Της Γεωργίας – Ραφαέλας Τσιμτσιλή,
Η Άννα Σικελιανού ήταν Ελληνίδα συγγραφέας και η δεύτερη σύζυγος του ποιητή Άγγελου Σικελιανού. Μέσα από τα βιβλία της, «Η ζωή μου με τον Άγγελο», «ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός», και μέσα από εκείνο του Σικελιανού, «Γράμματα στην Άννα», μας εξομολογούνται την πορεία της σχέσης τους.
Γεννήθηκε στην Αθήνα (1900/1904), αλλά, σε ηλικία 19 ετών, εγκαταλείπει την οικογένειά της, για να εργαστεί εθελοντικά στο πρώτο ελληνικό σανατόριο, στο Πήλιο, ιδρυτής του οποίου ήταν ο καινοτόμος πνευμονολόγος, Γιώργος Καραμάνης, ο οποίος έμελλε να γίνει ο πρώτος της σύζυγος. Η Άννα έμεινε μόνιμα στο Πήλιο, συνέχισε να εργάζεται στο σανατόριο και συνέβαλε στη δημιουργία του πρεβαντορίου «Τα χελιδόνια», το οποίο φιλοξενούσε φιλάσθενα παιδιά.
Πήγαινε τους χειμώνες στην Αθήνα και σε ένα από τα ταξίδια της γνώρισε την Εύα Πάλμερ, την πρώτη σύζυγο του Σικελιανού, η οποία της έμαθε την υφαντική. Το 1938, μερικά χρόνια αργότερα και μετά τον χωρισμό του Σικελιανού από την Πάλμερ, γνωρίστηκαν σε μία διάλεξη και ξεκίνησαν να ανταλλάσσουν ερωτικές επιστολές. Ο Σικελιανός την ερωτεύτηκε αμέσως και την επισκεπτόταν στο Πήλιο. Έπειτα, για ένα διάστημα, έμεινε στο Πήλιο αρκετά κοντά της και βρισκόντουσαν καθημερινά. Τα γράμματα συνεχίζονταν τόσο το διάστημα που βρισκόταν εκείνος στην Αθήνα, όσο και όταν ήταν στο Πήλιο.
Σε μία εποχή, που η νομοθεσία εμπόδιζε πρακτικά τα διαζύγια, η Άννα πήρε τη μεγάλη απόφαση και αφήνει τον Καραμάνη, για να ζήσει τον έρωτά της με τον ποιητή. Θα έρθουν δύσκολες δίκες, στις οποίες η Άννα θα ψευδομαρτυρήσει, όπως εξομολογήθηκε αργότερα, με σκοπό να λάβει διαζύγιο. Η Άννα και ο Σικελιανός παντρεύτηκαν στις 17 Ιουνίου 1940, στο εκκλησάκι της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας στην Ελευσίνα και εγκαταστάθηκαν στη Σαλαμίνα, σε ένα μικρό σπίτι δίπλα στη θάλασσα.
Η σχέση τους δοκιμάστηκε, καθώς πέρασαν μαζί την Κατοχή και τον Εμφύλιο, μία αποτυχημένη εγκυμοσύνη της Άννας και τις αποτυχίες του Σικελιανού στα βραβεία Νόμπελ. Είχε προταθεί 5 φορές, αλλά, εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων, δεν έλαβε ποτέ το πολυπόθητο βραβείο. Μετά τον θάνατο του Σικελιανού, το 1951, η Άννα ασχολήθηκε με την υφαντική, μέσω της οποίας κάλυψε τις βιοποριστικές της ανάγκες. Η Άννα έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, σαν σήμερα, στις 26 Μαΐου 2006.
