Της Άννας Τσεκάνι,
Η Έμιλι Ντίκινσον ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια, το έργο της οποίας έγινε γνωστό μετά τον θάνατό της, και θεωρείται μια από τις πλέον σημαντικότερες προσωπικότητες που επηρέασαν την αμερικανική ποίηση.
Η Έμιλι Ελίζαμπεθ Ντίκινσον (Emily Elizabeth Dickinson) γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1830 στο Άμστερτ της Μασαχουσέτης και προερχόταν από μια αρκετά ευκατάστατη οικογένεια. Ο πατέρα της, Έντουαρντ Ντίκινσον, εργαζόταν ως δικηγόρος, ενώ η μητέρα της, η Έμιλι Νόρκρος Ντίκινσον, ασχολούνταν κυρίως με τα του οίκου της και με την ανατροφή των τριών παιδιών της.
Η τεράστια έμφαση που δινόταν στις επιστήμες στην διάρκεια του 19ου αιώνα διαφαίνεται και από την εκπαίδευση της Έμιλι. Η ίδια πέρασε 7 χρόνια στην ακαδημία Amherst, όπου και παρακολούθησε διαλέξεις αστρονομίας, χημείας, γεωλογίας, μαθηματικών, φιλοσοφίας και φυσικής ιστορίας. Οι πολύπλευρες γνώσεις της και η έμφαση στην επιστήμη συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Ντίκινσον, αργότερα και ως ποιήτριας.
Σε ηλικία 15 ετών, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην ακαδημία και συνέχισε το 1847 με ένα γυναικείο σεμινάριο στο Mount Holyoke, το οποίο είχε μια άκρως θρησκευτική προσέγγιση. Εκεί, η Έμιλι δέχθηκε μια πρώτη θρησκευτική επιρροή, που της γέννησε απορίες για τη διάθεση της ανθρώπινης ψυχής, για τον θάνατο, αλλά και την αθανασία. Όλα αυτά τα ζητήματα εκφράστηκαν και αναλύθηκαν εκτενώς στα ποιήματά της.
Η νεαρή ποιήτρια επηρεάστηκε από τον Σαίξπηρ, την Αγία Γραφή και κυρίως τη Σούζαν Γκίλμπερτ Ντίκινσον, τη νύφη της, από την οποία είχε δεχθεί πάρα πολλές γνώσεις, ενώ φημολογείται, μάλιστα, πως της είχε αποστείλει πάνω από 250 ποιήματα. Την περίοδο από το 1964 ως το 1965, η Έμιλι υποβλήθηκε σε διάφορες θεραπείες για μια οφθαλμική πάθηση, η οποία την ταλάνιζε πάρα πολλά χρόνια, οδηγώντας την να κλειστεί πιο πολύ στον εαυτό της και να περιοριστεί μια για πάντα στους χώρους του σπιτιού της.
Τα χρόνια που ακολούθησαν η Ντίκινσον, πράγματι, επέλεξε να τα περάσει στην πλήρη απομόνωση. Συνέχισε να γράφει ποίηση, χωρίς όμως τα κείμενά της να είναι πλήρως ολοκληρωμένα σε σύγκριση με εκείνα της έντονης περιόδου γραφής της (1858-1865). Η μεταγενέστερη ζωή της μέχρι τον θάνατό της είχε πολύ θλίψη και πόνο. Ο θάνατος του πατέρα της, το 1874, το εγκεφαλικό επεισόδιο της μητέρας της, ο θάνατος του οκτάχρονου ανιψιού της, καθώς και πολλά άλλα περιστατικά την σημάδεψαν ανεπανόρθωτα, στερώντας της κάθε επιθυμία για ζωή.
Η Έμιλι Ντίκινσον πέθανε, σε ηλικία 55 ετών, στις 15 Μαΐου 1886, ούσα μια ποιήτρια, η οποία αναγνωρίστηκε και εκτιμήθηκε, κατά κύριο λόγο, μετά τον θάνατό της, με την πλειονότητα των κειμένων της να δημοσιεύονται, αφότου απεβίωσε.
Θεωρήθηκε μια εκκεντρική παρουσία, κατά κύριο λόγο, επειδή αποστασιοποιήθηκε από τα πάντα, ακόμα και από τις φίλες της, με τις οποίες επέλεξε να ανταλλάσσει αλληλογραφία. Κανένας, ωστόσο, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια επιρροή που άσκησε στη δυτική ποίηση, παρά τους πατριαρχικούς θεσμούς της εποχής εκείνης.
