Της Χριστίνας Γιαμούζη,
Το άρθρο αυτό αποτελεί συνέχεια του πρώτου, ομότιτλου μέρους. Eίναι τόσες πολλές οι Ελληνίδες ηθοποιοί του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που, πραγματικά, δεν μπορούν να χωρέσουν μόνο σε ένα άρθρο. Η καθεμιά τους έχει τη δική της φυσιογνωμία, προσωπικότητα, χιούμορ και τσαχπινιά. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που μέχρι σήμερα συνεχίζουμε και βλέπουμε ελληνικές ταινίες, κυρίως από τη «χρυσή εποχή» του ελληνικού κινηματογράφου, δηλαδή από το 1955 μέχρι το 1967. Αξίζει σε όλες να έχουν μια σημαντική θέση στα άρθρα που γράφονται σήμερα για τον ελληνικό κινηματογράφο.
ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ
Θα μπορούσε κανείς να την αποκαλέσει εθνική σταρ της Ελλάδας και του ελληνικού κινηματογράφου χωρίς καμία υπερβολή, καθώς η ιδία έχει παίξει στις πιο γνωστές ελληνικές ταινίες που κυκλοφόρησαν τον 20ο αιώνα. Κέρδιζε το κοινό της με το υποκριτικό ταλέντο της, την πλούσια προσωπικότητά της, το χιούμορ της, την τσαχπινιά της αλλά φυσικά και με την ομορφιά της.
Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι από μια ιδιαίτερα φτωχή οικογένεια και η ιδία πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, ειδικά μετά την δολοφονία του πατέρα της. Το ενδιαφέρον της για την υποκριτική ξεκίνησε από τα παιδικά της χρόνια, καθώς ήθελε συνεχώς να συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου της. Το 1952, έδωσε εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου κρυφά από την οικογένειά της, καθώς, όπως είναι γνωστό, εκείνη την εποχή η υποκριτική θεωρούνταν «ντροπή». Η πρώτη της εμφάνιση σε θεατρική παράσταση ήταν το 1954, όταν συμμετείχε στο έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» σε σκηνοθεσία του Νίκου Χατζίσκου, παίζοντας την Ιουλιέτα. Από την άλλη, η πρώτη της εμφάνιση στη μικρή οθόνη έγινε και πάλι το 1954 στην ταινία «Το Ποντικάκι», από όπου και ξεκίνησε η καριέρα της, παίζοντας στις ταινίες της Φίνος Φιλμ. Μαζί έμελλε να κάνουν τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Στις περισσότερες ταινίες, όπως το «Χτυποκάρδια στο Θρανίο», «Η Αλίκη στο ναυτικό» (1961), «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Αχ αυτή η γυναίκα μου» (1967), «Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967), ο συμπρωταγωνιστής της ήταν ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, με τον οποίο και αποτελούσαν ένα από τα πιο πολυσυζητημένα ζευγάρια της εποχής εκείνης.
Η ταινία της Άλικης Βουγιουκλάκη που σίγουρα ξεχωρίζω είναι τα «Χτυποκάρδια στο Θρανίο». Μια κωμική ταινία που κυκλοφόρησε το 1963 σε σκηνοθεσία του Αλέκου Σακελλάριου με πρωταγωνιστές την ίδια και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Πρέπει να αναφερθεί ότι η ταινία γυρίστηκε ταυτόχρονα και στα τούρκικα και στα ελληνικά, αλλά δυστυχώς στην Τουρκία δεν παίχτηκε, ποτέ λόγω πολιτικών προβλημάτων μεταξύ των δύο χωρών. Ως προς την πλοκή της ταινίας, η Αλίκη Βουγιουκλάκη υποδύεται τη Λίζα, μια τελειόφοιτο του γυμνασίου, η οποία αποφασίζει ένα πρωινό να προφασιστεί ότι είναι άρρωστη. Η οικογένεια της καλεί έναν καθηγητή ιατρικής (Δημήτρη Παπαμιχαήλ) να την εξετάσει. Οι δυο τους θα ερωτευτούν και σύντομα θα παντρευτούν. Η Λίζα, όμως, αρχίζει να νοσταλγεί το σχολείο, βλέποντας τις συμμαθήτριες της να πηγαίνουν, ξεκινά να πηγαίνει εν αγνοία του συζύγου της. Κάπως έτσι ξεκινάει και η περιπέτεια τους.
ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
Μια άλλη σταρ του ελληνικού κινηματογράφου είναι η Μάρθα Καραγιάννη γνωστή σε όλους, φυσικά, για τις χορευτικές και τραγουδιστικές της ικανότητες, καθώς δεν υπήρχε ελληνική ταινία που να μην χόρευε ή τραγουδούσε. Γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου του 1939 στον Πειραιά από γονείς πρόσφυγες. Συγκεκριμένα, ο πατέρας της καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Ρωσίας. Η αγάπη της για το χορό ξεκίνησε από την παιδική της ηλικία, όταν και συμμετείχε σε παραστάσεις. Σε ηλικία μόλις 16 ετών έκανε την εμφάνισή της στον κινηματογράφο σε μια δραματική ταινία του Ορέστη Λάσκου «Η άγνωστος».
Το 1957, συμμετείχε στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και Ψύλλοι». Η τύχη της χτυπάει την πόρτα, όταν γνωρίζεται με τον Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος τη βοηθά να απογειώσει την καριέρα της. Το 1962, έπαιξε στο πρώτο ελληνικό μιούζικαλ «Μερικοί το προτιμούν κρύο». Άλλα γνωστά έργα: «Κάτι και να καίει» (1964), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1967), «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967), «Νύχτα Γάμου» και «Μαριχουάνα Στοπ» (1971). Χόρεψε σε όλα, αλλά τραγούδησε σε ένα, παρότι ηθοποιός του μουσικού θεάτρου. Στο «Γοργόνες και Μάγκες» (1968) τραγούδησε το «Ο άντρας που θα παντρευτώ».
Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες είναι η «Νύχτα Γάμου» (1967). Μια κωμική ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη, όπου πρωταγωνιστούν η Μάρθα Καραγιάννη, ο Κώστας Βουτσάς, η Μπέτυ Αρβανίτη και ο Φαίδων Γεωργίτσης. Οι τελευταίοι ήταν, μάλιστα, παντρεμένοι εκείνη την περίοδο. Η Μάρθα Καραγιάννη υποδύεται την Πέπη, η οποία διατηρούσε σχέση με το Θάνο Καμπίρη, ο όποιος αποφασίζει ξαφνικά να τη χωρίσει. Λίγο αργότερα, η ίδια θα γνωρίσει τον Κώστα Βουτσά (Τζακ) και θα παντρευτούν. Το ίδιο θα πράξουν και ο Θανάσης με τη Τζένη. Έτσι, μέσα από μια διαβολική σύμπτωση θα βρεθούν και τα δύο ζευγάρια στο ίδιο ξενοδοχείο, ξεκινώντας έτσι τη ξεκαρδιστική τους περιπέτεια.
ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ
Μια από τις πιο δυναμικές και μοιραίες γυναίκες του Ελληνικού κινηματογράφου. Μαζί με την Άλικη Βουγιουκλάκη και τη Τζένη Καρέζη θεωρούνταν οι μεγαλύτερες ντίβες και οι πιο εμπορικές σταρ στην Ελλάδα. Η προσωπική της ζωή θεωρείται πολυτάραχη και πολλοί άνδρες την διεκδικήσαν.
Γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 1942 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε με τους παππούδες της, καθώς ο πατέρας της Δημήτριος Κουρούκλης σκοτώθηκε το 1943 κι η μητέρα της δολοφονήθηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Ήταν μοναχοκόρη και το πραγματικό της όνομα ήταν Ζωή Κουρούκλη, αλλά το άλλαξε, επειδή η ξαδέρφη της που έκανε καριέρα τραγουδίστριας είχε το ίδιο ακριβώς ονοματεπώνυμο. Φοίτησε στην ελληνογαλλική σχολή καλογραιών Καλαμαρί στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στη δραματική σχολή του Πέλου στην Αθήνα. Είχε αγάπη για το μόντελινγκ για αυτό και συμμετείχε το 1959 στα καλλιστεία της εφημερίδας «Απογευματινή», όπου και στέφθηκε Σταρ Ελλάς.
Η πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση έγινε το 1961, συμμετέχοντας στη δραματική ταινία «Ο Κατήφορος» σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη. Αυτή ήταν και η ταινία που την κατέστησε επιτυχημένη, υπογράφοντας συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας, ενώ την ενέταξε και στα άλλα λαμπρά αστέρια της Χρυσής εποχής. Την εμφάνιση της το θέατρο την έκανε το 1970 στο Μαριχουάνα Στοπ. Στις μεγάλες της επιτυχίες συγκαταλέγονται οι ταινίες: «Νόμος 4000» (1962), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1963), «Ένα κορίτσι για δυο» (1963), «Κορίτσια για φίλημα» (1965), «Στεφανία» (1966), «Οι Θαλασσιές οι χάντρες» (1967) και «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968).
Στο «Κορίτσι για δυο» (1963), μια κωμική σειρά με συμπρωταγωνιστές της τον Κώστα Βουτσά, τον Αλέκο Αλεξανδράκη και τη Ρένα Βλαχόπουλου, η Ζωή Λάσκαρη υποδύεται την Μυρτώ, η οποία διατηρεί σχέση με τον Αριστείδη (Κώστα Βουτσά) έναν τεμπέλη γλεντζέ ειδικά σε σύγκριση με τον αδελφό του Κίμων, ο οποίος είναι συντηρητικός. Οι δυο τους θέλουν να παντρευτούν, αλλά ο αδελφός τους, Αριστείδης, είναι κατά του γάμου. Για το λόγο αυτό, στήνουν ένα κόλπο με σκοπό αυτός να δεχθεί το γάμο τους. Για να τα καταφέρει προσπαθεί να προσλάβει ως γραμματέα του τη Μυρτώ, η οποία τραγουδάει σε νυχτερινά κέντρα. Όμως, τα πράγματα παίρνουν μία εντελώς άλλη τροπή, καθώς ο Κίμωνας και η Μυρτώ ερωτεύονται. Μια ταινία που παρουσιάζει με κωμικό τρόπο τις σχέσεις των ανθρώπων και τις αντιλήψεις που κυριαρχούσαν εκείνη την εποχή.
ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
Μια λαμπερή πρωταγωνίστρια του ελληνικού κινηματογράφου που ξεχώρισε με το στυλ της και την δυναμική προσωπικότητα της. Χάραξε σπουδαία καριέρα και διακρίθηκε για τους δραματικούς της ρόλους και την συμμέτοχη της σε μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη. Η Χρονοπούλου γεννήθηκε στην Αθηνά το 1933. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Εξίσου σημαντική καριέρα έκανε και στο Νέο ελληνικό κινηματογράφο, ενώ έπαιξε κυρίως σε ταινίες του Θεοδώρου Αγγελοπούλου όπως: «Κυνηγοί» (1977) και «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984). Το 1987 κέρδισε το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Δραματικές ταινίες: Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στις ταινίες «Κόκκινα Φανάρια» (1963) και «Το αίμα βάφτηκε κόκκινο» (1966) του Βασίλη Γεωργιάδη, «Χωρίς Ταυτότητα» (1963) και «Πολύ Αργά για Δάκρυα» (1968).
Κωμικές ταινίες: «Οι Θαλασσιές οι Χάντρες» (1967), όπου ερμήνευσε το τραγούδι «Έκλαψα χτες», «Μια Κυρία στα Μπουζούκια» (1968), «Γοργόνες και Μάγκες» (1968).
Η ταινία «Γοργόνες και Μάγκες» έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου για το όμορφο love story, που δημιούργησε ο Γιάννης Δαλιανίδης. Η ταινία παίχτηκε και στο εξωτερικό με τίτλο “Mermaids for love”. Έκοψε 414.724 εισιτήρια και ήρθε στην 9η θέση μεταξύ 108 ταινιών. Μια ταινία που αποτελεί σταθμός στην ιστορία του ελληνικού μιούζικαλ και ενίσχυσε το στάτους των καλλιτεχνών εκείνης της εποχής. Η μουσική της ταινίας συντέθηκε από τον Μίμη Πλέσσα. Η Μαίρη Χρονοπούλου πρωταγωνιστεί και υποδύεται τη Φλώρα, μια τραγουδίστρια και ιδιοκτήτρια καταστήματος διασκέδασης, η οποία επισκέπτεται το νησί της Ύδρας. Απίστευτη ταινία στην οποία πρωταγωνιστούν επίσης οι: Φαίδων Γεωργίτσης, Μάρθα Καραγιάννη, Βαγγέλης Σειληνός, Λάκης Κομνηνός, Νόρα Βαλσάμη.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Αλίκη Βουγιουκλάκη – Βιογραφία, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Μάρθα Καραγιάννη – Βιογραφία, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Ζωή Λάσκαρη – Βιογραφία, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Μαίρη Χρονοπούλου – Βιογραφία, sansimera.gr, διαθέσιμο εδώ.
- Γοργόνες και Μάγκες: αφιέρωμα στο θρυλικό μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ, cosmopoliti.com, διαθέσιμο εδώ.
