Της Νικολέττας Ανδρεοπούλου,
Η Τζέραλντιν Πέιτζ ήταν βραβευμένη Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Γεννημένη σε μια μικρή πόλη του Μιζούρι, είχε αμέτρητους επιτυχημένους ρόλους, με πιο σημαντική τη συμμετοχή της στην ταινία «Ταξίδι στο Μπάουντιφουλ», η οποία της χάρισε και το Όσκαρ Ά γυναικείου ρόλου.
Κατά τη παιδική της ηλικία η Τζέραλντιν ήρθε σε επαφή με διάφορες τέχνες όπως η ζωγραφική και η μουσική, όταν έγινε μέλος στη δραματική λέσχη της εκκλησίας όπου ανακάλυψε το μεγάλο πάθος της. Ήταν μεγάλη θαυμάστρια της Maude Adams, και της Eva Le Gallienne, ενώ διάβαζε συνεχώς θεατρικά έργα.
Αφού τελείωσε τις σπουδές της, έκανε το ντεμπούτο της με την παραγωγή των “Seven Mirrors” αλλά η αναγνωρισιμότητα ήρθε με την off-broadway παραγωγή «Καλοκαίρι και Καταχνιά». Ακολουθούν πολλοί ρόλοι σε τηλεόραση, θέατρο και κινηματογράφο. Μεταξύ αυτών στην ταινία «Χόντο», στο «Γλυκό Πουλί της Νιότης» ,στο «Τώρα που Έγινες Άνδρας», «Η Μέρα της Θεομηνίας», «Εσωτερικές Σχέσεις» και «Οι Ατσίδες της Νέας Υόρκης».
Η καριέρα της έλαμψε τη δεκαετία του 1950, ενώ κάθε ρόλος που αναλάμβανε είχε επιτυχία με τους περισσότερους να κερδίζουν συνεχώς επαίνους και διακρίσεις. Είναι αξιοσημείωτο ότι προτάθηκε πολλές φορές για Όσκαρ, ενώ σημαντική διάκριση αποτέλεσε η συνεχόμενη κατάκτηση της Χρυσής Σφαίρας με τις ταινίες «Καλοκαίρι και Καταχνιά» και το «Γλυκό Πουλί της Νιότης», που είχε προταθεί και για βραβείο Τόνι.
Ύστερα από μία καταπληκτική κινηματογραφική και θεατρική πορεία, η Τζέραλντιν άρχισε να γίνεται πιο επιλεκτική, απορρίπτοντας συνεχώς σημαντικούς ρόλους και προτάσεις όπως στον «Εξορκιστή». Η Πέιτζ ήταν μία ηθοποιός που στήριζε το ρεπερτόριο ενώ διάλεγε και δευτερεύοντες ρόλους αν θεωρούσε ότι ήταν αξιοσημείωτοι.
Η Πέιτζ, η οποία έπασχε από νεφρική νόσο, πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 13 Ιουνίου το 1987 κατά τη διάρκεια μιας παράστασης στο Broadway, αφήνοντας το στίγμα της στον κόσμο του Χόλιγουντ.
