Του Κωνσταντίνου-Ειρηναίου Σταμούλη,
Κάτι το οποίο ομολογώ πως με δυσαρεστεί είναι ότι συχνά η κουβέντα περιστρέφεται γύρω από τον τρόπο με τον οποίο η αντιπολίτευση η οποία θα ασκείται θα είναι προοδευτική και προγραμματική. Σαφώς και είναι υγεία για το κοινοβουλευτικό σύστημα κάθε χώρας το να έχει μία αντιπολίτευση η οποία ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες που το πολίτευμα και ο λαός τρέφουν. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Πρέπει όμως σταδιακά να μεταξελίξουμε την συζήτηση αυτή και να δομήσουμε τα αιτήματά μας για μία προοδευτική και προγραμματική διακυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν, οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου, οι οποίες και μετέβαλλαν τα δεδομένα για τη χώρα και την οδήγησαν στο δρόμο της ανάπτυξης και της ανασυγκρότησης μέσα από πληθώρα μεταρρυθμίσεων σε κάθε κλάδο, να μένουν αυτή τη στιγμή καθηλωμένες σε μονοψήφια ποσοστά και να αρκούνται να επιχειρηματολογούν για το αν κάνουν καλύτερη αντιπολίτευση από τον υπαρξιακό τους αντίπαλο.
Αυτό και άλλα πολλά μοιάζουν να αντιλαμβάνονται στο Κίνημα Αλλαγής, εντός του οποίου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι διεργασίες για τις εσωκομματικές ζυμώσεις με αφορμή την εκλογή της νέας ηγεσίας. Σήμερα θα αναφερθούμε στους 3 βασικούς, μέχρι σήμερα υποψήφιους, αλλά και στη στρατηγική του καθενός στην προσπάθεια να αποτελέσει τον εκφραστή της αλλαγής, τόσο εντός του κόμματος, όσο και στην διακυβέρνηση της χώρας.
Φώφη Γεννηματά: Επένδυση στα πεπραγμένα
Το βασικό στοιχείο το οποίο θα επιδιώξει να προβάλλει η νυν πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, είναι ότι η θέση του κόμματος είναι εμφανώς βελτιωμένη σε σχέση με την κατάσταση στην οποία ανέλαβε τα ηνία. Τότε το ΠΑΣΟΚ ποσοστιαία κινδύνευε ακόμα και να μείνει εκτός Βουλής, σήμερα το ΚΙΝΑΛ έχει καθιερωθεί ως η τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη της χώρας. Παράλληλα, η Φώφη Γεννηματά, αναμένεται να επιχειρήσει να προβάλλει την ενότητα και την αυτονομία του κόμματος την οποία υποστήριξε και διατήρησε. Πράγματι, διαφαίνονται έντονα οι προσπάθειες του ΚΙΝΑΛ τα τελευταία χρόνια να μείνει μακριά από τους διαξιφισμούς ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και να μην εξαρτάται ούτε από τη στρατηγική των μεν, ούτε των δε, και αυτό αν μη τι άλλο το πιστώνεται η Πρόεδρος του Κόμματος.
Ανδρέας Λοβέρδος: Ρητορική για κομματική ταυτότητα και υπερδιπλασιαμό ποσοστών
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, έχει ήδη ξεκινήσει να διαδίδει τις θέσεις και τις βλέψεις του για την αναζωογόνηση του κόμματος. Βασικά σημεία των εξαγγελιών του είναι η προσπάθεια για τον υπερδιπλασιασμό των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ, προκειμένου να μην τίθεται υπαρξιακό ζήτημα, και η επιστροφή και παραμονή της παράταξης στο προσκήνιο των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων. Ο Ανδρέας Λοβέρδος δηλαδή, εκφράζει ανοιχτά την εκτίμηση, ότι με την εκλογή του στην ηγεσία, το ΚΙΝΑΛ, θα γίνει εκ νέου δύναμη εξουσίας. Στην προσπάθεια αυτή, δεν είναι λίγες οι φορές κατά τις οποίες ήρθε σε αντιπαράθεση με τη Φώφη Γεννηματά, προσπαθώντας να επιταχύνει τις εσωκομματικές διαδικασίες και να αποτελέσει τον εκφραστή του «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου στο εσωτερικό του κόμματος. Όπως άλλωστε και ο ίδιος τόνισε, ιδεολογικός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ είναι η Νέα Δημοκρατία, υπαρξιακός όμως αντίπαλος, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Νίκος Ανδρουλάκης: Για την ανανέωση και την ενότητα
Στάση και στρατηγική ήπιων τόνων κρατά μέχρι στιγμής ο Ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής. Ο ίδιος μοιάζει να μη θέλει να θολώσει τα εσωκομματικά νερά σε δύσκολες περιόδους για το κόμμα και την κοινωνία. Έτσι, διατηρεί ήπια στάση αλλά συνεχίζει την προσπάθεια γνωστοποίησης των θέσεών του. Παράλληλα, μοιάζει να απλώνει το δίκτυο των επαφών του στο φάσμα υποστηρικτών του ΚΙΝΑΛ εντός και εκτός παράταξης. Ο Νίκος Ανδρουλάκης αντιπροσωπεύει την προσπάθεια για την ανανέωση και τη διατήρηση της ενότητας του κόμματος. Αποτελεί έναν νέο υποψήφιο με αξιοσημείωτη πορεία και έργο, ο οποίος πράγματι μοιάζει να μπορεί να αποτελέσει τον εκφραστή της αλλαγής σε κάθε επίπεδο.
Οι προαναφερόμενοι, αποτελούν τους 3 βασικούς υποψήφιους για την Προεδρία του Κινήματος Αλλαγής. Φυσικά, ανά περιόδους έρχονται στο φως και νέες φήμες αναφορικά με ονόματα που αναμένεται να συμμετέχουν στη κούρσα των εσωκομματικών εκλογών, ωστόσο μέχρι την επίσημη επιβεβαίωση τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η ευκαιρία είναι και η τελευταία για το Κίνημα Αλλαγής, ώστε να επιστρέψει, ως ένας ισχυρός πυλώνας που θα ρυθμίζει τις εξελίξεις και δεν θα μένει απλός παρατηρητής. Είναι ίσως η τελευταία ευκαιρία για να επιστρέψει πιο δυνατό, έχοντας επίγνωση των σφαλμάτων του αλλά και ισχυρό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Αρκεί δύο πράγματα να μην μας διαφεύγουν. Πρώτον, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένο με το να ασκεί απλώς αντιπολίτευση, διότι το κόμμα αυτό, το ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου για να πρωταγωνιστεί, να εκπορεύεται από τον λαό και να συμπορεύεται με αυτόν, και δεύτερον, ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από προοδευτική αντιπολίτευση, αλλά από προοδευτική και ουσιαστική διακυβέρνηση.
