Της Άννας Τσεκάνι,
Η Ξένια Ντεσνί ήταν ηθοποιός βουβών ταινιών, η οποία ξεκίνησε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του 1920, και γνώρισε τεράστια επιτυχία.
Η Ξένια Ντεσνί (Xenia Desni) γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1894 στο Oster της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Λόγω της Ρωσικής Επανάστασης, αναγκάστηκε να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, από όπου και ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιός στη Μόντεβιλ.
Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο έκανε με την ταινία Sappho, ενώ αργότερα ακολούθησαν και πολλές άλλες επιτυχημένες παραγωγές, όπως Ο Μαύρος Πάνθηρας, Η πριγκίπισσα Σουβαρίν, Ο Πύργος της Σιωπής αλλά και Η νύφη που βρέθηκε.
Ακολούθησε μια λαμπρή καριέρα σχεδόν 20 χρόνων κι η Ξένια γινόταν όλο και πιο δημοφιλής σε ολόκληρο τον κόσμο. Μετά την Κωνσταντινούπολη, μετανάστευσε στη Γερμανία, και συγκεκριμένα στο Βερολίνο, όπου και πέρασε πολλά χρόνια της ζωής της και ασχολήθηκε με ταινίες του Johannes Guter. Είχε χαρακτηριστεί από πολλούς ως το αστέρι του γερμανικού σιωπηλού κινηματογράφου.
Με το πέρας των χρόνων και την έλευση του ήχου, η καριέρα της άρχισε να παίρνει την κατιούσα, με την ίδια να λαμβάνει μέρος σε όλο και λιγότερες παραγωγές. Η τελευταία ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν Ο Επίτροπος Eyck, το 1940.
Το 1950 μετακόμισε με τον σύζυγό της και της κόρη της στη Γαλλία, όπου και άνοιξαν ένα επιτυχημένο ξενοδοχείο και εστιατόριο, το L’Auberge Chez Tamara, στην Κυανή Ακτή, στο Grasse.
Παρά το γεγονός, ότι η ίδια είχε ξεκινήσει σιγά σιγά να αποσύρεται από τον χώρο του κινηματογράφου, η κόρη της, Ταμάρα Ντεσνί, από την άλλη, είχε αρχίσει ήδη να ακολουθεί τα χνάρια της μητέρας της. Έγινε μια λαμπρή ηθοποιός της βρετανικής σκηνής στη διάρκεια του 1930 με 1940.
Η Ξένια Ντεσνί πέθανε στις 27 Μαΐου 1962 στη Γαλλία, ούσα μια ηθοποιός, η οποία γνώρισε τεράστια δόξα τη δεκαετία του 1920. Τα ένδοξα, όμως, χρόνια του σιωπηλού κινηματογράφου σταμάτησαν απότομα με την έλευση του ήχου στον χώρο του κινηματογράφου και με την ίδια να κάνει στροφή στην καριέρα της.
