Του Παναγιώτη Παναγιωτακόπουλου,
Τηλεργασία. Μία έννοια που μας απασχόλησε αρκετά τους τελευταίους 18 μήνες που όλος ο πλανήτης βρισκόταν υπό καθεστώς υγειονομικής κρίσης. Αδιαμφισβήτητα, τα συμπεράσματα και τα αποτελέσματα μετά από ένα ικανοποιητικό δείγμα ανθρωποωρών τηλεργασίας είναι αρκετά ενθαρρυντικό. Πλέον, βρισκόμαστε σε μία κατάσταση όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι, εργαζόμενοι και εργοδότες, έχουν συνειδητοποιήσει πως οι 40 ώρες την εβδομάδα, τα 5 8ωρα αλλιώς, δεν οδηγούν, αυτομάτως, σε υψηλή παραγωγικότητα. Απαιτείται καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση χρόνου και φυσικά ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής.
Έχοντας, αυτή τη στιγμή, ως δεδομένη την μείζονος σημασίας ισορροπία αυτή, εντείνονται οι συζητήσεις για ένα νέο μοντέλο εργασίας, πιο σύνθετο, συνδυαστικό, υβριδικό. Έτσι, εντός εβδομάδας, θα μοιράζονται οι ημέρες και οι ώρες εργασίες ανάμεσα σε γραφείο και σπίτι. Κάτω από την ίδια λογική, εξετάζεται και μία πιο ευέλικτη αντιμετώπιση ως προς το ωράριο εργασίας.
Το τελευταίο διάστημα, στην Ισλανδία, έλαβε χώρα μία έρευνα ανάμεσα σε 2.500 εργαζόμενους, δείγμα ικανοποιητικό, αφού για τους αριθμούς της χώρας αντιστοιχεί σε περισσότερο από 1% του εργατικού δυναμικού. Εξετάστηκαν διάφοροι τομείς απασχόλησης, έτσι ώστε τα συμπεράσματα να είναι όσο πιο ασφαλή γινόταν και φυσικά η έρευνα εστίαζε στο αν και κατά πόσο μία δυνητική μείωση των ωρών εργασίας μπορεί να οδηγήσει τόσο σε αύξηση παραγωγικότητας και βελτίωση σε επίπεδο ψυχικής υγείας.
Προς διευκρίνιση όλων, η Ισλανδία μαζί με λίγες ακόμα χώρες, κυρίως τις Σκανδιναβικές, Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία, Δανία, διαθέτουν πολλά προνόμια για τους πολίτες τους, που για χώρες όπως η Ελλάδα είναι ακόμα μακρινό σενάριο. Κοινωνικές υπηρεσίες, μισθολογική ισότητα ανδρών και γυναικών, στιβαρό σύστημα υγείας είναι μερικά μόνο από αυτά που για κάποιους είναι αυτονόητα και για άλλους άπιαστο όνειρο.
Ας δούμε, όμως, τι έγινε συγκεκριμένο στον εργασιακό κλάδο στην υπό μελέτη Ισλανδία. Την πρόσφατη τετραετία, μεταξύ 2015 και 2019, η χώρα επιχείρησε να θεσπίσει ένα εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας κάπου ανάμεσα σε 35 και 36 ώρες, χωρίς, φυσικά, να εισηγηθεί μείωση απολαβών. Ανάμεσα στα εναγόμενα συμπεράσματα από την έρευνα αυτή, τα σπουδαιότερα είναι τα ακόλουθα:
- Σήμερα, πλέον, μετά το άκρως επιτυχημένο πείραμα, πάνω από το 85% των εργαζομένων στη χώρα έχει, ήδη, μειώσει τις ώρες εργασίας του ή έχει την επιλογή να το κάνει εφόσον το επιθυμεί.
- Τα επίπεδα παραγωγικότητας παρέμειναν το ίδιο υψηλά, οι παρεχόμενες υπηρεσίες το ίδιο, τόσο στην ίδια τη χώρα, όσο και οπουδήποτε αλλού εφαρμόστηκαν.
- Πέραν αυτών, η καλύτερη ισορροπία μεταξύ προσωπικής και επαγγελματικής ζωής οδήγησε σε δραματική βελτίωση πολλών τομέων που σχετίζονται με την ανθρώπινη ψυχολογία και υγεία, όπως μείωση άγχους, ευημερία και περισσότερη ενέργεια.
Κάθε πόρισμα από την έρευνα στον εργασιακό χώρο ήταν τόσο σημαντικό και τόσο χρήσιμο, που οδήγησε ως και εργατικά σωματεία στην Ισλανδία να διεκδικήσουν μειωμένο ωράριο εργασίας σε μόνιμη βάση. Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, αυτό είναι, πλέον, καθιερωμένο στην συντριπτική πλειοψηφία των απασχολούμενων. Παρότι αποτελεί πλεονασμό με τις πολλές αναφορές, όλοι οι φορείς κάνουν λόγο για υγεία, σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας, από την επαγγελματική ως την προσωπική ζωή, κάτι που θα έπρεπε να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα για τις απανταχού κυβερνήσεις και χώρες.
Μακάρι το παράδειγμα της Ισλανδίας να ακολουθήσουν και άλλες χώρες ανά τον κόσμο, προς μια γενικότερη εξυγίανση της ανθρώπινης φύσης στον εργασιακό, και όχι μόνο, χώρο.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Το πείραμα της Ισλανδίας με την 35ωρη εργασία αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχημένο, Capital. Διαθέσιμο εδώ.
- Εργασιακός «παράδεισος» η Ισλανδία – Μειωμένο ωράριο εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών, Business News. Διαθέσιμο εδώ.
