Της Μαριτίνας Γκίνη,
Υπάρχει μια φράση που λέει: «Να φοβάσαι τη στιγμή που δε θα θες ούτε μουσική να ακούσεις». Υπάρχει, όμως, αυτή η στιγμή; Η μουσική είναι το μέσο για να ταξιδέψεις, να ξεφύγεις από κάθε δυσάρεστη στιγμή, να βρεθείς όπου θες, ό,τι ώρα θες, χωρίς να χρειαστεί να μετακινηθείς από τον καναπέ σου. Ένα τραγούδι, μια μελωδία μπορούν να φέρουν ένα αναπάντεχο χαμόγελο στα χείλη σου και ξαφνικά να αλλάξει όλη σου η μέρα. Αν το σκεφτείς, η μουσική έχει μια μεγάλη δόση μαγείας και μας αλλάζει τα συναισθήματα μέσα σε λίγα λεπτά.
Μέσα από τη μουσική καλλιεργούνται οι ευαισθησίες του ατόμου, εξευγενίζεται η ψυχή του, γίνεται πιο εύπλαστο κοινωνικά και επικοινωνεί με τους γύρω του. Είναι το πιο σύνηθες και ταυτόχρονα το πιο όμορφο μέσο ψυχαγωγίας, που δρα αναλγητικά απέναντι σε κάθε συνθήκη και μας γεμίζει με αισιοδοξία, ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνεται και προβάλλεται μέσα από τη μουσική. Είναι, λοιπόν, κατά κάποιο τρόπο ένας δίαυλος για να μοιραστούμε ιδέες, αγωνίες, φόβους και προβληματισμούς. Για να εξωτερικεύσουμε τα όνειρα, τα ιδανικά, τις απόψεις μας για τη ζωή, αυτά που μας ευχαριστούν και αυτά που μας δυσαρεστούν.
Σε πολλούς ανθρώπους η μουσική βγάζει έναν πιο δημιουργικό εαυτό που επιθυμεί την ενασχόληση μαζί της. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μαθαίνουν μουσικά όργανα, που συμμετέχουν σε χορωδίες και κάνουν μαθήματα φωνητικής, ενώ είναι ακόμα περισσότεροι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για να ακούμε όλοι οι άλλοι μουσική. Οι περισσότεροι από εμάς θαυμάζουμε τους τραγουδιστές, τους dj, τις μπάντες και τις ορχήστρες, που έχουν κάνει επάγγελμα μία από τις πιο όμορφες μορφές ψυχαγωγίας. Η μουσική εξασκεί και την φαντασία των δημιουργών, τους κάνει πιο παραγωγικούς και ταυτόχρονα, τους δίνει μεγάλες δόσεις αυτοπεποίθησης.
Εκτός από το άτομο, η μουσική επιδρά θετικά και στην κοινωνία. Αποτελεί μία δύναμη που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, τους ενώνει και κάνει πιο δυνατούς τους κοινωνικούς δεσμούς. Οι άνθρωποι στο άκουσμα της μουσικής που τους αρέσει, γίνονται μια παρέα. Το φαινόμενο αυτό το έχουμε δει να συμβαίνει σε συναυλίες τα καλοκαίρια, σε διάφορα μαγαζάκια τα χειμώνα, ακόμα και στον δρόμο που, κάνοντας τη βόλτα μας, ακούμε τους μουσικούς και κοντοστεκόμαστε μαζί με άλλους ανθρώπους, που το απολαμβάνουν το ίδιο με εμάς. Γινόμαστε πιο «συνεργάσιμοι», αποφορτιζόμαστε από τους προβληματισμούς μας και είμαστε έτοιμοι να θέσουμε νέους στόχους που θα φέρουμε σε πέρας. Δεν είναι, όμως, και λίγες οι φορές που η μουσική και το τραγούδι έγιναν η αιτία και η έμπνευση για να δοθούν κοινωνικοί αγώνες, οι οποίοι έδωσαν λύτρωση στους ανθρώπους. Για παράδειγμα, τραγούδια έγιναν σύμβολο ελευθερίας, καθώς διέδωσαν με τον πιο ουσιαστικό και δυνατό τρόπο τα μηνύματα των επαναστάσεων και αποτέλεσαν τη φωνή πολλών ανθρώπων.
Ο Πυθαγόρας είχε πει πως «η μουσική δόθηκε στον άνθρωπο για να γαληνεύσει τα βάσανα της ψυχής και του σώματος». Όντως, λοιπόν, η μουσική είναι ένα δώρο για τους ανθρώπους. Έχει πολλές μορφές και ακούσματα για να ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό ακροατή και όλοι την έχουμε ανάγκη για να μας συντροφεύει στην κάθε μας στιγμή. Είναι, ουσιαστικά, η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας, λέει αυτά που εμείς δεν τολμάμε. Άλλωστε, η ζωή μας χωρίς μουσική θα ήταν -όπως λέει και μια φίλη μου- μέρα δίχως ήλιο.
