Συνέντευξη στον Νικόλαο Ερμή,
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο OffLine Post, ο Στέλιος Διονυσίου αναφέρεται στη συνεργασία του με τους Πυξ Λαξ, μιλάει για τα νέα δισκογραφικά του σχέδια, αποχαιρετά με συγκινητικά λόγια τους στενούς συνεργάτες του πατέρα του, Στράτου Διονυσίου, δημιουργούς, Τάκη Μουσαφίρη και Σπύρο Γιατρά, οι οποίοι «έφυγαν» από την ζωή σε διάστημα λίγων ημερών και σχολιάζει την καθημερινότητά του κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Παράλληλα, μας «εκμυστηρεύεται» ορισμένα σημεία της νέας βιογραφίας του Στράτου, που πρόκειται να κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από την πένα του δημοσιογράφου Κώστα Μπαλαχούτη και αναφέρεται στην περίπτωση διεξαγωγής συναυλιών στη μνήμη του αξέχαστου λαϊκού βάρδου, εάν οι συνθήκες και τα υγειονομικά πρωτόκολλα το επιτρέψουν.
- Στέλιο, συμμετέχεις στη νέα δισκογραφική δουλειά των Πυξ Λαξ «Μέσα από τις Φωνές των Φίλων» σε δύο τραγούδια. Πώς προέκυψε αυτή η «παντρειά»;
Καταρχάς, να πω, ότι είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που υπάρχει αυτή η συνεργασία. Αυτό ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες, μέσα στην καραντίνα, όταν κάποια στιγμή με πήρε τηλέφωνο ο Φίλιππος Πλιάτσικας, για να με καλέσει σε μια τηλεοπτική εκπομπή που είχαν καλέσει διαφόρους φίλους, να το πω έτσι. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι εγώ δέχτηκα με πάρα πολύ μεγάλη χαρά και επειδή δεν περίμενα ότι, ενδεχομένως, θα επέλεγαν εμένα. Βέβαια, εδώ υπήρχε ένα story. Το τραγούδι Άστην να λέει, το οποίο τραγούδησε ο Βασίλης Καρράς, αυτό το τραγούδι, λοιπόν, από τον Μάνο Ξυδούς προορίζονταν για τον Στράτο, αλλά, επειδή έφυγε ο Στράτος, αποφάσισαν να το δώσουν στον Βασίλη Καρρά, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Έτσι, λοιπόν, μέσω αυτού του τραγουδιού, με κάλεσαν να το πω εγώ σ’ αυτήν την εκπομπή και επειδή ξέρω ότι έχουν κάνει διασκευές σε πολλά τραγούδια του Στράτου, όπως το Άκου βρε φίλε, το Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα, έτσι, λοιπόν, βρεθήκαμε μαζί σε ένα πλατό και είπαμε παρέα αυτά τα τραγούδια.
Επειδή αυτό είχε πολύ μεγάλη ανταπόκριση από φίλους τους, από το κοινό, τους άρεσε πάρα πολύ αυτή η «παντρειά», το καλοκαίρι που μας πέρασε, αν και προλάβαμε και κάναμε μια μόνο συναυλία, στη βόρεια Ελλάδα, συμμετείχα κι εγώ σαν guest star, ας πούμε, έβγαινα και έλεγα αυτά τα τρία τραγούδια ενδιάμεσα του προγράμματος των Πυξ Λαξ. Βέβαια, η καραντίνα μάς πρόλαβε, ενώ είχαμε προγραμματίσει και άλλα πράγματα, και προλάβαμε τελικά και κάναμε μόνο τη μία συναυλία, που και για εμένα ήταν πρωτόγνωρο να τραγουδήσω στο κοινό των Πυξ Λαξ. Ήταν κάτι το εντυπωσιακό για εμένα. Έτσι, λοιπόν, προέκυψε, από εκείνες τις συναυλίες και τις καλοκαιρινές πρόβες η επόμενη συνεργασία. Τότε, ο Φίλιππος μού είχε στείλει σαν demo στο τηλέφωνό μου τον Λογαριασμό, το άκουσα, μου άρεσε πάρα πολύ και έτσι, λοιπόν, έφτασε αυτή η στιγμή να ηχογραφήσουμε αυτό το τραγούδι και να συμμετέχω και σε μια διασκευή των Gipsy Kings, που είναι το Διάφανη Αγάπη, που τραγουδούν ο Φίλιππος και ο Μπάμπης και εγώ σε ένα κομμάτι του τραγουδιού. Έτσι, λοιπόν, προέκυψε αυτή η συνεργασία. Είμαι σίγουρος, ότι θα υπάρχει συνέχεια, γιατί υπάρχει μια αλληλοεκτίμηση και ένας αλληλοσεβασμός με τα παιδιά και θεωρώ ότι θα κάνουμε αρκετά πράγματα παρέα!
- Πέρυσι κλείσαμε τα 30 χρόνια από τον αιφνίδιο θάνατο του Στράτου, που δυστυχώς λόγω κορωνοϊού δεν τιμήθηκε με κάποια μεγάλη συναυλία. Παρ’ όλα ταύτα το Mega, στις 6 Φεβρουαρίου, τον τίμησε σε ένα πολύωρο αφιέρωμα, με τη συμμετοχή εκλεκτών ερμηνευτών. Υπάρχει κάποια σκέψη, να γίνουν φέτος συναυλίες–αφιερώματα στη μνήμη του πατέρα σας;
Ναι, όπως είπες, πέρσι είχαμε κάνει μια συζήτηση με ένα πολύ μεγάλο γραφείο στην Αθήνα, για τη διεξαγωγή κάποιων συναυλιών, αρχικά, σε όλη την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, τα τρία παιδιά του Στράτου: ο Άγγελος, εγώ και ο Διαμαντής. Κάτι που θα ήταν για εμάς πολύ συγκινητικό, καθώς έχουμε να συνυπάρξουμε και οι τρεις, έτσι, μουσικά, σε συναυλίες αρκετό καιρό. Το είχαμε κάνει πριν πολλά χρόνια στην Αμερική, που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Είχαμε κάνει τον προγραμματισμό μας, είχαμε κάνει τη φωτογράφισή μας, δηλαδή είχαμε προχωρήσει αρκετά, αλλά μας πρόλαβε ο κορωνοϊός. Τον Μάρτιο του 2020, όλα αυτά τα σχέδια άρχισαν και έπεφταν το ένα μετά το άλλο και προγραμματισμένες συναυλίες που υπήρχαν από πέρσι ακυρώνονταν η μια πίσω από την άλλη. Φέτος, έχουμε βάλει πάλι σαν στόχο, αφού δεν προλάβαμε να το κάνουμε πέρσι, να το κάνουμε τώρα, αλλά ακόμα τα πράγματα δεν έχουν ξεκαθαρίσει, δεν ξέρουμε πότε θα επιτραπούν οι συναυλίες, σε τι χώρους θα μας αφήσουν να κάνουμε, με πόση χωρητικότητα και όλα αυτά. Αυτά, πιστεύω, μέχρι τα μέσα του Μάη θα τα ξέρουμε. Για μας, βέβαια, θα ήταν το ιδανικό να ξέρουμε από τώρα, ώστε να μπορεί ο καθένας να προγραμματιστεί και να δούμε αν μας συμφέρει να κάνουμε συναυλίες ή όχι.
- Νέα βιογραφία του Στράτου, γραμμένη από τον πολύπειρο δημοσιογράφο και στιχουργό Κώστα Μπαλαχούτη. Τι θα διαβάσουμε στο συγγραφικό πόνημα «Βάρδος λαϊκός, Σαλονικιός» (Εκδόσεις Μένανδρος);
Καταρχάς, έχει πάρα πολλή συγκίνηση μέσα. Όλες αυτές τις ιστορίες, εκτός από τη δισκογραφία και τις συνεργασίες, που τα ξέρει πάρα πολύ καλά ο Κώστας Μπαλαχούτης, μαζί με πολύ προσωπικές στιγμές τα έχει διηγηθεί η μητέρα μας, που θεωρώ ότι είναι η πλέον κατάλληλη, για να μιλήσει για τη ζωή του πατέρα μας. Όσο στενούς φίλους ή συνεργάτες κι αν είχε, δεν πιστεύω ότι υπάρχει καταλληλότερος άνθρωπος από την κυρία Γεωργία, για να μιλήσει για τη ζωή του Στράτου. Βέβαια και ο Άγγελος έζησε πάρα πολλές στιγμές μαζί του στο studio και σε πρεμιέρες. Εμείς, τα δύο τελευταία παιδιά, εγώ και ο Διαμαντής, τον προλάβαμε περισσότερο σε πατρικές συμβουλές, όπως σε διακοπές μαζί στη Χαλκιδική, όχι τόσο επαγγελματικά. Πολύ ωραία προσωπικά πράγματα θα βρείτε στη βιογραφία, τα οποία πιστεύω ότι θα αγγίξουν τον κόσμο και θα τον κάνουν να αγοράσει το βιβλίο, για να διαβάσει και τις καλές και τις άσχημες στιγμές του Στράτου, καθώς και τις περιπέτειες που πέρασε μέσα σε αυτήν την τριαντάχρονη πορεία του από το 1960 μέχρι το 1990. Δεν ήταν όλα σπαρμένα με ροδοπέταλα, πέρασε και άσχημες καταστάσεις, για τις οποίες δεν έφταιγε ο ίδιος, που τον τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί. Όλα αυτά αναφέρονται στο βιβλίο και θεωρώ πως έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!
- Πρόσφατα είχαμε δύο απώλειες σημαντικών εκπροσώπων του λαϊκού τραγουδιού και στενών συνεργατών του Στράτου. Μιλάω, φυσικά, για τον Τάκη Μουσαφίρη και τον Σπύρο Γιατρά, που έφυγαν από τη ζωή, μέσα σε διάστημα λίγων ημερών, φέτος. Τι θυμάσαι από εκείνους; Έχεις να μας εκμυστηρευτείς στιγμές μαζί τους;
Ήταν δύο άνθρωποι με «Α» κεφαλαίο! Όποτε μίλαγαν για τον Στράτο, το στόμα τους έσταζε μέλι και οι κουβέντες, που λέγαν για τον πατέρα μας, πραγματικά με συγκινούσαν και με συγκινούν ακόμα. Θέλω να σου πω, ότι σαφώς είναι τεράστιες απώλειες ο Τάκης Μουσαφίρης και ο Σπύρος Γιατράς, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τα τραγούδια, που έχουν γράψει ειδικά στα μέσα της δεκαετίας του ΄80, η μια επιτυχία πίσω από την άλλη. Και δεν μιλάμε μόνο για τον πατέρα μου, μιλάμε και για σχεδόν όλη την ελληνική δισκογραφία, σχεδόν όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες τραγουδιστές και τραγουδίστριες έχουν τραγουδήσει τραγούδια τους και έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες.
Τις μέρες που προγραμματίζαμε το αφιέρωμα στο MEGA, δεν σου κρύβω ότι έψαχνα επανειλημμένα, έπαιρνα τηλέφωνα, για να μιλήσω με τον Τάκη Μουσαφίρη, να μας έκανε κάποια δήλωση και αυτό δεν κατέστη δυνατό και μετά από ένα-ενάμιση μήνα μάθαμε για τον χαμό του. Εκεί κατάλαβα πως κάτι πέρναγε ο άνθρωπος και για τον λόγο αυτό δεν σήκωνε τα τηλέφωνα. Στο αφιέρωμα, όμως, είχαμε την τύχη και τιμή να μιλήσει ο Σπύρος Γιατράς και μάλιστα λίγες ημέρες μετά το αφιέρωμα, στα μέσα του Φλεβάρη, μιλήσαμε και στο τηλέφωνο και μου είπε: «Τι ωραίο αφιέρωμα ήταν αυτό!», τον ευχαρίστησα, επειδή λέει πάντοτε καλά λόγια για τον Στράτο και μάλιστα του είχα πει, επειδή μου είχε γράψει και έναν δίσκο ολόκληρο, μαζί με τον Αλέκο Χρυσοβέργη, το «Μ’ αγαπάς ή ν’ αρχίσω να πίνω;», πως σκεφτόμουν να κάνω επανεκτελέσεις σε κάποια τραγούδια, για τα οποία ήταν πολύ θετικός να βοηθήσει. Ήταν πάντα ανοιχτόκαρδος και βοηθούσε ο Σπύρος Γιατράς και τα νέα τα παιδιά που μπαίνουν τώρα στον χώρο. Πραγματικά, είμαι συγκλονισμένος, γιατί του Σπύρου είναι και πάρα πολύ πρόσφατο, όταν μάλιστα το διάβασα, ταράχτηκα πολύ. Δεν το περίμενα, δεν ήξερα ότι βίωνε κάποιο πρόβλημα υγείας. Δυστυχώς, όμως, έτσι είναι η ζωή κι εμείς θα τους θυμόμαστε σίγουρα μέσα από τα τραγούδια τους, γιατί είναι πολύ σπουδαίο και μεγάλο το έργο, που μας έχουν αφήσει.
- Κατά τη διάρκεια της παρατεταμένης καραντίνας, πώς περνάς τον χρόνο σου; Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι έχεις απαυδήσει από την κατάσταση;
Όλος ο κόσμος φτάνει στα όριά του κάποιες στιγμές, ανθρώπινο είναι. Δεν μου έλειψε το να πάω σε κάποιο μαγαζί, αυτά είναι αυτονόητα ότι δεν πρέπει να γίνονται, ούτε να υπάρχει συνωστισμός, ούτε να υπάρχει άρνηση. Εγώ θεωρώ ότι τις οδηγίες που δίνει η κυβέρνηση πρέπει να τις ακολουθούμε, γιατί είναι για καλό όλων μας. Τώρα από ‘κει και πέρα, εγώ αισθάνθηκα κάπως, στις 11 το βράδυ, ότι θέλω να πάρω το αυτοκίνητό μου, να πάω μια βόλτα 15-20 χιλιόμετρα και να γυρίσω στο σπίτι μου λίγο πιο ήρεμος. Αυτό γιατί μου το απαγορεύεις, ας πούμε; Δεν στο κρύβω ότι, στην πρώτη καραντίνα, εγώ με τον άνθρωπό μου περπατάγαμε και αλωνίζαμε όλη την Αθήνα. Έτσι, είδα την Αθήνα όπως δεν την έχω δει σε όλη τη ζωή μου ξανά. Πήγα σε σημεία που ούτε καν τα είχα δει ποτέ από κοντά και τα είδα μέσα στην καραντίνα. Μετά, φυσικά, στη δεύτερη καραντίνα, και αυτά απαγορεύτηκαν, γιατί υπήρχε και ωράριο, που στην αρχή δεν υπήρχε. Τέλος πάντων, έκανα ό,τι κάνει όλος ο κόσμος. Τώρα, ως καλλιτέχνης, θεωρώ ότι ο μουσικός κλάδος δεν στηρίχθηκε αρκετά. Ενώ υπάρχει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Μουσικών, που έχει κάνει αρκετές διαμαρτυρίες, εμείς οι τραγουδιστές είμαστε ένα άλλο κεφάλαιο. Άλλος δεν ασχολείται, άλλος δεν ενδιαφέρεται, αν, επομένως, δεν υπάρχει κάτι μαζικό, να ταρακουνηθεί κάποιος και να κάνει κάτι, είναι λίγο δύσκολο. Ωστόσο, θεωρώ πως και η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να κάνει πολλά πράγματα στην προκειμένη περίπτωση. Ίσως τώρα, διότι κάποια στιγμή θα ανοίξουν τα μαγαζιά, θα ανοίξει η εστίαση, θα ανοίξουν τα εμπορικά, ακόμη εμείς θα καθόμαστε. Σ’ αυτό το κομμάτι, πιστεύω ότι πρέπει κάτι να προβλεφθεί και για εμάς.
- Τέλος, θα ήταν χαρά μας, εάν μοιραστείς τα σχέδιά σου. Ετοιμάζεις κάτι νέο δισκογραφικά; Έχεις κλείσει κάποια συνεργασία σε νυχτερινό κέντρο για τον χειμώνα;
Έρχεται ένα πολύ ωραίο ζεϊμπέκικο, δεν θα σου πω ακόμα λεπτομέρειες, υπάρχει όμως πιθανότητα να γυρίσουμε το βιντεοκλίπ στις αρχές της Μεγάλης Εβδομάδας, γιατί θέλω λίγο μετά το Πάσχα να σας το «αποκαλύψουμε» μαζί με το βιντεοκλίπ, ώστε να είναι κάτι ολοκληρωμένο. Και φυσικά, αν όλα πάνε καλά με τους εμβολιασμούς, Θεού θέλοντος και covid επιτρέποντος, τον χειμώνα θα ξαναβγώ στο «Περιβόλι του Ουρανού», με τον Χρήστο Παπαδόπουλο και την Πίτσα Παπαδοπούλου. Θα ξαναρχίσουμε, η ίδια σύνθεση, για να ζήσουμε ξανά τις μοναδικές στιγμές που ζούμε τα τελευταία πέντε χρόνια σ΄ αυτό τον ιστορικό χώρο.
