Του Άγγελου Σάκουλη,
Τζακ ο Αντεροβγάλτης. Ένα όνομα γνωστό, αλλά μία ταυτότητα που μέχρι και σήμερα παραμένει άγνωστη. Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν ένας κατά συρροή δολοφόνος, που δρούσε στην περιοχή Whitechapel του Λονδίνου το 1888.
Αρχικά, είναι σημαντικό να αναφέρουμε τις συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή εκείνη την περίοδο. Το Whitechapel αποτελούσε περιοχή υψηλής εγκληματικότητας, ενώ υπήρχαν αρκετές πόρνες και αλκοολικοί στην περιοχή. Μέχρι και σήμερα αποτελεί μία από τις κακόφημες γειτονιές του Λονδίνου. Ο δράστης πίσω από όλα αυτά θεωρείται υπεύθυνος για 11 φόνους όμως, μέχρι και σήμερα, απόλυτα συνδεδεμένοι με την εγκληματική του δράση είναι 5 φόνοι.
Ο πρώτος φόνος γίνεται στις 31 Αυγούστου 1888, με θύμα τη Mary Ann Poly Nichols. Το άψυχο σώμα της βρέθηκε στις 03:40, με δύο βαθιές πληγές στον λαιμό της, δύο μαχαιριές στα γεννητικά της όργανα και την κοιλιά της κομμένη και ανοιγμένη. Μία εβδομάδα μετά, στις 8 Σεπτεμβρίου 1888, βρέθηκε το πτώμα της Annie Chapman, με επίσης δύο βαθιές πληγές στον λαιμό της, αλλά και την κοιλιά της τελείως ανοιγμένη. Μετά τη νεκροψία, βρέθηκε ότι η μήτρα της και ένα κομμάτι της ουροδόχου κύστης της είχαν αφαιρεθεί. Εδώ εντοπίζεται και η πρώτη κλιμάκωση του δολοφόνου, λόγω της αυξημένης αυτοπεποίθησής του.
Το επόμενο έγκλημα διαπράττεται στις 30 Σεπτεμβρίου, με την εύρεση των άψυχων σωμάτων δύο γυναικών, των Elizabeth Stride και Catherine Eddowes. Μεταξύ των δύο φόνων υπήρξε ένα κενό μίας ώρας, σύμφωνα με το πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης. Όσον αφορά το σώμα της Elizabeth, είχε μία πληγή στον λαιμό, γεγονός που δημιούργησε την άποψη στις αστυνομικές αρχές πως διέκοψαν τον δολοφόνο και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το τελετουργικό του. Το σώμα της Catherine βρέθηκε λίγα μέτρα πιο κάτω. Εκεί ο δολοφόνος είχε τον χρόνο που χρειαζόταν και ακολούθησε τη συνήθη διαδικασία των δύο πρώτων εγκλημάτων. Όμως η διαφορά που είχε με τους άλλους φόνους ήταν η κλιμάκωση, καθώς της παραμόρφωσε το πρόσωπο.
Η πέμπτη, και ίσως τελευταία δολοφονία του, έγινε στις 9 Νοεμβρίου, με θύμα τη Mary Jane Kelly. Σε αυτό τον φόνο εντοπίζεται και η περισσότερη βία. Επίσης, μία ακόμα διαφορά είναι πως όλα τα υπόλοιπα θύματα βρέθηκαν έξω από pubs ή σε στενά, ενώ το σώμα της συγκεκριμένης κοπέλας βρέθηκε στο σπίτι της, στο κρεβάτι της. Ο δολοφόνος είχε παραμορφώσει σε ακραίο βαθμό το πρόσωπό της, σε σημείο που η αναγνώρισή της ήταν δύσκολη, είχε ανοίξει την κοιλιά της και είχε σκορπίσει σε όλο το δωμάτιο τα έντερά της, ενώ η καρδιά της δεν βρέθηκε στο σώμα της.
Όλοι του οι φόνοι έγιναν κατά τη διάρκεια της νύχτας, κοντά στο Σαββατοκύριακο, και προς το τέλος του εκάστοτε μήνα, ή μία εβδομάδα μετά. Παρατηρείται εξαιρετική κλιμάκωση στους φόνους του, χρησιμοποιώντας περισσότερη βία, ενώ η μοναδική αποκλιμάκωση εντοπίζεται στον φόνο της Elizabeth Stride, που κάτι τον διέκοψε. Η αστυνομία της εποχής γνώριζε πως αυτοί οι φόνοι έχουν γίνει από ένα πρόσωπο, καθώς ο δολοφόνος τους είχε στείλει γράμματα για να τους χλευάσει. Αρκετοί, όμως, ερευνητές θεωρούν πως κάποιοι φόνοι έχουν διαπραχθεί από ένα άτομο, ενώ κάποιοι άλλοι από άλλους. Το ερωτηματικό έχει δημιουργηθεί για τους φόνους των Stride και Kelly, καθώς εκεί υπάρχουν τα δύο άκρα της βίας.
Αρκετοί αποδίδουν και το ξαφνικό σταμάτημα στους φόνους είτε στον εγκλεισμό είτε στη μετανάστευση αυτού του ατόμου ή, γενικά, σε μία πράξη που τον έκανε να φύγει από το Whitechapel.
Μετά τον Νοέμβριο, βρέθηκε το πτώμα της Rose Mylett, στις 20 Δεκεμβρίου του 1888 στραγγαλισμένο, της Alice McKenzie στις 17 Ιουλίου 1889, με δύο βαθιές πληγές στον λαιμό και ανοιγμένη την κοιλιά, και το πτώμα μίας νεαρής γυναίκας, στις 10 Σεπτεμβρίου 1889, που βρέθηκε μόνο ο κορμός, επομένως δεν μπορούσαν να το αναγνωρίσουν. Για τη δολοφονία της Alice McKenzie, οι ερευνητές πίστευαν πως έχουν να κάνουν με δολοφόνο που αντέγραφε τον τρόπο (modus operandi) του Τζακ, και όχι με τον ίδιο!
Τα θύματα, όμως, είναι πολλά και ο δολοφόνος παραμένει άγνωστος ακόμα και 150 χρόνια μετά. Η αποτυχία της Scotland Yard να βρει τον υπαίτιο για αυτά τα ειδεχθή εγκλήματα, προκάλεσε την αναστάτωση και τη δυσανασχέτηση της αγγλικής κοινωνίας, με τον αρχηγό της υπηρεσίας, Sir Charles Warren, να παραιτείται.
Μέχρι και σήμερα, υπάρχουν αρκετές απόψεις για το προφίλ του δολοφόνου και έχουν δημιουργηθεί αρκετοί διχασμοί. Για παράδειγμα, κάποιοι θεωρούν πως ο δολοφόνος είχε γνώσεις ιατρικής, λόγω των κοψίματων που έκανε και της προσοχή που έδινε, ενώ άλλοι θεωρούν πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Τέλος, το όνομα «Τζακ ο Αντεροβγάλτης» το έδωσε ο ίδιος στον εαυτό του, μέσω ενός γράμματος που είχε αποστείλει στις αρχές. Βέβαια, υπάρχουν θεωρίες για την ταυτότητα του δολοφόνου, αλλά καμία δεν έχει επαληθευτεί. Μέχρι και σήμερα, το 2021, όλα παραμένουν υποψίες!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- “Jack the Ripper”, άρθρο στην ιστοσελίδα History.com. Διαθέσιμο εδώ.
- P. Jenkins, “Jack the Ripper”, από την Εγκυκλοπαίδεια Britannica. Διαθέσιμο εδώ.
- Johnson, “Jack the Ripper”, άρθρο στην ιστοσελίδα historic-uk.com. Διαθέσιμο εδώ.
