Της Άννας-Μαρίας Μακρή,
Εν μέσω πανδημίας και περιοριστικών μέτρων, ένα νέο νομοσχέδιο από την βρετανική κυβέρνηση έβγαλε τον λαό της Αγγλίας στον δρόμο. Το τελευταίο διάστημα οι διαδηλώσεις σε κάθε πλευρά της χώρας συγκεντρώνουν έναν τεράστιο αριθμό διαδηλωτών, που εναντιώνονται στην υφιστάμενη πολιτική και στον τρόπο διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης από την κυβέρνηση.
Παρατηρείται πως σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες, πέραν της υγειονομικής κρίσης, έχει ξεσπάσει και διαιωνίζεται μια κρίση «ελευθερίας», με τα αντιδημοκρατικά νομοσχέδια να μη λείπουν από την ατζέντα κάθε δυτικού κράτους. Το ερώτημα που γεννάται, είναι το κατά πόσο η υγειονομική κατάσταση που βιώνει κάθε χώρα είναι και αυτό που τοποθετεί αντιδημοκρατικές πολιτικές εντός των κοινοβουλίων ή αν στην πραγματικότητα η πανδημία αυτή έφερε το πλήρωμα του χρόνου για να εφαρμοστούν όλα όσα η φαινομενικά «δημοκρατική νηνεμία» δεν αφήνει. Για να τελειώσουν οι κυβερνήσεις μια και καλή με την φωνή των λαών που σίγουρα για αυτές περισσότερο εμπόδιο παρά ευκαιρία για συνδιαλλαγή είναι. Εξάλλου, και πριν ξεσπάσει η πανδημία, μιλάγαμε για μια Ευρώπη του «δημοκρατικού ελλείμματος», μια Ευρώπη προβληματική, αδύναμη να εκπληρώσει κάθε σκοπό, ανίκανη να περιφρουρήσει τα δημοκρατικά ιδεώδη τα οποία επικαλείται και στη βάση των οποίων συγκροτήθηκε.
Στην Αγγλία λοιπόν, στο άκουσμα ενός νέου νομοσχεδίου το οποίο παραχωρεί απλόχερα στην αστυνομία νέες εξουσίες για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων, χιλιάδες άνθρωποι πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο του Λονδίνου. Χαρακτηριστική είναι η παράγραφος του νομοσχεδίου στην οποία αναφέρεται πως θα είναι στην δικαιοδοσία της αστυνομίας να επιβάλλει αυστηρούς όρους σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής των διαδηλώσεων, την ώρα έναρξης και λήξης της, τα όρια ηχορύπανσης, αλλά και η αυστηροποίηση των ποινών για όποιον δεν ακολουθεί τους κανόνες της αστυνομίας.
Οι τελευταίες σκηνές στο Μπρίστολ είναι μόνο μια σειρά των πρόσφατων διαμαρτυριών κατά του νομοσχεδίου. Στο μεταξύ οι διαδηλώσεις δε δείχνουν σημάδια επιβράδυνσης. Επί εβδομάδες χιλιάδες βγαίνουν στους δρόμους του Λονδίνου και του Σαουθάμπτον, πάρα τις προειδοποιήσεις που εξέδωσε η αστυνομία σε προσπάθειες αποτροπής των διαδηλωτών. Στις περισσότερες διαδηλώσεις, η απάντηση της αστυνομίας απέναντι στον κόσμο που διαμαρτύρεται ήταν η βία, δηλαδή η καταστολή των διαδηλωτών, οι συγκρούσεις με τον κόσμο στον δρόμο και πλήθος συλλήψεων. Εικόνες που έχουν ταυτιστεί με τα σκηνικά των διαδηλώσεων σε όλον τον πλανήτη, εικόνες που μαρτυρούν τι σημαίνουν η βία και η καταστολή, προερχόμενες από τα χέρια της αστυνομίας και οι οποίες συνηγορούν στο ότι μιλάμε για ένα νομοσχέδιο που όχι μόνο δίνει και με τον νόμο στην αστυνομία το δικαίωμα να βιαιοπραγεί απροκάλυπτα, αλλά και που προβλέπει νομότυπα πως αυτά τα μεμονωμένα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας μπορούν να αποτελούν μια δυνάμει συνταγματικά κατοχυρωμένη πράξη. Δικαιοδοσίες και υπερεξουσίες σε ένα κράτος που καθόλου δεν εισπράττει την εμπιστοσύνη του λαού και σε μια εποχή που οι δυνάμεις σε όλο το έθνος είναι αξιόπιστες λιγότερο από ποτέ.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- Kill the Bill meaning: What is the Police, Crime, Sentencing and Court Bill?, EXPRESS, διαθέσιμο εδώ
- ‘Kill the Bill’: Protests across the UK over new bill to give police more powers, Euronews, διαθέσιμο εδώ
