Της Βάλιας Πλακουδάκη,
Ο πρίγκιπας Κάρολος Εδουάρδος Στιούαρτ, ή όπως ήταν ευρύτερα γνωστός ο Ωραίος Πρίγκιπας Τσάρλι, ήταν υιός και διάδοχος του εξόριστου βασιλιά Ιακώβου Ζ΄ και Β΄ της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Κάρολος γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1720 στο Παλάτσο Μούτι, στη Ρώμη, όπου έλαβε και μεγάλο μέρος της παιδείας του. Πέντε χρόνια μετά, στις 6 Μαρτίου του 1725, ακολούθησε η γέννηση του αδερφού του, Ερρίκου Βενεδίκτου. Ανατράφηκε ως καθολικός και μέχρι την ηλικία των έξι μιλούσε άπταιστα την αγγλική, τη γαλλική και τη λατινική γλώσσα.
Μετά το θάνατο του Καρόλου Στ΄ το 1740, η ένταση κορυφώθηκε δραματικά μεταξύ των προτεσταντών της Αγγλίας και των καθολικών της Σκωτίας και της Γαλλίας. Η φιλοδοξία του πρίγκιπα Καρόλου να διεκδικήσει το στέμμα που πίστευε ότι του άνηκε δικαιωματικά, τον οδήγησε να σχεδιάσει την εισβολή του στην Αγγλία, προκειμένου να κατακτήσει το θρόνο του πατέρα του από το «σφετεριστή» Γεώργιο Β΄. Ύστερα από μια αποτυχημένη προσπάθεια να κερδίσει την υποστήριξη των πολιτών της Γαλλίας, ο πρίγκιπας Κάρολος έφτασε στις ακτές της Σκωτίας στις 23 Ιουλίου του 1745, με μια μικρή στρατιωτική δύναμη 12 ανδρών. Αρκετά γρήγορα κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη των κατοίκων των Highlands και ο στρατός του πολέμησε με μεγάλη επιτυχία και προθυμία τους άνδρες του στρατηγού Τζόν Κέιπ. Μετά τη πρώτη του νίκη στη μάχη του Prestonpans, που πραγματοποιήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, ο Κάρολος και ο στρατός του αναθάρρεψαν και επιχείρησαν να προχωρήσουν ως το Λονδίνο. Ωστόσο, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν πίσω στη Σκωτία, αφότου έλαβαν αρκετές αναφορές για την τεράστια στρατιωτική δύναμη που σκόπευε να υπερασπιστεί σθεναρά την πρωτεύουσα.
Τα στρατεύματα του Καρόλου δε μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν και ηττήθηκαν στις 16 Απριλίου του 1746 από τις δυνάμεις του δούκα του Κάμπερλαντ στη μάχη του Culloden, παρά την υποστήριξη που είχαν από τους Χάιλαντερ και τους Ιρλανδούς, ενώ είχε με το μέρος του και δύο γαλλικά στρατεύματα από το Λουδοβίκο ΙΕ΄. Αυτή η μάχη αποτέλεσε την ύστατη προσπάθεια για την κατάληψη του θρόνου. Ο Κάρολος μετά από όλα αυτά αναγκάστηκε να περάσει τους επόμενους πέντε μήνες ως κυνηγημένος. Δεν είναι απολύτως σαφές, στις μέρες μας, που βρήκε καταφύγιο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά πιστεύεται πως μεταμφιέστηκε ως «κύριος Σινκλέρ» και διέμεινε στη Σκωτία. Τελικά, διασώθηκε από τον αδερφό του, και από τη Σκωτία κατέφυγε στη Γαλλία, όπου συμφώνησαν να του παρέχουν προστασία.
Το 1748 ο πόλεμος μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας έληξε και οι Άγγλοι ως νικητές απαίτησαν την εξορία του Καρόλου από τη Γαλλία, με βάση και την υπογραφείσα συνθήκη του Aix-la-Chapelle. Ο πρίγκιπας, μην έχοντας άλλη επιλογή, αναγκάστηκε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του ως φυγάς, μετακινούμενος από πόλη σε πόλη. Σε ηλικία 45 ετών, ο Κάρολος είχε πλέον χάσει τους περισσότερους υποστηρικτές του και ως αποκορύφωμα των δεινών του, ο πατέρας του προχώρησε στην εξαίρεσή του από τη διαθήκη του.
Από το 1783 ο πρίγκιπας Κάρολος ήταν βαριά άρρωστος και ήταν η κόρη του, Μαρία Κλεμεντίνη, που τον φρόντισε μέχρι τον Ιανουάριο του 1788, όταν έφυγε από τη ζωή ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 68 ετών.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Lipking, Lawrence. «The Jacobite Plot» ELH 64, no. 4 (1997): 843-55.
- Wilson, P. J. E. «The Young Pretender» The British Medical Journal 2, no. 5261 (1961): 1226.
- Stephen, Jeffrey. «Scottish Nationalism and Stuart Unionism: The Edinburgh Council, 1745» Journal of British Studies 49, no. 1 (2010): 47-72.
