Της Σοφίας Ζαφειροπούλου,
Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία του σήμερα ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να ασκεί έλεγχο στις κυβερνητικές πράξεις αλλά και παραλείψεις. Παράλληλα με το προαναφερθέν, η ίδια πρέπει να πείσει την κοινή γνώμη για τις θέσεις της επάνω στα ζητήματα της επικαιρότητας και να μεταβάλει τον πολιτικό συσχετισμό των δυνάμεων.
Η τωρινή κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αποτελείται από τα εξής κόμματα: ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, ΜέΡΑ25 και Ελληνική Λύση. Όλα τους ακολουθούν την πολιτική της στηλίτευσης της κυβέρνησης, όπως, εν τέλει, κάθε αντιπολιτευόμενο κόμμα. Η κριτική τους ως προς τα πρόσφατα κυβερνητικά νομοσχέδια βασίζεται σε μια λογική επιχειρηματολογία που αποσκοπεί να αναδείξει την κυβερνητική ανεπάρκεια.
Οι θέσεις της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο:
Τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης τάχθηκαν κατά του εργασιακού νομοσχεδίου, το οποίο επί της ουσίας οδηγεί στην απελευθέρωση μαζικών απολύσεων και την κατάργηση της προσαύξησης για την πέραν των 40 ωρών την εβδομάδα εργασία. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κατήγγειλε το νέο εργασιακό νομοσχέδιο για τον αντεργατικό του χαρακτήρα, που θα οδηγήσει σε εργασιακό μεσαίωνα. Κύριο αίτημα όλων των κομμάτων ήταν η απόσυρση του νομοσχεδίου, καθώς ουσιαστικά, σύμφωνα με την άποψή τους, καταργεί τον τελευταίο φραγμό που είχε απομείνει απέναντι στην άμισθη εργασία και εν τέλει οδηγεί σε απορρύθμιση της αγοράς που έχει ως συνέπεια την ανεργία.
Οι θέσεις της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης στο νομοσχέδιο που αφορούσε την συνεπιμέλεια:
Με τις ψήφους της πλειοψηφίας επί της αρχής εγκρίθηκε το νομοσχέδιο. Υπέρ της αρχής του νομοσχεδίου ήταν η ΝΔ, καταψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΜέΡΑ25, το ΚΙΝΑΛ και η Ελληνική Λύση ενώ «παρών» ψήφισε το ΚΚΕ. Το νομοσχέδιο χαρακτηρίστηκε αναχρονιστικό. Κύριο επιχείρημα της αντιπολίτευσης ως προς το ζήτημα της συνεπιμέλειας είναι ότι αποτελεί κίνδυνο για το ίδιο το παιδί, καθώς και για την οικογένεια. Επίσης, παραβιάζει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Αδιαμφισβήτητα, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εκμεταλλευτεί τη στάση των άλλων αντιπολιτευόμενων κομμάτων συγκεκριμένα του ΚΚΕ, του ΜέΡΑ25 και του ΚΙΝΑΛ για να δημιουργήσει μια «αντιδεξιά» συμμαχία. Πράγμα που αποδεικνύεται και από τις δηλώσεις της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, πρώην στελέχους του ΠΑΣΟΚ και νυν του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σε πρόσφατη συνέντευξή της εξύμνησε το εργασιακό νομοσχέδιο του 1982 και, συγκεκριμένα, δήλωσε ότι «το νομοσχέδιο του υπουργού Εργασίας καταργεί τον εμβληματικό νόμο του ’82, της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, όπου τότε αποκρυσταλλώθηκε μια μεγάλη κατάκτηση δεκαετιών». Ωστόσο, από ό, τι φαίνεται μέχρι στιγμής, το ΚΙΝΑΛ δεν μοιράζεται το ίδιο όραμα με τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα αποτελέσει κομμάτι καμίας πρωτοβουλίας του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ δεν διστάζει να στηλιτεύσει και την ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση για την στάση της απέναντι στην κυβέρνηση. Τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης δεν διαθέτουν μια συνοχή στην αντιπολιτευτική τους τακτική, επί της ουσίας «συμφωνούν», μόνο, στο να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση.
Παρά τα κυβερνητικά λάθη, αν οι συνθήκες δεν δημιουργήσουν ένα διαφορετικό πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει μέρος της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης και στις επόμενες εκλογές. Οι δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται δεύτερος, με χαμηλότερο ποσοστό σε σχέση με εκείνο που κέρδισε στις εκλογές του 2019, ενώ δεν διαταράσσονται ιδιαίτερα οι συσχετισμοί εντός του κοινοβουλίου.
