Της Δήμητρας Ροδοβίτου,
Τα τελευταία χρόνια με βρίσκουν ενδελεχώς απομακρυσμένη από την τηλεόραση. Μία ενδόμυχη απέχθεια σε συνδυασμό με μια προκλητική ένδεια ως προς το τηλεοπτικό περιεχόμενο, με κρατούν σε απόσταση ασφαλείας. Ή έτσι φρονούσα, τουλάχιστον, μέχρι που βρέθηκα την κατάλληλη στιγμή στον κατάλληλο σταθμό. Μαμά, μπαμπά, σήμερα θα μιλήσουμε για τον Σπύρο Γραμμένο.
«Μαμά, μπαμπά, είμαι κακό παιδί»
Γεννημένος τον Φλεβάρη του 1980, ο 41χρονος πλέον Σπύρος, εισήχθη στη μουσική δισκογραφία το 2010 με το πρώτο του δίσκο εν ονόματι «Λίγο Πριν Τα…Τιράντα», ενώ τα επόμενα χρόνια συνέχισε με την παραγωγή άλλων τριών προσωπικών άλμπουμ. Ο τελευταίος του δίσκος, μάλιστα, κυκλοφόρησε λίγες ημέρες πριν, με τίτλο «Δισκός Σας». Προσφάτως καλεσμένος στην τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Φλερτ», μας χάρισε τόσο τη φωνή του όσο και το χιούμορ του. «Α, θέλετε να το κλείσουμε το μαγαζί;», ήταν η απάντησή του αφού του ζητήθηκε να ερμηνεύσει το επίμαχο τραγούδι. Και το έκανε. Και μας συνεπήρε. Και ξεσήκωσε θύελλες. Και καλά έκανε.
«Μαμά, μπαμπά, στην τσάντα έχω μπουκάλια»
Οι Θανάσης Πλεύρης και Δημήτρης Μαρκόπουλος, βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης, κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή, ζητώντας εξηγήσεις για το πώς βρέθηκε ένας «Κουκουλοφόρος» σε έναν κρατικό φορέα όπως η ΕΡΤ, ενώ παράλληλα έκαναν λόγο για εξωραϊσμό και εξύμνηση της δράσης των κουκουλοφόρων εν όψει του εκ νέου ανοίγματος του φακέλου της υπόθεσης Marfin. Ωστόσο, δεν αρκέστηκαν σε αυτά. Η τελική ερώτηση στον Υπουργό κ. Λιβάνιο περιείχε την άμετρη επιθυμία για έλεγχο του περιεχομένου της εκπομπής, προκειμένου να απόσχει η τελευταία από παρόμοιες ενέργειες που προκαλούν την κοινή γνώμη.
«Μαμά, μπαμπά, στην τσάντα έχω στουπί»
Με τη σειρά του ο Σπύρος απάντησε λακωνικά σε κάθε μομφή ως προς το όνομά του, δηλώνοντας πως: «Όλα καλά, κάναμε μια συζήτηση πριν δυο μήνες για την λογοκρισία, θα χρειαστεί να ξανακάνουμε». Και είχε δίκιο.
«Μαμά, μπαμπά, μην τους δικαιολογείτε»
Όταν τέθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το Άρθρο 8 του νομοσχεδίου για την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, το οποίο θα περιόριζε την καλλιτεχνική ελευθερία, ξέραμε. Όταν ο Σπύρος, μεσούσης ερμηνείας, κοίταξε τα μόνιτορ αστειευόμενος πως ίσως είχαν πέσει διαφημιστικά μηνύματα, ήξερε. Όπως εξίσου ήξερε όταν αμήχανα ευχήθηκε στην παρουσιάστρια καλή συνέχεια στην εκπομπή. Ξέρουμε, ξέρουμε πως η λογοκρισία είναι το μοναδικό εν ενεργεία όπλο τους. Ξέρουν τη δύναμη της τέχνης, της ελευθερίας του λόγου, και αυτό ακριβώς είναι που φοβούνται.
«Μαμά, μπαμπά, δεν τα ’σπασα εγώ!»
Κι ενώ ασχολούμαστε με την αναίσχυντη προτροπή βουλευτικών οργάνων ως προς τον έλεγχο των μέσων, θα ήταν επιεικώς ανεπίτρεπτο να μη σχολιάσουμε την αναφορά των ιδίων στην υπόθεση της Marfin. Τακτική-όνειδος υποβόσκει πίσω από την εσκεμμένη εργαλειοποίηση θυμάτων εμπρηστικής επίθεσης, όταν ο στόχος είναι η φίμωση. Τακτική περιζήτητη, καθώς στο παρελθόν φρόντισε να εργαλειοποιήσει και τα θύματα στο Μάτι, εν όψει εκλογικής καμπάνιας. Στρέφουν το μαχαίρι της υπαιτιότητας σε εκείνους που παίζουν με τις λέξεις, την ώρα που οι ίδιοι παίζουν με τις ψυχές.
Μαμά, μπαμπά…
Ο χρόνος κυλά, οι καιροί χωλαίνουν. Και ό,τι μας μένει στο τέλος, είμαστε εμείς. Τα τραγούδια μας, οι χαρές μας, οι λύπες μας, τα κακογραμμένα μας ημερολόγια. Όλα όμορφα, και ο λόγος; Διότι είναι αυθόρμητα, ελεύθερα. Μαμά, μπαμπά, δεν ξέρω ποιος έχει τη βενζίνη, την ευθύνη, τα πλακάτ, δικηγόρο, μαρκαδόρο, μα ξέρω ποιος έχει το κουτί με τα Maalox. Εμείς, εμείς τα έχουμε. Εμείς για να αντέχουμε τα χημικά τους, κι εκείνοι για να χωνεύουν την ελευθερία μας.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- «Αυτονόητα στο πλευρό του Σπύρου Γραμμένου»: Εργαζόμενοι στην ΕΡΤ απαντούν σε Πλεύρη-Μαρκόπουλο, rosa.gr, διαθέσιμο εδώ
- Σπύρος Γραμμένος: Ίσως χρειαστεί να ξανακάνουμε μια συζήτηση για τη λογοκρισία, lifo.gr, διαθέσιμο εδώ
