Της Ραφαέλας – Γεωργίας Τσιμτσιλή,
Η Έμελιν Πάνκχερστ ήταν Βρετανίδα πολιτική ακτιβίστρια και ηγέτιδα του βρετανικού κινήματος των Σουφραζέτων. Το 1999, το περιοδικό Time την συμπεριέλαβε στους 100 πιο σημαντικούς ανθρώπους του 20ου αιώνα, ενώ, δύο χρόνια μετά τον θάνατό της, τιμήθηκε με άγαλμα στο “Victoria Tower Gardens” στο Λονδίνο.
Η Έμελιν Γκούλντεν γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου 1858, σε προάστιο του Μάντσεστερ, μέλος μίας δωδεκαμελούς και πολιτικά ενεργούς οικογένειας. Σε ηλικία 14 ετών, πήγε στο Παρίσι και εκεί ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με τα γυναικεία κινήματα. Το 1879, παντρεύτηκε τον δικηγόρο, Ρίτσαρντ Πάνκχερστ, ο οποίος ήταν υποστηρικτής των γυναικείων δικαιωμάτων και μαζί απέκτησαν 5 παιδιά.
Το 1884, ίδρυσε μαζί με τον σύζυγό της τον σύλλογο “Women’s Franchise League”. Όταν διαλύθηκε η οργάνωση, προσπάθησε να ενταχθεί στο “Independent Labour Party”, αλλά δεν έγινε δεκτή λόγω του ότι ήταν γυναίκα. Το 1903, μετά τον θάνατο του άντρα της, ίδρυσε το “Women’s Social and Political Union” (WAPU), με το σλόγκαν «πράξεις, όχι λόγια».
Ήταν επηρεασμένη από τις ρωσικές μεθόδους διαμαρτυρίας, όπως οι απεργίες πείνας και πίστευε ότι μόνο μία ριζοσπαστική οργάνωση θα ήταν αποτελεσματική. Τα μέλη της WAPU χρησιμοποιούσαν επιθετικές πρακτικές, όπως η καταστροφή ιδιοκτησίας και οι επιθέσεις σε αστυνομικούς. Μάλιστα, η Πάνκχερστ είχε συλληφθεί το 1908, όταν προσπάθησε να μπει στη Βουλή και άλλες έξι φορές έκτοτε, καθώς θεωρούσε τη φυλάκιση ως τον ιδανικό τρόπο για την διάδοση του αγώνα τους.
Οι τρεις κόρες της συμμετείχαν στο κίνημα, ενώ η Κρίσταμπελ, η μεγαλύτερη εξ’ αυτών, διαδέχθηκε αργότερα τη μητέρα της στην ηγεσία. Όταν ξέσπασε ο Α’ Π. Π., η Πάνκχερστ κήρυξε «εκεχειρία» και παρείχε βοήθεια στη βρετανική κυβέρνηση, οργανώνοντας τις γυναίκες στη βιομηχανική παραγωγή. Ως αντάλλαγμα, η κυβέρνηση απελευθέρωσε τις φυλακισμένες σουφραζέτες. Το 1926, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, φοβούμενη τους Μπολσεβίκους, η Πάνκχερστ προσχώρησε στο Συντηρητικό κόμμα, αλλάζοντας την πολιτική της στάση σε μετριοπαθή. Με την ταινία «Σουφραζέτες» του 2015, η ζωή και το έργο της μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη.
Η Έμελιν Πάνκχερστ πέθανε στις 14 Ιουνίου 1928, δύο εβδομάδες πριν την καθιέρωση του δικαιώματος ψήφου για όλες τις γυναίκες άνω των 21 ετών στη Μεγάλη Βρετανία.
