Της Τερψιχόρης Κουδούνα,
Η Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ, ηρωίδα του γνωστού βιβλίου -και ταινίας- “Eat, Pray, Love” άλλαξε τις ζωές πολλών αναγνωστών με το να αφηγηθεί τη δική της, σε μορφή ημερολογίου. Η μοναδική αυτή προσέγγιση της ζωής και της ευτυχίας δεν περιορίστηκε μόνο σε ένα πολυβραβευμένο βιβλίο με πωλήσεις που αξιολογήθηκαν ως αδιανόητες, αλλά έγινε και μια πολύ επιτυχημένη ταινία με πρωταγωνίστρια τη μοναδική Τζούλια Ρόμπερτς. Η πλοκή ξεκινά, όταν η πρωταγωνίστρια -σύμφωνα με τα ρηχά και στερεοτυπικά κριτήρια- τα έχει «όλα». Συγκεκριμένα, είναι παντρεμένη, προετοιμάζεται ώστε να προβεί σε διαδικασία εγκυμοσύνης και έχει μια επιτυχημένη καριέρα, ενώ το οικογενειακό της περιβάλλον την αγαπά και τη θαυμάζει για τη διαύγεια, την εμφάνιση και την πολύπλευρη και καλλιεργημένη προσωπικότητα της. Ωστόσο, πολύ νωρίς στο βιβλίο, η αφηγήτρια εξομολογείται τους λυγμούς της στις 3 η ώρα τη νύχτα, γεγονός που της συνέβαινε συχνά στον γάμο της και αρχίζει να εξωτερικεύει την ενδόμυχη δυστυχία της.
Τον χωρισμό της Ελίζαμπεθ διαδέχθηκε μια ακόμη έντονη και θυελλώδης σχέση, με τον Ντέιβιντ, η οποία έληξε άδοξα. Ακόμη πιο ερωτευμένη και με ένα συνονθύλευμα αρνητισμού να την κυριεύει, η πρωταγωνίστρια συνειδητοποιεί τη σοβαρότητα της ψυχολογικής αλλά και γενικής της κατάστασης. Μέσα σε μια απερίγραπτη φρενίτιδα πανικού και ταυτόχρονης αποφασιστικότητας, η Ελίζαμπεθ αποφασίζει πως δεν την χωρά όχι μόνο το σπίτι της και η πόλη της, αλλά και ολόκληρη η ήπειρος στην οποία διέμενε. Παίρνει την απόφαση να διασχίσει τον κόσμο με απώτερο σκοπό να ανακτήσει την όρεξη και τη διάθεση της σε απλές καθημερινές απολαύσεις, που τελικά δεν είναι δεδομένες. Οι απολαύσεις αυτές φαίνεται από την ιστορία του ημερολογίου ότι συχνά καταπιέζονται από εξωγενείς παράγοντες, σε σημείο που ο άνθρωπος «σκάει» για να φέρει εις πέρας άλλα επιτεύγματα, που τελικά δεν είναι σε καμία περίπτωση περισσότερο σημαντικά από το απλά να απολαύσει τη ζωή.
Έτσι, η συντετριμμένη πρωταγωνίστρια αποφάσισε να αρχίσει ξανά να: “eat, pray and love”. Οι τρεις αυτές ανθρώπινες «ευχές» αντιπροσωπεύονται στο βιβλίο με τρεις ειδυλλιακούς και εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους προορισμούς. Η αφηγήτρια ξεκίνησε το ταξίδι της με πρώτο προορισμό την Ιταλία. Κύριος στόχος της ήταν να ξαναγευτεί από την αρχή την απόλαυση του φαγητού, έχοντας μεγαλύτερους πειρασμούς στη διάθεση της. Ο προορισμός ήταν κατάλληλος για αυτόν τον σκοπό, καθώς τα γραφικά σοκάκια της Ιταλίας μύριζαν μακαρόνια και ζεστές ιδιαίτερες πίτσες, ενώ τα παγωτά και οι γοητευτικοί άνδρες την έκαναν να ορέγεται ουσιαστικά τη δύναμη της απόλαυσης. Εκεί, η Ελίζαμπεθ γνώρισε φίλους, διατήρησε ορισμένες επαφές με τον πρώην άντρα της και το μόνο της πρόβλημα άρχισε να είναι πως τα αμέτρητα βιβλία της δεν κατέφθαναν στην ειδυλλιακή και μεσογειακή Ιταλία. Ο χρόνος αυτός της επαναπροσέγγισης του εαυτού της την οδήγησε στον επόμενο προορισμό, την Ινδία.
Η πρωταγωνίστρια, αρχικά, δυσκολεύεται πολύ να προσαρμοστεί στις συνθήκες προσευχής και γνωριμίας με τον εαυτό της, μέσω άλλων θρησκειών και να υπακούσει σε κανόνες που της ήταν εντελώς άγνωστοι, με σκοπό να έρθει σε επαφή με σοφούς ανθρώπους, γέροντες αλλά και μικρές κοπέλες, οι οποίες μπροστά στα μάτια της παντρευόταν από υπερβολικά νεαρές ηλικίες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μαθαίνει πολλά και συνειδητοποιεί πως η πραγματική προσευχή είναι το να αγαπήσει η ίδια τον εαυτό της και να μπορέσει να υπακούσει σε κάτι ανώτερο από εκείνη, ενώ νωρίτερα δεν μπορούσε να συλλάβει το μυαλό της ότι υπάρχει κάτι πιο δυναμικό από αυτή, που μπορεί να την καθοδηγήσει στο καλό και στην πραγματική και ουσιαστική αγάπη. Εκεί, ήρθε σε επαφή με κόσμο και με καταστάσεις που της φαίνονταν αδιανόητα και σιγά σιγά άρχισε να εκτιμά και να επαναπροσδιορίζει τα «θέλω» και τα «μπορώ» της, άρχισε να νιώθει πλούσια, γεμάτη υγεία, ευγνωμοσύνη και ευλογία.
Ο τρίτος προορισμός της ήταν το Μπαλί της Ινδονησίας, εκεί όπου η ελευθερία, η σχεδόν αναχρονιστική γραφικότητα και η απόλαυση συνδυάζονται σε επίπεδο δέους και κάνουν τις συνθήκες κατάλληλες για να αναπτυχθεί το πάθος. Η Ελίζαμπεθ εμπιστεύεται, αρχικά, μια ειδική στα βότανα και έναν γκουρού, τον δικό της γκουρού, που έλεγε αλήθειες με το δικό του ξεχωριστό «αλφάβητο». Ακολουθώντας τους δικούς της κανόνες, συνδυασμένους με όλα τα μαθήματα ζωής σε έναν χρόνο, σαν τον γύρο του κόσμου σε 80 μέρες, η Ελίζαμπεθ γνώρισε έναν άντρα, μεγαλύτερο της μεν, που τα βήματα της ζωής του ήταν εντελώς διαφορετικά από τα δικά της, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν αρκετός λόγος για την ίδια να μην αφήσει το Μπαλί για πάντα.
Αυτή η ιστορία δείχνει το πώς τα «θέλω», η προσωπική και «πνευματική» ελευθερία δεν έχει όρια, δεν σταματά ούτε στις γνώσεις μιας επιτυχημένης γυναίκας καριέρας με δυνατό λεξιλόγιο και αφοπλιστικό παρουσιαστικό. Η ανακάλυψη της εσωτερικής γαλήνης έχει ως αρχή την αυγή του ηλίου και ένα τέλος που είναι δύσκολο κανείς να πετύχει ή να οραματιστεί, αλλά στο ταξίδι προς αυτήν, πρέπει κανείς να ακούσει το σώμα και την ψυχή του. Η μια απόλαυση γεννά την ανάγκη για την άλλη, σαν μια ανάγκη για το «συνανήκειν» και την αρμονία του σώματος και της ψυχής. Όπως μας λέει το ίδιο το έργο: «Ό,τι και αν κανείς, ό, τι και αν μπορείς να ονειρευτείς, άρχισε το τώρα, η τόλμη κρύβει μέσα της τη μεγαλύτερη δύναμη και γοητεία».
