Της Ιωάννας Μπινιάρη,
Ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία συνάντησης στη Ρώμη, που ελκύει όλο και περισσότερα άτομα, δεν θα μπορούσε να μην είναι η Piazza di Spagna (Πιάτσα ντι Σπάνια, όπως προφέρεται στα ιταλικά, ή Πλατεία της Ισπανίας). Η διάσημη αυτή πλατεία συνδέεται με τη γαλλική εκκλησία Τρινιτά ντέι Μόντι (Trinità dei Monti), που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου μέσω μιας μεγάλης και πλατιάς σκάλας, γνωστή ως Scalinata (Σκαλινάτα ή Ισπανικά Σκαλιά), που εδώ και αιώνες αποτελεί κλασικό τόπο συναντήσεων τόσο για τους κατοίκους, όσο και για τους αναρίθμητους επισκέπτες της ιταλικής πρωτεύουσας.
Η Piazza di Spagna οφείλει το όνομά της στο Palazzo di Spagna, που είναι η έδρα της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Αγία Έδρα, ενώ στη δεξιά γωνία της σκάλας ζούσε κάποτε ο διάσημος Άγγλος ποιητής John Keats. Θα λέγαμε, χωρίς αμφιβολία, ότι αποτελεί ένα υπέρκομψο δημιούργημα τόσο λόγω της αρχιτεκτονικής της, όσο και λόγω των ειδικότερων αξιοθέατων που την περιτριγυρίζουν. Αυτά είναι τα Ισπανικά Σκαλιά που προαναφέρθηκαν, ένας οβελίσκος, και η περίφημη Κρήνη του Σαπιοκάραβου (Fontana della Barcaccia) που ανήκει στην τεχνοτροπία του μπαρόκ και ολοκληρώθηκε από τον Pietro Bernini σε συνεργασία με τον γιο του, Gian Lorenzo Bernini. Το όνομά της οφείλεται στο σχήμα της, καθώς πρόκειται για μια μισοβυθισμένη βάρκα από τα πλαϊνά της οποίας κυλά νερό σε μια λεκάνη. Η παράδοση, μάλιστα, λέει ότι ο Πάπας Ουρβανός Η’ είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από μια βάρκα, που είχε προσαράξει στην πλατεία μετά από μια πλημμύρα του Τίβερη, ώστε θέλησε να αποθανατίσει την εικόνα στο μάρμαρο και στις μνήμες του κόσμου.
Όσον αφορά τη μνημειώδη σκάλα των 136 σκαλοπατιών, αυτή εγκαινιάστηκε από τον Πάπα Βενέδικτο του XIII και χτίστηκε χάρη στη γαλλική χρηματοδότηση που ξεκίνησε από το 1721, για να συνδέσει την πρεσβεία των Βουρβόνων-Ισπανών στην εκκλησία της Trinità dei Monti. Η κατασκευή της αποφασίστηκε από τον 17ο αιώνα, με σκοπό να συνδέσει την εκκλησία με την πλατεία, εξομαλύνοντας την απότομη κλίση του εδάφους. O σχεδιασμός ανατέθηκε στον Alessandro Specchi και τον Francesco De Sanctis, ο οποίος, μάλιστα, παρουσίασε το τελικό σχέδιο μιας μεγάλης σκάλας διακοσμημένης με πολλές βεράντες κήπου, η οποία την άνοιξη και το καλοκαίρι θα διακοσμείται με πολλά λουλούδια. Ακόμα και σήμερα, μάλιστα, τους ανοιξιάτικους μήνες η Σκαλινάτα στολίζεται με γλάστρες από ανθισμένες αζαλέες και άλλα άνθη, προσφέροντας μια πανέμορφη θέα σε όποιον περνάει από εκεί.
Αυτό το σχέδιο του Francesco De Sanctis πραγματοποιήθηκε, καθώς ήταν το μόνο που εγκρίθηκε από τους Γάλλους, που ήταν ιδιοκτήτες εκείνης της γης, και από τον Πάπα Ιννοκέντιο ΙΓ’, με την προϋπόθεση να αφαιρεθούν κάποια γαλλικά σύμβολα και το έφιππο άγαλμα του Λουδοβίκου ΙΗ’, την εγκατάσταση του οποίου επιθυμούσαν οι Γάλλοι. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η πολυτελής σκάλα, που βρίσκεται στην κορυφή ενός μακρύ δρόμου που οδηγεί στον Τίβερη, σχεδιάστηκε έτσι ώστε, όπως πλησίαζαν τα εφέ της σκηνής, σταδιακά να αυξανόταν. Γίνεται, έτσι, αντιληπτό ότι χαρακτηριστικό της μπαρόκ εποχής ήταν στην πραγματικότητα η δημιουργία μεγάλων, βαθιών προοπτικών που κορυφώνονται με σκηνές ή μνημειώδη υπόβαθρα.
Συνεπώς, ένα ταξίδι στη Ρώμη δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει έναν περίπατο σε αυτή τη διάσημη πλατεία, ειδικά για εκείνους που τρέφουν αισθήματα για οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Άλλωστε, το γεγονός ότι βρίσκεται σε τόσο κεντρικό σημείο, και μάλιστα δίπλα από τη στάση μετρό Spagna, καθιστά την πρόσβαση ακόμα πιο εύκολη. Κάθετα της πλατείας, ακόμα, βρίσκεται και o περίφημος δρόμος Via Condotti, όπου στεγάζεται πλήθος πολυτελών καταστημάτων με τα μεγαλύτερα ονόματα της υψηλής μόδας, αλλά και το ιστορικό Καφέ Γκρέκο, το οποίο ιδρύθηκε το 1760 και αποτελούσε ανέκαθεν το στέκι ανθρώπων του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου.
Σε κάθε περίπτωση, επιβάλλεται μια μικρή «περιήγηση» στο σημείο αυτό για τους επισκέπτες της Ρώμης, καθώς προσφέρεται για τη λήψη αμέτρητων φωτογραφιών, αλλά και για να καθίσει κάποιος στα σκαλιά και να απολαύσει τη θέα της πόλης. Βέβαια, το γεγονός ότι συνιστά ένα τόσο πολυσύχναστο σημείο, ίσως κουράζει εκείνον που θέλει να θαυμάσει το μέρος, αλλά αν το επισκεφτεί κάποιος τις πρώτες πρωινές ώρες ή αργά το βράδυ, σίγουρα θα γοητευτεί από την ησυχία αλλά και την αγνή ομορφιά που θα αντικρίσει.
Κλείνοντας, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω ότι η Piazza di Spagna και η Scalinata συνιστούν ένα τόσο ρομαντικό και γοητευτικό μέρος και αποπνέουν τέτοια μαγική ατμόσφαιρα, που δεν νοείται να μην επιθυμεί να τη γευτεί ένας επίδοξος επισκέπτης της ιταλικής πρωτεύουσας. Ειδικά, μάλιστα, αν θελήσεις να κάνεις έναν περίπατο σε αυτό το σημείο μια βροχερή μέρα ή και νύχτα στην «Αιώνια Πόλη», σίγουρα θα αισθανθείς να σε κατακλύζει μια γλυκιά μελαγχολία, ένα ερωτικό συναίσθημα, αλλά και γενικά ένας απερίγραπτος θαυμασμός για αυτήν την πόλη – μουσείο!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Πιάτσα ντι Σπάνια (Piazza di Spagna), Rome-info.gr, διαθέσιμο εδώ
- Piazza di Spagna & the Spanish Steps, Rome.net, διαθέσιμο εδώ
