Της Ιωάννας Ερμείδου,
Εν μέσω του τεταμένου κλίματος που επικρατεί στην Αμερική εδώ και πολλούς μήνες, λόγω της αστυνομικής βίας κατά Αφροαμερικανών, η αύξηση των Αφροαμερικανίδων που εκλέγονται στο αξίωμα του Δημάρχου δημιουργεί ελπίδα. Το γεγονός ότι ποτέ δεν έχουν υπάρξει ξανά τόσες πολλές Αφροαμερικανίδες δήμαρχοι στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, σε συνδυασμό και με την καταδίκη του Derek Chauvin, του αστυνόμου που δολοφόνησε τον George, ίσως να είναι σημάδια ότι κάτι αλλάζει προς το καλύτερο στις Η.Π.Α.
Σε αυτό τον καταιγισμό θλιβερών ειδήσεων που μας κατακλύζουν καθημερινά, η παρακάτω φράση προκαλεί ελπίδα και αισιοδοξία: ένα «κύμα» μαύρων γυναικών σπάει τα εμπόδια, καταλαμβάνοντας το αξίωμα της δημάρχου, σε πόλεις μάλιστα με βαθιά ακόμα ριζωμένο τον ρατσισμό και την ανισότητα, ανατρέποντας εν τέλει το σύνηθες πολιτικό τοπίο. Η Tishura Jones ορκίστηκε την περασμένη Τρίτη Δήμαρχος του St. Louis, αποτελώντας την πρώτη Αφροαμερικανίδα που έχει καταφέρει να εκλεγεί στο συγκεκριμένο αξίωμα.
Η εκλογική της νίκη ήρθε μόλις δύο εβδομάδες μετά από τη νίκη της Kim Janey, η οποία και αυτή έγραψε ιστορία ως η πρώτη Αφροαμερικανίδα Δήμαρχος της Βοστόνης. Με την ανάληψη των δημαρχικών τους καθηκόντων, καταγράφηκε ιστορικά υψηλός αριθμός μαύρων γυναικών που υπηρετούν ως δήμαρχοι. Ο αριθμός των Αφροαμερικανίδων δημάρχων ανέρχεται πλέον σε 9 στις 100 μεγαλύτερες πόλεις των Η.Π.Α. Άλλες μεγάλες πόλεις που έχουν στο τιμόνι τους Αφροαμερικανίδες δημάρχους είναι η Atlanta, το San Fransisco, το Chicago, το Μπατόν Ρουζ της Louisiana, η Νέα Ορλεάνη, η Ουάσιγκτον και η Charlotte στη Βόρεια Καρολίνα.
Σύμφωνα με πολλούς πολιτικούς αναλυτές, ο αυξημένος αριθμός των Μαύρων γυναικών Δημάρχων σηματοδοτεί την αυξανόμενη εκλογική τους δύναμη, ελκύοντας ψηφοφόρους σε περιοχές που παραδοσιακά εκλέγονταν λευκοί άντρες. Η παραπάνω τάση εξηγείται από την ηγετική ικανότητα αυτών των γυναικών, οι οποίες μπορούν να επικοινωνούν καλύτερα με τους ψηφοφόρους και κυρίως τους νέους. Ο πιο σημαντικός, όμως, λόγος της επιτυχίας τους είναι ότι είναι οι πιο ικανές να λύσουν το ίσως πιο σημαντικό πρόβλημα της Αμερικής σήμερα, τον ρατσισμό. Οι Αφροαμερικανίδες πολιτικοί είναι οι πρώτες που μιλούν για τις φυλετικές ανισότητες σε μια εποχή μάλιστα συστημικού ρατσισμού και βάναυσης αστυνομικής βίας κατά των έγχρωμων πολιτών. Οι εκλογικές τους νίκες κάνουν φανερό το πόση επιθυμία υπάρχει από την πλευρά των πολίτων για μια ευρεία εκπροσώπηση, δημιουργώντας την απαραίτητη για κάθε δημοκρατία πολυφωνία.
Η εν λόγω δυναμική παρατηρείται και σε θέσεις πιο υψηλών αξιωμάτων, με τα πιο λαμπρά παραδείγματα να είναι αυτό της Kamala Harris, η οποία έγινε η πρώτη Αφροαμερικανίδα Αντιπρόεδρος, της Ayanna Pressley, η οποία έγραψε ιστορία με την εκλογή της στο Κογκρέσο, και τέλος το παράδειγμα της Tish James, η οποία εξελέγη για το αξίωμα της Γενικού Εισαγγελέως της Νέας Υόρκης. Επίσης, η επιλογή της Amanda Gorman να απαγγείλλει το ποίημα “The Hill We Climb” ήταν ένα ηχηρό μήνυμα της κυβέρνησης Biden. Η Amanda Gorman, η οποία, παρά τα 22 έτη της, είναι καταξιωμένη ποιήτρια, συγγραφέας και ακτιβίστρια, ενέπνευσε με την παρουσία της εκατομμύρια κορίτσια όχι μόνο στις Η.Π.Α., αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Στόχος του ποιήματός της είναι να αντιπροσωπεύσει μια στιγμή ενότητας και τα λόγια της να μπορούν να μιλήσουν για το νέο κεφάλαιο του αμερικανικού έθνους. Ο παρακάτω στίχος της ξεχωρίζει:
“We the successors of a country and a time
where a skinny Black girl
descended from slaves and raised by a single mother
can dream of becoming president
only to find herself reciting for one.”
(μετάφραση: Εμείς, οι διάδοχοι μιας χώρας και μιας εποχής όπου ένα αδύνατο μαύρο κορίτσι καταγόμενο από σκλάβους και μεγαλωμένο από ανύπαντρη μητέρα μπορεί να ονειρεύεται πως θα γίνει κάποτε ηγέτης για να απαγγείλει τελικά για έναν.)
Τα παραπάνω λόγια είναι αυτά που θα φέρουν την αλλαγή. Κάθε παιδί στην Αμερική ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, οικονομικής κατάστασης πρέπει να έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται ότι κάποια μέρα ίσως αυτή ή αυτός να γίνει ο επόμενος/η Πρόεδρος των Η.Π.Α.
Κανένας δεν είναι πιο ικανός να λύσει το πρόβλημα του ρατσισμού και της ανισότητας από κάποιον που το έχει ζήσει ο ίδιος. Και οι δυο νέο-εκλεγείσες Δήμαρχοι, η Jones και η Jane, έχουν δεσμευτεί να θέσουν τη φυλετική ισότητα προτεραιότητά τους. Οι προσωπικές τους εμπειρίες έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην παραπάνω δέσμευση. Πολύ χαρακτηριστικά η Jones δήλωσε: «Είμαι έτοιμη να κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου, να κάνω το Σαιντ Λούις να ευδοκιμήσει και όχι απλά να επιβιώνει». Επίσης, σε συνέντευξή της στο CNN μίλησε για το πόσο σημαντικό είναι να δίνονται σε όλους ίσες ευκαιρίες να πετύχουν ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός τους, ποιον αγαπάνε ή σε ποιον θεό πιστεύουν». Η Jones είναι η πιο κατάλληλη για τη θέση της Δημάρχου, αφού η ίδια, έχοντας μεγαλώσει σε μονογονεϊκή οικογένεια σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά, ξέρει τα προβλήματα της περιοχής από πρώτο χέρι. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τη συνάδερφό της Janey, Δήμαρχο πλέον της Βοστόνης. Και η Janey έχει δώσει την υπόσχεσή της να επιφέρει την ισότητα σε μια πόλη όπως η Βοστόνη όπου υπάρχει έντονο το φαινόμενο του ρατσισμού. Η Βοστόνη αντιμετωπίζει μεγάλο χάσμα στον πλούτο, ανισότητα στην οικονομική πρωτοβουλία και γειτονιές χωρισμένες με φυλετικά κριτήρια και τέλος, το πιο σημαντικό, ανισότητες στην πρόσβαση στην εκπαίδευση. Η Janey ανέφερε, επίσης, τις προσωπικές τις εμπειρίες, μιλώντας για τον ρατσισμό που βίωσε, όταν ήταν ακόμα παιδί στη Βοστόνη της δεκαετίας του ’70. Πετούσαν πέτρες στο λεωφορείο, καθώς φώναζαν βρισιές ρατσιστικού περιεχομένου.
«Δεν είχαμε ποτέ Αφροαμερικανή Κυβερνήτη, Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων είτε Αφροαμερικανή στην Γερουσία των Η.Π.Α., άρα υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος μπροστά μας. Όμως, είμαι βέβαιη ότι οι εκλογές για τοπικά αξιώματα όχι μόνο φέρνουν την αλλαγή αλλά θα αποτελούν ένα βήμα για τα ανώτερα αξιώματα», ανέφερε η Kayla Reed, διευθύντρια της οργάνωσης St. Luis Action.
Αυτές οι γυναίκες έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο. Αν και μεγάλωσαν σε κοινωνίες που ποτέ δεν τους έδωσαν ίσες ευκαιρίες, κατάφεραν να κατακτήσουν αξιώματα που ποτέ δεν τα είχε κάποιος που να τους μοιάζει ή που να προέρχεται από την ίδια κοινωνική θέση. Αν και σε πολλές γλώσσες του κόσμου, όπως και στην ελληνική, δεν υπάρχει καν γένος θηλυκό για τις λέξεις δήμαρχος, πολιτικός, πρόεδρος, γερουσιαστής, αυτές κατάφεραν το αδύνατο, καθώς δεν είναι μόνο γυναίκες, αλλά και έγχρωμες και μάλιστα στην Αμερική. Ίσως η πιο ευάλωτη στον ρατσισμό κοινωνική ομάδα στις Η.Π.Α. Το πιο συγκινητικό είναι ότι τα κοριτσάκια που μεγαλώνουν σήμερα στην Αμερική έχουν τουλάχιστον κάποια σπουδαία πρότυπα που μπορούν να τις εμπνεύσουν.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The number of Black women mayors leading major cities to reach historic high. Here is why they are winning, CNN Politics, διαθέσιμο εδώ
- The Chrisholm Effect: Black Women in America Politics, CAWP, διαθέσιμο εδώ
- Amanda Gorman’s Poem Stole the Show at the Inauguration. Read It Again Here, Town & Country, διαθέσιμο εδώ
- Tishaura Jones elected St. Louis’ first Black female mayor, CNN Politics, διαθέσιμο εδώ
- ‘We cannot go back to normal’: Boston’s Mayor Kim Janey sees a mandate for racial equity in post-Covid era, CNN Politics, διαθέσιμο εδώ
