Της Ρένας Δανατζή,
Αυτό είναι για εσένα παιδί μου. Που ακόμα δεν σε έχω κρατήσει στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω πότε θα έρθεις. Ίσως σύντομα, ίσως πάλι όχι. Μπορεί να είναι εύκολο, μπορεί δύσκολο κι επικίνδυνο. Μπορεί να σε γεννήσω από το σώμα μου, μπορεί, όμως, κι από την καρδιά μου. Μπορεί πριν έρθεις εσύ στη ζωή μου, να αποβάλω. Μπορεί πάλι να έρθεις τόσο γρήγορα και εύκολα, που δεν θα το πιστεύω και θα σκάω από τα γέλια κάθε φορά που θα το σκέφτομαι. Όμως, θέλω να ξέρεις ότι πλέον πολύ συνειδητά σε αναζητώ. Θέλω να έρθεις στη ζωή μου και να συμπληρώσεις την αγάπη μου και την οικογένειά μας. Θέλω να με κουράζεις, να με ξενυχτάς, να με αποφορτίζεις εντελώς και να με κάνεις κάθε μέρα να προσπαθώ για εσένα. Και μέσα από εσένα να γίνομαι κι εγώ καλύτερος άνθρωπος.
Θέλω να προσπαθήσω να σε μάθω να αγαπάς με όλη σου τη δύναμη. Να γελάς μέσα από τη ψυχή σου. Να καταλάβεις ότι όλοι είμαστε ίσοι και όλοι διαφορετικοί. Να μάθεις να μοιράζεσαι, για να απλώνεται η χαρά σου και να μαζεύεται η λύπη σου. Να μη ζηλεύεις και να μην πνίγεσαι από μικροπράγματα της καθημερινότητας –όπως εγώ. Να εκτιμάς τα απλά, τα λιτά που αξίζουν όσο τίποτα. Να είσαι ο εαυτός σου. Να μην φοβάσαι να μου μιλήσεις. Να μου τα λες όλα και να ξέρεις πως εγώ είμαι εδώ για να σε ακούσω. Να παίρνω το βάρος από τους φόβους σου και να σε σπρώχνω στην ευτυχία με όλη μου τη δύναμη.
Να μάθεις να σέβεσαι, παιδί μου. Τη δασκάλα που προσπαθεί να σου μάθει να γράφεις και να διαβάζεις, το φούρναρη απ’ τον οποίο αγοράζουμε το κουλούρι σου πριν πας σχολείο, τους φίλους σου που παίζετε στην αλάνα, τη γιαγιά από την απέναντι οικοδομή κι ας μην σου αρέσουν αυτά που λέει. Είναι μεγάλη, παιδί μου. Σκέφτεστε με διαφορετικό τρόπο –δεν πειράζει. Να σέβεσαι τον άνθρωπο που μέσα στο κρύο μαζεύει τα σκουπίδια από τους κάδους και αν ποτέ τον συναντήσεις, δώσε του τη σακούλα σου στο χέρι και χάρισέ του ένα χαμόγελο. Να είσαι πάντοτε ευγενικός με τα παιδιά που θα σου σερβίρουν τον καφέ. Να μην ξεχνάς ποτέ να τους λες «ευχαριστώ» και να τους εύχεσαι «καλή συνέχεια».
Να αγκαλιάζεις λίγο πιο δυνατά τη συμμαθήτριά σου από τα αγγλικά που έχει σύνδρομο down. Το χρειάζεται κι ας μη το λέει. Να παίζεις με τον φίλο σου που δεν μπορεί να τρέξει, επειδή έχει πρόβλημα στο πόδι του. Μπορείτε να παίξετε επιτραπέζια παιχνίδια. Υπάρχει τρόπος –μόνο αν θέλεις. Να ακούς προσεκτικά τη συμφοιτήτριά σου, όταν διαφωνεί μαζί σου στη διάλεξη και σε παρακαλώ να μην ξενίζεσαι που φοράει μαντήλα. Είναι η θρησκεία της και δεν θα πρέπει να έχεις κανένα πρόβλημα με αυτό. Όταν ο φίλος σου σου εκμυστηρευτεί ότι είναι ομοφυλόφιλος, χαμογέλα και πες του: «Και λοιπόν;». Να δέχεσαι, αγάπη μου, τον κόσμο γύρω σου. Για να μπορεί και ο κόσμος γύρω σου να δέχεται εσένα.
Να προσπαθείς να πάρεις γνώσεις από τον διευθυντή σου στη δουλειά. Έχει εμπειρία και εσύ μόνο να κερδίσεις έχεις δίπλα του. Αν κάποιος κάποτε σε προσβάλει, να θυμάσαι πως με τον ίδιο του τον εαυτό μαλώνει. Δεν του φταις σε τίποτα εσύ. Μην του κρατήσεις κακία. Αλλά μην μικρύνεις το ανάστημά σου μπροστά σε κανέναν. Σε θέλω όρθιο! Σίγουρο για εσένα. Και μην μου αγχώνεσαι. Δεν με νοιάζει καθόλου να είσαι άριστος μαθητής. Θέλω να είσαι καλός άνθρωπος. Να είσαι αξιοπρεπής. Να μην πουλάς φθηνά την ψυχή σου. Η ζωή σου είναι η ανάσα μου και θα δώσω όλο μου το είναι για να γίνεις ό,τι αγαπάς. Να ξυπνάς και να κοιμάσαι ελεύθερος.
Είμαι έτοιμη να σε βάλω πάνω από τη δική μου ζωή, και να σπάσω όσα εμπόδια βρήκα εγώ στη ζωή μου για να μην χρειαστεί να κρυφτείς από την κοινωνία, η οποία είναι τόσο υποκριτικά ανοιχτή. Ανοιχτή είναι η ψυχή μου για εσένα και η κοινωνία είναι πολύ μικρή, αγάπη μου, μπροστά στα βουνά, που μπορώ να κινήσω για εσένα.