Του Γιάννη Μυταυτσή,
Στην τελευταία δημοσκόπηση της GPO για την ιστοσελίδα powergame.gr βλέπουμε τη Ν.Δ. να διατηρεί προβάδισμα, σχεδόν 12,5%, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και η δε Αξιωματική Αντιπολίτευση να διατηρεί προβάδισμα 16,5% από το Κίνημα Αλλαγής. Συνεπώς, γεννάται το ερώτημα για το αν υπάρχει κέντρο και αν υπάρχει που είναι; Μάλιστα, στην ίδια δημοσκόπηση είδαμε την Πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής (3ο κοινοβουλευτικό κόμμα) να είναι δημοφιλέστερη του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο αυτή η δημοφιλία γιατί δεν αποδίδεται και δημοσκοπικά στο Κίνημα Αλλαγής;
Άρα, υπάρχει το κέντρο; Μετά τις εκλογές του Ιουλίου του 2019, όπου ο Αλέξης Τσίπρας έχασε τον κυβερνητικό θώκο, παρατηρούμε μια Αξιωματική Αντιπολίτευση που αδυνατεί να δεχθεί τον νέο της ρόλο και δεν μπορεί να προσαρμοστεί στα νέα της καθήκοντα. Από την άλλη το Κίνημα Αλλαγής σπατάλησε την ευκαιρία που του δόθηκε από τον Σεπτέμβριο του 2015 έως και τις τελευταίες εκλογές για να αυξήσει τα ποσοστά του και να διεκδικήσει πίσω τον χώρο που προσπαθεί αυτήν τη στιγμή να καπηλευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι καθόλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, το ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα Κίνημα Αλλαγής, σπαταλούσε τα αντιπολιτευτικά του όπλα επιλέγοντας την εσωστρέφεια και δίχως να εκμεταλλευτεί τα κενά εξουσίας της κυβέρνησης. Έτσι, αυτό έδωσε την ελευθερία στον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να ψαρεύει πολιτικά στελέχη από το ΠΑΣΟΚ, τους οποίους είδαμε υπουργούς ή ακόμη και σήμερα βουλευτές (βλ. Γ. Ραγκούση).
Ωστόσο, το Κίνημα Αλλαγής φαίνεται ότι έχει μια ακόμη ευκαιρία να διεκδικήσει τα «χαμένα εδάφη» του απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και η Δημοκρατική Παράταξη να γίνει ξανά η Παράταξη του λαού. Κι’ αυτό μπορεί να γίνει μόνο την δεδομένη στιγμή που τα λάθη του κυβερνώντος κόμματος γίνονται το ένα μετά το άλλο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση αρκείται στην όξυνση της πόλωσης. Για να εκμεταλλευτεί όμως αυτά τα το ΚΙΝ.ΑΛ, πρέπει να κατανοήσει τον ρόλο του στα πολιτικά πράγματα του τόπου και ιδίως στην πανδημίας, όπου η προτάσεις του ήταν καθοριστικές και ο αντιπολιτευτικός ρόλος του στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν βαρύνουσας σημασίας. Γιατί όμως αυτό δεν αποδίδεται στις δημοσκοπήσεις;
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι απλή, γιατί η Δημοκρατική Παράταξη του ΠΑΣΟΚ ήταν πάντοτε το Κίνημα του λαού που βρισκόταν ακόμη και στο πιο απομακρυσμένο μέρος της Ελλάδος. Συνεπώς, αυτό πρέπει να κάνει και τώρα το Κίνημα Αλλαγής, να προσαρμόσει το πρόγραμμα του αλλά και το επικοινωνιακό του πλαίσιο στα δεδομένα της κοινωνίας, να εκφράσει τον κάθε Έλληνα, δίχως εξαιρέσεις. Όμως, για να συμβούν όλα αυτά πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος εκφραστής και διακινητής των ιδεών, ώστε το κέντρο να βρει ξανά τον πραγματικό εκφραστή των ιδεών του, αυτόν που θα αναγεννήσει το Κίνημα και με γνώμονα το παρελθόν θα προχωρήσει στο μέλλον και θα διεκδικεί το αύριο πάνω σε σταθερές βάσεις, έχοντας ανοίξει τις πόρτες του σε όλον τον κόσμο. Όπως τότε!