Του Γιάννη Μυταυτσή,
Κατατέθηκε, πριν από περίπου 10 ημέρες, το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που φέρνει αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και καταργεί την απλή αναλογική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές του Μάϊου του 2019, οι πολίτες, αλλά και οι υποψήφιοι, κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε μια νέα εκλογική διαδικασία για τους ΟΤΑ. Συγκεκριμένα, ο νόμος της κυβέρνησης Τσίπρα προέβλεπε ότι η εκλογή του Δημάρχου ήτο δυνατόν να γίνει ακόμη και αν ο πρώτος συνδυασμός δεν είχε τους απαραίτητους δημοτικούς συμβούλους για να σχηματίσει την πλειοψηφία, πράγμα που σήμαινε ότι οι Δήμαρχοι έπρεπε να συνεργαστούν με δημοτικούς συμβούλους της Αντιπολίτευσης. ώστε να διοικηθεί ο Δήμος, και αυτό είχε ως συνέπεια τις συνεργασίες αντιμαχόμενων παρατάξεων. Ακόμη, τα κοινοτικά ψηφοδέλτια αποσπάστηκαν από τα δημοτικά και δεν υπήρχε εξάρτηση με τον δημοτικό συνδυασμό, όπως συνέβαινε με τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη».
Σήμερα. η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έρχεται να καταργήσει τον ισχύοντα εκλογικό νόμο για τους ΟΤΑ και να διευκολύνει την εκλογή των Δημάρχων, ακόμη και από την πρώτη Κυριακή. Το αποτέλεσμα αυτού του νόμου είναι η κάθε συνεργασία που προβλεπόταν από τον προηγούμενο νόμο να ξεχαστεί και κάθε μίξη ιδεών για το καλό της κοινωνίας να αποτελεί παρελθόν. Για να αναφερθούμε στο νόμο, όπως αυτός κατατέθηκε: Επαναφέρει την πενταετή θητεία, δηλαδή οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες θα εκλεγούν στις 8 Οκτωβρίου του 2023 και θα έχουν πενταετή θητεία. Το όριο εκλογής θα είναι το 43% συν μια ψήφο και όχι το 50%+1 των προηγούμενων νόμων, πράγμα που σημαίνει ότι η εκλογή δύναται να επιτευχθεί από την πρώτη Κυριακή, όπως προαναφέρθηκε. Επιπλέον, ο δημοτικός συνδυασμός που θα συγκεντρώσει το απαραίτητο ποσοστό εξασφαλίζει την εκλογή των 3/5 των μελών του συμβουλίου. Επίσης, ο νέος νόμος προβλέπει μείωση των εδρών των συμβουλίων.
Όπως είναι γνωστό σε όλους, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον κορμό του κράτους, καθώς η δουλειά για το κάθε Δημοτικό Διαμέρισμα ξεκινά και τελειώνει από τους ΟΤΑ, που πέραν από την επίλυση βασικών ζητημάτων των κατοίκων του, βρίσκεται εκεί για να διαχειριστεί την διαφορετική ανθροπογεωγραφία των κατοίκων του και να δώσει ώθηση στις πόλεις ή τα χωριά που βρίσκονται κάτω από την διοίκηση του. Συνεπώς, ένας Δήμος για πολλούς σημαίνει κάτι παραπάνω από την κεντρική πολιτική σκηνή, διότι η αμεσότητα και η αίσθηση της προσφοράς είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ακόμη, οι ΟΤΑ στις μέρες μας φέρνουν εις πέρας μια μεγάλη γκάμα υποθέσεων και ιδίως όταν αφορά τουριστικούς Δήμους, οι οποίοι εν μέσω πανδημίας πρέπει να διασφαλίσουν την ομαλότητα της τουριστικής περιόδου, την προστασία.
Εν συντομία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν πρέπει να διοικείται μόνο από έναν συνδυασμό, αλλά πρέπει να επιτευχθεί η συνεργασία, για να οδηγήσουν τον Δήμο και την ποιότητα ζωής των κατοίκων του στο καλύτερο. Διότι, όπως έχει αποδειχθεί, η συνεργασία στους ΟΤΑ είναι απαραίτητη και ο συνδυασμός ιδεών αναγκαίος για την καλυτέρευση της καθημερινότητας των κατοίκων.
