Της Κυριακής Μαλλιαρίδου,
«Μαμά, τι γλώσσα μιλάει αυτό το παιδάκι;», «Δεν καταλαβαίνω τι λέει», «Δεν με παίζουνε τα άλλα παιδιά, γιατί μιλάω διαφορετική γλώσσα», είναι ορισμένες φράσεις που ακούμε να βγαίνουν συχνά από τα στόματα των παιδιών. Μια γλώσσα οικεία για εμάς τους μεγάλους, αλλά τόσο ξένη για τους μικρούς μας φίλους. Ο λόγος, φυσικά, για την αγγλική γλώσσα, με την οποία ερχόμαστε σε επαφή από το δημοτικό, αλλά για τις μικρότερες ηλικίες φαντάζει κάτι παράξενο και ίσως τρομακτικό. Το δίγλωσσο νηπιαγωγείο, λοιπόν, είναι κάτι που έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και στο οποίο οι ηλικίες 4-6 ετών διδάσκονται και αγγλικά, ώστε να δοθεί λύση στο μυστήριο που κυριαρχεί μέσα στο μυαλό τους.
Πρόκειται για μια όχι μόνο εκπαιδευτική, αλλά συγχρόνως και κοινωνική πρόοδο. Όσο πιο νωρίς έρχονται σε επαφή τα παιδιά με μια ξένη γλώσσα, τόσο πιο δεκτικά γίνονται και μετριάζεται η περιθωριοποίηση του «διαφορετικού». Μεγαλώνοντας μαζί με μια ξένη γλώσσα μαθαίνουν να την αγαπούν, να τη σέβονται και να την προστατεύουν. Αυτές είναι αξίες που θα ακολουθήσουν και για τη μητρική τους γλώσσα. Φυσικά, αυτό έχει θετική επίδραση και στη μετέπειτα ζωή τους, αφού μέσα από την επαφή με μια ξένη γλώσσα τα παιδιά κατανοούν τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις ενός αλλότριου λαού. Επίσης, είναι πιθανό να επιλέξουν σπουδές ή και εργασία σε αυτή τη χώρα, αφού το να γνωρίζουν τη γλώσσα της τους δίνει δύναμη κι εναλλακτικές λύσεις. Σε όλα αυτά, λοιπόν, το δίγλωσσο νηπιαγωγείο αποτελεί θεμέλιο. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως το μέλλον χτίζεται από τα μικρά παιδιά.
Όσον αφορά το μαθησιακό κομμάτι, η διαδραστική γνώση έχει τεθεί στο επίκεντρο των εκπαιδευτικών. Παιχνίδια, τραγούδια, αφηγήσεις παραμυθιών στα αγγλικά και αναγνώριση ήχων και φωνημάτων είναι οι βασικοί άξονες του μαθήματος. Γίνεται ένα μάθημα βιωματικό και ευχάριστο που αποτυπώνεται εύκολα στο μυαλό των παιδιών. Ας μη ξεχνάμε πως οι ηλικίες αυτές λειτουργούν κυρίως μιμητικά, οπότε οι μαθητές αφουγκράζονται καλύτερα ό,τι ακούνε και βλέπουν. Ωστόσο, η γνώση δε σταματά εδώ. Στο νηπιαγωγείο γίνεται μια πρώτη επαφή με έννοιες μαθηματικών και φυσικών επιστημών μέσα από πειράματα, κάτι που εντυπωσιάζει τα παιδιά, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, ό,τι έχει σχέση με χρώμα και ήχο είναι το αγαπημένο τους. Οι δασκάλες του νηπιαγωγείου ενισχύουν ακόμη περισσότερο τον δεσμό των παιδιών με τα αγγλικά μέσα από την αγγλική λογοτεχνία και τη δραματοποίησή της. Έτσι, δίνεται έμφαση στον προφορικό λόγο των παιδιών, κάτι που έχει θετικό πρόσημο, όχι μόνο για την προφορά τους, αλλά και για την κατανόηση της γραμματικής, του συντακτικού και του λεξιλογίου. Το δημιουργικό παιχνίδι, επίσης, είναι κάτι που δε λείπει από το ημερήσιο πρόγραμμα του σχολείου. Τα παιδία έρχονται σε επαφή και με παραδοσιακά παιχνίδια, αντίστοιχα με εκείνα που παίζουν οι συνομήλικοί τους στην Αγγλία, ώστε να ενισχύσουν ακόμη περισσότερο τις γνώσεις τους.
Είναι σημαντικό όλοι μας να κατανοήσουμε τον σπουδαίο ρόλο που διαδραματίζει η αγγλική γλώσσα στη ζωή μας και να αρχίσουμε να επικροτούμε τέτοιες σπουδαίες εκπαιδευτικές κινήσεις, που προάγουν την αυτοεκτίμηση, την αποδοχή και την εξέλιξη. Βέβαια, είναι απαραίτητα τα αγγλικά στη ζωή μας; Θεωρώ πως ναι! Συνάμα, θα είναι ένα τεράστιο βήμα προόδου το να ενταχθούν σαν μάθημα σε όλα τα νηπιαγωγεία, είτε ιδιωτικά είτε δημόσια. Ας μην ξεχνάμε πως αποτελούν παγκόσμια γλώσσα, άρα κι έναν συνδετικό κρίκο των παιδιών με μια παγκόσμια και διεθνή κουλτούρα!
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Creative School: Το πρόγραμμα του νηπιαγωγείου (4-6), creativeschool.gr, Διαθέσιμο εδώ
