Της Μυρτώς Πιπεράκη,
Οι συνθήκες διαβίωσης στα καταφύγια ανήλικων μεταναστών είναι πολύ πιο κάτω από τα πρότυπα που είχε υποσχεθεί πως θα θέσει προεκλογικά ο πρόεδρος Biden. Χιλιάδες παιδιά ζουν σε χώρους αρκετά μικρούς, που δεν είναι κατάλληλα σχεδιασμένοι και οργανωμένοι, ώστε να αναλάβουν τη φροντίδα τους. Δεν υπάρχουν αρκετά θερμαντικά σώματα, αρκετά καθαρά ρούχα και δεν τηρούνται στον μέγιστο βαθμό τα μέτρα υγιεινής.
Στις αρχές του έτους, τα παιδιά, που διέσχιζαν τα νοτιοδυτικά σύνορα, σημειώνοντας αριθμούς ρεκόρ, μπήκαν στις ψυχρές εγκαταστάσεις κράτησης του Τελωνείου και της Συνοριακής Περιπόλου. Κοιμήθηκαν δίπλα δίπλα σε χαλιά με κουβέρτες αλουμινίου, σχεδόν πάντα, για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το νόμιμο όριο των 72 ωρών. Οι Ρεπουμπλικάνοι το ανακήρυξαν ως κρίση.
Οι Δημοκράτες και οι ομάδες μετανάστευσης καταδίκασαν τις συνθήκες, στις οποίες παρέμεναν αυτά τα παιδιά, εκθέτοντας τον Πρόεδρο Biden, ο οποίος είχε κάνει εκστρατεία για την επιστροφή της συμπόνιας στο σύστημα μετανάστευσης. Η διοίκηση, λοιπόν, ανταποκρίθηκε γρήγορα, δημιουργώντας προσωρινά καταφύγια έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν χιλιάδες παιδιά. Ωστόσο, χιλιάδες παιδιά εξακολουθούν να παραμένουν σε μαζικούς χώρους κράτησης σε στρατιωτικές βάσεις ή σε συνεδριακά κέντρα, ενώ πολλά άλλα διαβιούν σε μη ασφαλείς χώρους υπό ανθυγιεινές συνθήκες.
Είναι γνωστό, ότι τα καταφύγια έκτακτης ανάγκης, τα οποία διευθύνονται από το Γραφείο Επανεγκατάστασης Προσφύγων του Τμήματος Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών, είναι μια βελτίωση σε σχέση με τις εγκαταστάσεις Συνοριακής Περιπολίας. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να βρίσκονται πολύ πιο κάτω από το επίπεδο φροντίδας που έχει υποσχεθεί η διοίκηση του Biden.
Αυτά τα καταφύγια έκτακτης ανάγκης δεν δεσμεύονται από τον νόμο που θέτει ένα πρότυπο περίθαλψης και εποπτεύονται συνήθως από το γραφείο προσφύγων. Ωστόσο, αυτό το δίκτυο καταφυγίων με δυνατότητα φιλοξενίας για λιγότερα από 10.000 παιδιά, δεν είναι αρκετά μεγάλο, για να αντιμετωπίσει το μεγάλο κύμα των μεταναστών φέτος.
Οι εγκαταστάσεις έκτακτης ανάγκης σχεδιάστηκαν, ώστε να φιλοξενούν παιδιά μεταναστών προσωρινά, με κύριο στόχο την άμεση επανένωση με τους γονείς και τους νόμιμους κηδεμόνες των παιδιών. Παρά ταύτα, επειδή δεν υπάρχουν αρκετά άτομα, ώστε να διαχειριστούν όλον τον όγκο υποθέσεων, η παραμονή των παιδιών στα καταφύγια επιμηκύνεται. Η κυβέρνηση προσέλαβε ιδιώτες, για να βοηθήσουν να γίνουν πιο γρήγορα αυτές οι διαδικασίες σε ορισμένα από τα καταφύγια, καθώς επίσης και ομοσπονδιακοί υπάλληλοι από άλλες υπηρεσίες έχουν προσφερθεί εθελοντικά να συνδράμουν. Αλλά και πάλι δεν είναι αρκετό. Aκόμη, όμως, και με αυτές τις μικρές βελτιώσεις, παρατηρήθηκε ότι καθημερινά απαλλάσσονται περισσότερα παιδιά από την κρατική φροντίδα από όσα μεταφέρονται εκεί από τη Συνοριακή Περίπολο.
Αλλά τα ασυνόδευτα παιδιά εξακολουθούν να έρχονται στα σύνορα. Σύμφωνα με την πολιτική της διοίκησης Biden, τους επιτρέπεται και δεν απομακρύνονται, όπως συνέβαινε υπό τη διοίκηση του Trump. Οπότε είναι αναγκαίο να ληφθούν και άλλα μέτρα, ώστε οι συνθήκες διαβίωσής τους να γίνουν ακόμα καλύτερες.
Οι δυσκολίες στα καταφύγια έκτακτης ανάγκης
Χαρακτηριστική περίπτωση που παρουσιάζει τις άσχημες συνθήκες, στις οποίες ζουν τα παιδιά, αποτελούσε το καταφύγιο της Pennsylvania, το οποίο και έκλεισε. Η κατάσταση ήταν αρκετά δύσκολη, καθώς δεν υπήρχαν θερμαντικά σώματα, για να καλύψουν όλους τους χώρους, δεν υπήρχαν αρκετά ρούχα για όλα τα παιδιά και το καταφύγιο δεν διέθετε αρκετούς εθελοντές, ενώ όσοι υπήρχαν ήταν αρκετά κουρασμένοι και αγχωμένοι με την κατάσταση. Ακόμα, ο καθαρισμός δεν ήταν αρκετά συχνός όσο θα έπρεπε.
Άλλη περίπτωση αποτελεί το καταφύγιο που άνοιξε στο Houston και έκλεισε μήνες πριν την ημερομηνία που είχαν προγραμματίσει οι αξιωματούχοι. Το κτίριο, το οποίο φιλοξένησε 500 κορίτσια, ηλικίας 13 έως 17 ετών, είχε προβλήματα από την αρχή. Το καταφύγιο έμοιαζε σαν αποθήκη χωρίς πρόσβαση στην ύπαιθρο και τα παιδιά περνούσαν μέρες χωρίς μπάνιο. Το φαγητό δεν ήταν καλό και έκανε τα παιδιά να νιώθουν άρρωστα, ενώ, επιπλέον, δεν επιτρεπόταν σε αυτά να πάνε στο μπάνιο μετά τις 10 μ.μ.
Σε ένα ομοσπονδιακό καταφύγιο στο Dallas τα παιδιά μεταναστών κοιμούνται σε μια αίθουσα συνεδρίων χωρίς παράθυρο, κάτω από φώτα φθορισμού που ποτέ δεν χαμηλώνουν. Σε μια στρατιωτική βάση στο El Paso οι έφηβοι συσσωρεύονται σε κουκέτες και μερικοί λένε ότι έχουν περάσει μέρες χωρίς να μπορέσουν να πλυθούν. Και στην Erie, Pa. άρχισαν να εμφανίζονται προβλήματα μέσα σε λίγες μέρες από τη δημιουργία του καταφυγίου, όπως το σύστημα πυρασφάλειας που προκαλεί μια μεγάλη ανησυχία, μερικοί από τους θερμαντήρες ζεστού νερού δεν λειτουργούν και οι ψείρες οι οποίες αποτελούν ένα μεγάλο ζήτημα που φαίνεται να εξαπλώνεται συνεχώς. Ακόμη, αξίζει να αναφερθεί, ότι δεν υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό για ψυχολογική στήριξη στα παιδιά, τα όποια πολλές φορές έχουν αντιμετωπίσει πολύ δυσάρεστες καταστάσεις και νιώθουν φόβο και ανασφάλεια μακριά από τις οικογένειές τους.
Αν και ο αριθμός των παιδιών που εισέρχεται στη χώρα κάθε μέρα είναι αρκετά μεγάλος και ο διαθέσιμος χώρος λιγοστός, το καταφύγιο του Dallas θα κλείσει στο τέλος του μήνα, επειδή η μίσθωση λήγει, όπως και ένα άλλο καταφύγιο έκτακτης ανάγκης στο San Antonio. Η διοίκηση Biden προσπαθεί να στεγάσει περισσότερα παιδιά στο Fort Bliss, κοντά στο El Paso, το οποίο διαθέτει το μεγαλύτερο καταφύγιο έκτακτης ανάγκης στο δίκτυο, με χώρο για περισσότερα από 5.000 παιδιά. Σύμφωνα με εσωτερικά έγγραφα, η διοίκηση σχεδιάζει να στεγάσει έως και 10.000 παιδιά εκεί, τα μισά από τα οποία θα είναι 12 ετών και κάτω. Σήμερα ζουν εκεί περίπου 4.400 έφηβοι. Η κυβέρνηση, συνήθως, προτιμούσε να στεγάσει τα μικρότερα παιδιά σε μικρότερες εγκαταστάσεις. Παρατηρούμε ότι, λόγω έλλειψης χώρου, θα στεγάσει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό παιδιών μαζί.
Τα καταφύγια έκτακτης ανάγκης αποτελούν μια προσωρινή λύση για τη φροντίδα των χιλιάδων παιδιών που περνούν τα σύνορα καθημερινά. Ωστόσο, είναι πολύ πιο κάτω από τα πρότυπα που είχε υποσχεθεί ότι θα υιοθετήσει ο Πρόεδρος Biden. Καθημερινά, χιλιάδες καινούργια παιδιά βρίσκονται στην κρατική φροντίδα των Η.Π.Α. μέχρι να επανενωθούν με τις οικογένειες τους. Δυστυχώς, όμως, αυτά τα παιδιά παραμένουν σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, κοιμούνται στριμωγμένα, δεν έχουν θέρμανση και πολλές φορές δεν τους δίνονται καθαρά ρούχα. Τα μέτρα υγιεινής δεν τηρούνται πάντοτε και τα παιδιά δεν έχουν ψυχολογική υποστήριξη ζώντας στο φόβο και στην ανασφάλεια. Κάτι πρέπει να γίνει, λοιπόν, άμεσα γι’ αυτά τα παιδιά!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- For migrant children in federal care a sense of desperation, The New York Times, διαθέσιμο εδώ
