Της Βάλιας Πλακουδάκη,
Η δυναστεία των Τυδώρ, μια από τις πιο εμβληματικές δυναστείες της Βρετανίας, χαρακτηρίστηκε από περίπλοκες αντιπαλότητες μεταξύ των διαφόρων γενεαλογικών δέντρων. Η τελευταία μονάρχης της δυναστείας, η Ελισάβετ Α΄, αποφάσισε να μην παντρευτεί και, κατά συνέπεια, δεν απέκτησε απογόνους, γεγονός που απαιτούσε την επιλογή ενός κληρονόμου του πολυπόθητου βρετανικού στέμματος. Όμως, πριν το στέμμα φτάσει στη βασίλισσα Ελισάβετ, η δυναστεία είχε βρεθεί αντιμέτωπη με αρκετά διλήμματα σχετικά με τη διαδοχή.
Ο ιδρυτής της δυναστείας των Τυδώρ, ο Ερρίκος Ζ΄, κέρδισε το θρόνο της Αγγλίας μετά την νίκη του ενάντια στο Ριχάρδο Γ΄, στην περίφημη μάχη του Μπόσγουορθ που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1485. Μετά το θάνατό του, το ερώτημα της διαδοχής ήταν αρκετά εύκολο να απαντηθεί, καθώς σειρά είχε ο έφηβος υιός του Ερρίκος Η΄. Όταν ο Ερρίκος έγινε βασιλιάς, ήταν αποφασισμένος να αποκτήσει άρρενες κληρονόμους, ώστε να εξασφαλίσει την ασφάλεια της δυναστείας, ακριβώς όπως είχε κάνει και ο πατέρας πριν από αυτόν, μια συνήθης τακτική για τους βασιλείς ανά τους αιώνες. Αυτή του η επιθυμία θα άλλαζε ριζικά την πορεία της ιστορίας της Αγγλίας. Δυσαρεστημένος με την αδυναμία της πρώτης του συζύγου, Αικατερίνης της Αραγωνίας, να του δώσει τον πολυπόθητο άρρενα διάδοχο, ο Ερρίκος διαζεύχθηκε την Αικατερίνη. Η πράξη του αυτή είχε ως αποτέλεσμα την απόσπαση της Αγγλίας από την Καθολική Εκκλησία και την ανακήρυξη του Ερρίκου ως «μόνη κεφαλή, ανώτατο άρχοντα, προστάτη και υπερασπιστή» της Εκκλησίας της Αγγλίας και έτσι δημιουργήθηκε η Αγγλικανική Εκκλησία. Η επόμενη σύζυγος, Άννα Μπολέυν, δεν κατάφερε να του δώσει το διάδοχο που τόσο επιθυμούσε, αλλά το 1533 γέννησε μια κόρη, τη μελλοντική Ελισάβετ Α΄. Ήταν η τρίτη σύζυγος του Ερρίκου Η΄, Τζέην Σέυμουρ, η γυναίκα που κατάφερε να του δώσει τον κληρονόμο που τόσο επιθυμούσε, τον Εδουάρδο ΣΤ΄.
Αν και ο Εδουάρδος ΣΤ΄ θεωρείται ο «ξεχασμένος Τυδώρ», λόγω του μικρού χρονικού διαστήματος που βασίλεψε, η βασιλεία του ήταν μεγάλης σημασίας για δύο λόγους. Πρώτον, επιτάχυνε την άνοδο του Προτεσταντισμού στην Αγγλία και δεύτερον, ο πρόωρος θάνατός του από φυσικές αιτίες στην ηλικία των 15 ετών, οδήγησε σε μια ταραχώδη περίοδο για το βρετανικό στέμμα. Ο Εδουάρδος αντιτάχθηκε σθεναρά της ιδέας να θεωρηθεί η μεγαλύτερη αδερφή του, Μαρία, διάδοχος του θρόνου. Αυτό συνέβη, επειδή η Μαρία ήταν ένθερμη υποστηρίκτρια της καθολικής πίστης. Ακόμη, ήταν τεχνικά μη νόμιμη κληρονόμος, καθώς ο γάμος του Ερρίκου Η΄ και της μητέρας της Αικατερίνης της Αραγωνίας είχε κριθεί άκυρος. Το ίδιο πρόβλημα ίσχυε και για την αδερφή του Ελισάβετ, η οποία μπορεί να ακολουθούσε το προτεσταντικό δόγμα, αλλά η μητέρα της είχε εκτελεστεί με την κατηγορία της προδοσίας, της αιμομιξίας και της μαγείας.
Ακόμη και αν ο Ερρίκος Η΄ επανέφερε τη Μαρία και την Ελισάβετ στη σειρά της διαδοχής, σύμφωνα με το Τρίτο Διάταγμα περί Διαδοχής, ο Εδουάρδος αποφάσισε να ανακηρύξει την εξαδέλφη του, Τζέην Γκρέυ, ως την επόμενη διάδοχο του θρόνου. Η Τζέην Γκρέυ ήταν εγγονή του Ερρίκου Η΄ και προτεστάντης, γεγονός που την καθιστούσε μια ασφαλή επιλογή για το στέμμα. Ορισμένοι θεώρησαν την κίνηση αυτή ως παραβίαση του Διατάγματος, ενώ άλλοι θεώρησαν την κίνηση αυτή σύμφωνη με τις επιθυμίες του Ερρίκου Η΄. Όμως, οι εξελίξεις και τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν στον οίκο των Τυδώρ, θα αλλάξουν την κατάσταση αυτή, δίνοντας μια διαφορετική τροπή στη δυναστική συνέχεια.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Smith, Lacey Baldwin. «Henry VIII and the Protestant Triumph» The American Historical Review 71, no. 4 (1966): 1237-264.
- Harris, Barbara J. «Women and Politics in Early Tudor England» The Historical Journal 33, no. 2 (1990): 259-81.
- Richards, Judith M. «To Promote a Woman to Beare Rule: Talking of Queens in Mid-Tudor England» The Sixteenth Century Journal 28, no. 1 (1997): 101-21.
