Της Μαριάτζελας Δημητροπούλου,
3 Μάϊου 2021: Η ημέρα που, μετά από 7 μήνες, θα επαναλειτουργήσει στη χώρα μας ο τομέας της εστίασης. Ένας κλάδος που αποτέλεσε «έρμαιο» στη δίνη της πανδημίας, των λανθασμένων χειρισμών και πολιτικών αποφάσεων.
Για κάποιους επιχειρηματίες -και δυστυχώς, αυτοί δεν είναι λίγοι- το άνοιγμα της εστίασης δεν είναι πανάκεια στα προβλήματα και κυρίως στα χρέη που έχουν συσσωρευτεί όλους αυτούς τους μήνες, εξαιτίας της υφιστάμενης κατάστασης. Πρόκειται, άραγε, για το εναρκτήριο βήμα, μέσω του οποίου θα αρχίσουν σταδιακά να δημιουργούνται οι «θεμέλιοι λίθοι» για την ανακούφιση ενός κλάδου που πληγώθηκε βάναυσα από τα επιβαλλόμενα μέτρα του τελευταίου χρόνου; Είναι γεγονός, πως η έλλειψη ρευστότητας και κεφαλαίων επανεκκίνησης αποτελούν και το βασικό πρόβλημα των επαγγελματιών της εστίασης. Η Κοινή Υπουργική Απόφαση ορίζει πως επιδοτήσεις θα λάβουν μόνο όσες επιχειρήσεις «ανεβάζουν» τώρα ρολά, παρόλο που υπήρχε διαβεβαίωση πως θα λάβουν όλες ανεξαιρέτως. Το άνοιγμα μιας επιχείρησης, δεδομένων και των συνθηκών, πρέπει να γίνεται με τη δέουσα προσοχή, έτσι όπως αρμόζει και στον επαγγελματία αλλά και στον πελάτη. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα πλάνο και ένας στρατηγικός σχεδιασμός για την επίτευξη του σκοπού αυτού.
Η ανακοίνωση για το άνοιγμα της εστίασης την επομένη του Πάσχα θα λέγαμε πως ήταν ολίγον τι αιφνιδιαστική, καθώς στο χρονοδιάγραμμα τοποθετούνταν για μετά τις 10 Μαίου. Ωστόσο, όπως παρακολουθούμε, επιχειρηματίες και προσωπικό προετοιμάζονται πυρετωδώς, για να καταφέρουν να είναι όλα έτοιμα, προκειμένου να υποδεχθούν τους πελάτες.
Από την άλλη, το άνοιγμα της εστίασης αποτελούσε μονόδρομο για την κυβέρνηση, παρά τον αυξημένο αριθμό κρουσμάτων που καταγράφονται. Εκτός από την οικονομική καταστροφή που φέρει στις πλάτες του ο τομέας της εστίασης, οι πολίτες καθημερινά κατακλύζουν δημόσιους χώρους με αποτέλεσμα να παρατηρούνται φαινόμενα συνωστισμού, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου επιθυμητό. Δημιουργούνται με αυτό το τρόπο εστίες μολύνσεως και «υγειονομικές» βόμβες που, δυστυχώς, αποτυπώνονται στον ημερήσιο απολογισμό.
Με το προσεκτικό άνοιγμα της εστίασης, με τις απαραίτητες αποστάσεις και με την τήρηση του υγειονομικού πρωτοκόλλου από όλους, οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να διασκεδάσουν ελεγχόμενα, ώστε και να εκτονωθεί η πίεση όλου του προηγούμενου διαστήματος, αλλά και να μην επιβαρυνθεί περαιτέρω η δημόσια υγεία που είναι και ο ένας εκ των στόχων του εγχειρήματος τούτου. Δεν είναι, επομένως, μόνο οικονομικό το ζήτημα, αλλά λαμβάνει και κοινωνικές και ψυχολογικές διαστάσεις. Πρέπει να δοθεί έμφαση στην ψυχολογία των πολιτών γιατί μετά από ένα χρόνο αλλεπάλληλων καταναγκαστικών εγκλεισμών είναι πιθανό να σκέφτονται πάνω σε μια εντελώς διαφορετική βάση. Αυτό είναι και η πραγματικότητα όπως τη βιώνουμε σήμερα, καθώς πλήθος πολιτών καθημερινά αψηφά τα μέτρα, θεωρώντας την κίνηση αυτή ένα μέσο αντίστασης προς την εξουσία που τα επιβάλλει.
Αν και όλη αυτή η προσπάθεια γίνεται κάπως βεβιασμένα, από την άποψη της προετοιμασίας των καταστημάτων, αποτελεί ένα μέσο για την (μερική) επιστροφή στην κανονικότητα, κάτι το οποίο όλοι έχουμε ανάγκη. Παρά τα προβλήματα που ανακύπτουν -και θα συνεχίσουν να ανακύπτουν- ο κλάδος της εστίασης θα επαναλειτουργήσει, με την ελπίδα πως θα πάρει αυτή τη φορά μια «ανάσα» ανακούφισης, σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα πορεία του, εξαιτίας της πανδημίας!
