Της Τεριψιχόρης Κουδούνα,
Τι είναι αυτό που δεν θα χαθεί ποτέ από τον Ελληνισμό; Ποιο είναι το θεμέλιο την ελληνικής οικονομίας και του ισοζυγίου της χώρας; Η Ελλάδα μας αποτελεί σταυροδρόμι θαλασσών και ηπείρων, με ασύγκριτη πολιτιστική κληρονομιά και παράδοση. Αρκεί να γνωρίζει κανείς λίγη ιστορία και να έχει δει ορισμένες μόνο φωτογραφίες, για να αποφασίσει να διασχίσει αεροπορικά μίλια, ώστε να ταξιδέψει στον πλούτο ομορφιάς που κρύβει η χώρα μας. Όχι μόνο, φυσικά, για τα όμορφα και ποικίλα μέρη της που συνδυάζουν φύση και θάλασσα ειδυλλιακώς, τουριστικές και μοναδικές παραλίες και βουνά, αλλά, κυρίως, για την ασύγκριτη φιλοξενία που παρέχουν οι Έλληνες στον κόσμο που τους επισκέπτεται… Είναι κάτι σαν την αρχαία ικεσία.
Ωστόσο, πόσο εξοικειωμένη θεωρείται η χώρα μας με τον εναλλακτικό τουρισμό και κατά πόσο αυτός θα μπορούσε να εδραιωθεί πανευρωπαϊκά και παγκόσμια, ώστε να αποτελούσε αυτή η ξεκούραστη διαδικασία μια δράση παραγωγική για τον εκάστοτε χώρο που τη φιλοξενεί, αλλά και για τον επισκέπτη-εθελοντή; Ένας χώρος φιλοξενίας πιθανότατα διαθέτει φυσική ομορφιά και, ταυτόχρονα, πολιτιστικά και τοπικά στοιχεία με πλούσια παράδοση και μοναδικότητα. Ένας τρόπος αξιοποίησης ενός εδαφικού χώρου που αποτελεί θέρετρο τουρισμού είναι ο εναλλακτικός τουρισμός και οι πολύτροπες και διαρκώς αυξανόμενες δράσεις του.
Ο τουρισμός που θα μπορούσε να αποβεί μια εμπειρία μοναδική, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον χώρο που φιλοξενεί, έχει αποκτήσει διάφορες μορφές όταν λειτουργεί προς όφελος όλων και, πλέον, συγκαταλέγεται σε οργανωμένη ομάδα βοήθειας ενός τόπου. Η προστασία του περιβάλλοντος, η αποφυγή των συγκεκριμένων τουριστικών προσφορών και η διατήρηση των οικοσυστημάτων, η αλληλεπίδραση του ανθρώπου με το πολιτιστικό στοιχείο, η στήριξη αγροτικών περιοχών αλλά και η σταδιακή επίλυση του προβλήματος του εποχιακού τουρισμού με αποτέλεσμα την ανεργία τριβής, είναι μερικά είδη εναλλακτικού τουρισμού.
Σε κάθε περίπτωση ανάλογα με την εποχή και την περιρρέουσα τοπική ατμόσφαιρα, συνδυαστικά με τα ενδιαφέροντα του επισκέπτη, υπάρχουν διάφορες μορφές εναλλακτικού τουρισμού τόσο σε επίπεδο οικονομικό όσο και στη σφαίρα των εκάστοτε ενδιαφερόντων. Αρχικά, ο συνεδριακός τουρισμός που εναπόκειται σε διεθνές επίπεδο, συνδέεται με παγκόσμια συνέδρια κατά τόπους και ενισχύει την εκάστοτε τοπική οικονομία, εφόσον ολόκληρες αλυσίδες συνδέονται.
Μια μορφή τουρισμού, επιπλέον, που βασίζεται στους φυσικούς πόρους είναι ο οικοτουρισμός σε περιοχές με γεωπολιτικό και εδαφικό ενδιαφέρον και απευθύνεται σε άτομα με βαθύ αίσθημα αγάπης και προσήλωσης προς το αμιγές περιβάλλον τους. Επιπροσθέτως, συστηματικός είναι ο ιατρικός τουρισμός για την οργάνωση και την πλήρη περίθαλψη ατόμων, αλλά και ο τουρισμός περιπέτειας που απευθύνεται σε εξοπλισμένα άτομα, έτοιμα να ανταπεξέλθουν σε ενδεχομένως πιο αντίξοες συνθήκες. Ταυτόχρονα, δεν λείπει ο αστικός τουρισμός που στοχεύει στο να ερευνήσει τομείς της πόλης στους οποίους δεν έχει δοθεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο μεταλλευτικός τουρισμός.
Σε κάθε περίπτωση, ο τουρισμός είναι ένας ζωντανός οργανισμός με ποικίλες δράσεις και εάν ο χρόνος του συνδυαστεί σωστά με τον χώρο και τις συνθήκες του τόπου, αλλά και τις δραστηριότητες που λειτουργούν προς όφελος ενός περιβάλλοντος, το αποτέλεσμα μπορεί να γίνει προσοδοφόρο για όλους. Κάθε ταξίδι αποτελεί σελίδες ενός βιβλίου ικανού να γαλουχήσει ολόκληρες προσωπικότητες…
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Εναλλακτικός τουρισμός, wikipedia.org, Διαθέσιμο εδώ
