Της Σταυρούλας Παναγάκη,
Όλοι γνωρίζουμε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί έναν μόρφωμα που στηρίζεται σε δημοκρατικές αρχές και αξίες, αγωνίζεται για το καλύτερο μέλλον των πολιτών της και επιδιώκει την ασφάλεια και την ευημερία τους. Με το πέρασμα των χρόνων η Ε.Ε ισχυροποιείται και πετυχαίνει όλο και περισσότερους στόχους. Όλοι θέλουμε μια Ευρώπη αλληλεγγύης, αλλά και μια Ευρώπη υποχρεώσεων. Η Ένωση είναι εδώ, λοιπόν, για να «αγκαλιάσει» τις χώρες κράτη-μέλη της και να περιφρουρήσει τα συμφέροντά τους, πάντοτε σεβόμενη ορισμένα ιδανικά και με τρόπο δίκαιο. Έτσι, και σε αυτή την περίπτωση, το λεγόμενο Group of 7, ένας άτυπος όμιλος πλούσιων δημοκρατιών που περιέχει χώρες της Ε.Ε αλλά και μη -Η.Π.Α., Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιαπωνία, Ιταλία και Καναδάς- κατάφερε ύστερα από 5 χρόνια καθυστέρησης να συμφωνήσει στο γεγονός ότι οι μεγάλες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στον χώρο της Ε.Ε., όπως Google, Amazon, Facebook, Apple, θα πρέπει να είναι υποχρεωμένες να αποκαλύπτουν δημοσίως πληροφορίες φορολογίας εισοδήματος σε κάθε κράτος μέλος, όπως και σε κάθε τρίτη χώρα.
Πιο συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι η εταιρική φοροαποφυγή και ο επιθετικός φορολογικός σχεδιασμός των μεγάλων πολυεθνικών στερούν από τις χώρες της Ε.Ε. έσοδα άνω των 50 δισεκατομμυρίων ετησίως, ένα υπέρογκο ποσό. Συνάμα, παρατηρείται και το εξής φαινόμενο: οι μεγάλες πολυεθνικές να μεταφέρουν τα κέρδη τους από διάφορες χώρες σε άλλες, που έχουν μικρότερο εταιρικό συντελεστή. Πρόκειται για τους λεγόμενους «φορολογικούς παραδείσους». Η χώρα μας, δυστυχώς, είναι το θύμα αυτής της κατάστασης. Ο συντελεστής φορολογίας στην Ελλάδα είναι αλήθεια πως δεν είναι χαμηλός, με αποτέλεσμα οι εταιρείες να μεταφέρουν τα κέρδη τους από τις πωλήσεις τους στην χώρα μας σε άλλες χώρες, όπως είναι για παράδειγμα η Ιρλανδία. Αυτή διαθέτει εταιρικό συντελεστή μόλις στο 12,5%. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται ωστόσο και άλλες χώρες της Ε.Ε. που αν μη τι άλλο διατηρούν έναν μειωμένο προϋπολογισμό σχετικά με αυτόν που θα έπρεπε να έχουν, λόγω απώλειας εσόδων από τις πολυεθνικές και τα υποκαταστήματά τους.
Η ακριβής αναφορά αυτού του διαφυγόντος κέρδους μπορεί να υπολογιστεί μόνο κατά προσέγγιση, μέσω διαφόρων στατιστικών αναλύσεων και ερευνών που έχουν διενεργηθεί. Όσον αφορά στην Ελλάδα επομένως, εκτιμάται ότι η απώλεια λόγω μεταφοράς εσόδων στο εξωτερικό ανέρχεται περίπου στο 8% έως 26% των συνολικών εσόδων από φορολογία επιχειρήσεων το διάστημα από το 2012 μέχρι και το 2016. Λαμβάνοντας υπόψη όλη αυτή την ήδη διαμορφωμένη κατάσταση, οι 7 ισχυρότερες οικονομικές δυνάμεις του πλανήτη πρότειναν να θεσπιστεί ένας ελάχιστος παγκόσμιος φορολογικός συντελεστής ύψους 15 με 20%. Στόχος αυτού θα είναι να αποφευχθεί η «κούρσα προς τα κάτω» και να κυριαρχήσει δικαιοσύνη στον χώρο της φορολογίας, με αποστροφή προς τα φαινόμενα της φοροδιαφυγής. Έτσι, οι οικονομίες θα λειτουργήσουν πιο αξιοκρατικά σε ένα πλαίσιο ελεύθερου κι όχι αθέμιτου ανταγωνισμού. Οι χώρες θα αναγκαστούν να πληρώνουν τον φόρο της χώρας στην οποία πωλούν τα αγαθά τους ή παρέχουν τις υπηρεσίες τους κι όχι τον φόρο της χώρας στην οποία δηλώνουν τα κέρδη τους, επειδή αυτή έχει μικρότερο εταιρικό συντελεστή και ωφελούνται.
Μάλλον ήρθε η ώρα να βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους και να ρυθμίσουμε καταστάσεις που για χρόνια μας ταλανίζουν. Η συμφωνία αυτή θα εξεταστεί τον ερχόμενο μήνα και από άλλες χώρες αλλά και από τον διεθνή Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ο οποίος και υποστηρίζει τις αρχές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αλλά και θέτει τα θεμέλια για την οικονομία της ελεύθερης αγοράς.
Τα παραπάνω δεδομένα είναι φυσικό και επόμενο να ευνοήσουν κάποιες χώρες και κάποιες άλλες όχι, εφόσον θα υποχρεωθούν να αυξήσουν τον φορολογικό τους συντελεστή προκαλώντας τις αντιδράσεις του επιχειρηματικού κόσμου είτε πρόκειται για μεγάλους κολοσσούς-πολυεθνικές, είτε πρόκειται για μικρότερες εταιρείες. Πέραν της Ιρλανδίας που αναφέρθηκε παραπάνω, και η Κύπρος είναι μια χώρα με χαμηλό φορολογικό συντελεστή στο 12,5%. Άρα η δημοκρατία της Κύπρου ύστερα από διεθνείς πιέσεις θα προβεί εξίσου σε αναγκαστική αύξηση του φορολογικού της συντελεστή στο 15%. Το αν αυτό θα αποβεί μοιραίο ή όχι για την οικονομική εξέλιξη της χώρας θα κριθεί στην πορεία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να γίνουν σεβαστοί κάποιοι κανόνες που έχουν υποστηριχθεί θερμά από την Ε.Ε., γιατί αυτό άλλωστε είναι το «σπίτι» μας όλα αυτά τα χρόνια. Με πίστη, αγώνα και υπομονή όλα αυτά τα χρόνια η Ένωση έχει συμπληρώσει μια σειρά κεκτημένων, τώρα φαίνεται πως ήρθε και η ώρα της ανάδειξης του παγκόσμιου φορολογικού δικαίου στο οποίο στηρίζονται όλες οι φιλελεύθερες οικονομίες και το οποίο θα πρέπει να τηρούν τα κράτη για μια υγιή οικουμενική οικονομία.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Προσπάθεια της Ε.Ε, για περισσότερη διαφάνεια στη φορολόγηση των πολυεθνικών, Euronews, διαθέσιμο εδώ
- G7: Τι σημαίνει για την Ελλάδα η συμφωνία για την παγκόσμια φορολογία των πολυεθνικών, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, διαθέσιμο εδώ
- G7: Σημείο καμπής για την κυπριακή δημοκρατία, ΤΟ ΒΗΜΑ, διαθέσιμο εδώ
