικοι μετανάστες. Αίσθηση βέβαια είχε προκαλέσει το ίσως αργοπορημένο ταξίδι της στην περιοχή, που κανονίστηκε αμέσως μετά ένα άβολο τετ-α-τετ με δημοσιογράφο που την ρώτησε πριν μερικούς μήνες γιατί δεν είχε επισκεφτεί ακόμα την περιοχή, στο Τέξας, για να ενημερωθεί για την κατάσταση. Η απάντησή της ήταν «Ούτε στην Ευρώπη έχω πάει ακόμα». Το επόμενο ταξίδι της ήταν στο Τέξας. Βέβαια η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού φτάνει σε ένα αδιέξοδο λόγω της τακτικής που έχει ακολουθήσει η κυβέρνηση, η οποία ασχολείται κυρίως με τα αίτια αυτού του ζητήματος και όχι με την άμεση αντιμετώπισή του. Το δεύτερο ζήτημα που ανέθεσε ο Biden στην Harris είναι η εξάλειψη της καταπίεσης ψηφοφόρων, ιδιαίτερα μειονοτήτων, ένα θέμα που απασχολεί την αμερικανική πολιτική σκηνή εδώ και δεκαετίες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της καταπίεσης είναι το γεγονός ότι πολλοί ψηφοφόροι σε δουλειές εργάτη που δεν δικαιούνται άδειες – ή δικαιούνται αλλά χάνοντας το ημερομίσθιο – δεν μπορούν να συμμετέχουν στις εκλογές που λαμβάνουν χώρα μεσοβδόμαδα – συγκεκριμένα τις Τρίτες. Η λύση αυτού του προβλήματος θα μπορούσε να είναι η αλλαγή της μέρας των εκλογών, το ζήτημα όμως κρύβει βαθιά κοινωνικά προβλήματα που είναι σχεδόν απίθανο να μπορεί να λυθούν με ευκολία από την ομάδα της Αντιπροέδρου.
Πολλοί μπορούν να θεωρούν ότι ο Biden αδίκησε την Harris με την ανάθεση τόσο δύσκολων κρίσεων, και ότι ίσως η αποτυχία της στην λύση των ζητημάτων αυτών μπορεί να της κοστίσουν την Προεδρία το 2024 για παράδειγμα. Από την άλλη πλευρά αν η ομάδα της Αντιπροέδρου διαχειριστεί με σωστές κινήσεις τις κρίσεις αυτές ίσως το χρίσμα των Δημοκρατικών σε τρία χρόνια να είναι δεδομένο. Όσο αφορά ζητήματα προβλημάτων στο παρασκήνιο, όπως το άρθρο στο Politico που αναφέρει προβλήματα επικοινωνίας μέσα στην ομάδα της Αντιπροέδρου αλλά και με την ομάδα του Προέδρου, δεν γνωρίζουμε αν είναι απλώς κουτσομπολιά ή αν όντως υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα συνεννόησης που μπορεί να κοστίσει στην φήμη της κυβέρνησης.
Τα βλέμματα όμως φαίνεται να είναι στραμμένα στην διαχείριση της πανδημίας το τελευταίο διάστημα, όπως και στην αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν μετά από 20 χρόνια. Και στις δύο αυτές κρίσεις η τελική απόφαση φαίνεται να λαμβάνεται μόνο από τον Πρόεδρο χωρίς την στενή επικοινωνία με την Αντιπρόεδρό του, όπως έκανε ο Obama σε αντίστοιχες καταστάσεις με τον Biden. Υπάρχει όντως θέμα επικοινωνίας μεταξύ των δύο πιο σημαντικών πολιτικών προσώπων στην αμερικανική πολιτική σκηνή ή οι φήμες για την μη ενεργή συμμετοχή της Harris σε σημαντικές αποφάσεις είναι ένας τρόπος ύπουλης υπονόμευσης της Αντιπροέδρου λόγω του φύλου της;
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Kamala Harris faces scrutiny and tests in first six months as vice-president, The Guardian, διαθέσιμο εδώ
- Kamala Harris takes on a new role as she heads on her first overseas trip, The Guardian, διαθέσιμο εδώ
