Της Αγγελικής Ουζουνάκη,
Η πλειοψηφία των ανθρώπων διαθέτει στο πρόγραμμά της αναρίθμητες καθημερινές δραστηριότητες. Προχωρούν οι μέρες τους με ασθματικούς ρυθμούς. Δεν έχουν χρόνο να ξαποστάσουν ούτε για μία στιγμή. Μία στιγμή που θα την αφιερώσουν μονάχα στον εαυτό τους και σε κάποια εξαιρετικά ευχάριστη δραστηριότητα που την λατρεύουν.
Οι ρυθμοί ζωής, ιδίως στις μεγαλουπόλεις και τα αστικά κέντρα, εξαιτίας των μεγάλων αποστάσεων κρατούν τους ανθρώπους μακριά από το σπίτι τους και την ηρεμία της οικογενειακής θαλπωρής για τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Αυτό τους οδηγεί σε συσσωρευμένη κούραση, που μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ίσως αποβαίνει σε υπερκόπωση ή ψυχική εξουθένωση.
Περνούν τα χρόνια, οι υποχρεώσεις πολλαπλασιάζονται και οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο δυστυχείς και συναισθηματικά απόμακροι από τους οικείους τους. Αναζητούν την ανακούφιση πλέον σε ανατολίτικες τεχνικές και σε βιβλία αυτοβελτίωσης. Αναμένουν πως με ένα βιβλίο, μία νέα πιο «cool» καθημερινή συνήθεια, θα τους αναζωογονήσει και θα μπορέσουν να πάρουν ξανά τη ζωή στα χέρια τους, επανορθώνοντας για όλο τον χαμένο χρόνο.
Όμως, ξεχνούν πως οι απαντήσεις και οι λύσεις των καθημερινών προβλημάτων δεν έρχονται από το εξωτερικό μας περιβάλλον ή από εξωτερικές συνθήκες, αλλά πηγάζουν και γεννιούνται από μέσα μας. Όσο κι αν αναζητούμε την λύση σε πρακτικά εγχειρίδια, σε podcasts ή κανάλια YouTube των διάσημων «life coaches», γενικά επιλογές που είναι πλέον της μόδας, τόσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τη ρίζα και την ουσία των πραγματικών προβλημάτων μας. Η ζωή μας απαρτίζεται από ένα σύνολο επιλογών και τον παράγοντα της τύχης. Εκεί βρίσκονται οι απαντήσεις που αναζητούμε, πίσω από τα κίνητρα που μας οδηγούν στη λήψη αποφάσεων.
Επομένως, την αλλαγή και την επερχόμενη ανακούφιση μπορούμε να τις βρούμε επιτρέποντας στον εαυτό μας να αισθανθεί και να δει τον αντίκτυπο των επιλογών του, προκειμένου να τις αξιολογήσει και όχι να αυτομαστιγώνεται λογοκρίνοντας τις ίδιες του τις πράξεις. Είναι πρακτικώς αδύνατον να δούμε κάποια σημαντική αλλαγή στη ζωή μας, όταν ακολουθούμε πιστά τα εγχειρίδια της «ιδανικής» και «τέλειας» ζωής που αναπαράγονται μέσω των δράσεων αλλά και τις ενέργειες της μάστιγας της αυτοβελτίωσης.
Όλη αυτή η τάση τροφοδοτείται από ένα μεγάλο κύμα ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεικόνας που έχουν οι άνθρωποι για τον ίδιο τους τον εαυτό. Έτσι, θυσιάζουν οι ίδιοι τη δική τους ευτυχία και τον πολύτιμο χρόνο τους, έχοντας την ανάγκη να είναι συνεχώς διαθέσιμοι, να είναι ενταγμένοι σε ομάδες και δραστηριότητες που επιλέγει η μάζα και να προβάλλουν διαρκώς τα κατορθώματά τους και τις διάφορες στιγμές τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όμως, αυτό που ξεχνούμε συχνά είναι πως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και έχει τις δικές του μοναδικές ανάγκες και συνήθειες. Μονάχα αν γίνει ο ίδιος κύριος του εαυτού του, μπορεί να οδηγηθεί στην προσωπική και πνευματική απελευθέρωση. Συμβουλευόμενος και βασιζόμενος διαρκώς στους άλλους, κρατώντας την προσωπική του γνώμη και τις επιθυμίες του παραγκωνισμένες, οδηγείται κυρίως σε μεγαλύτερη φρενίτιδα και αποδιοργάνωση, παρά σε ευχάριστα και επιθυμητά μονοπάτια που θα τον ικανοποιούν.
Συνεπώς, ήρθε η στιγμή να αναθεωρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούμε τη ζωή μας, τα μέσα που χρησιμοποιούμε γι’ αυτό, αλλά και τα κίνητρα μέσω των οποίων καθοδηγούνται οι ίδιες μας οι επιλογές. Είναι πιότερο σημαντική η ψυχική μας υγεία και η λελογισμένη και νηφάλια λήψη αποφάσεων, παρά η συνεχής ενασχόληση με δραστηριότητες που μας εξουθενώνουν και μας απομακρύνουν από τους στόχους μας. Ίσως θα ήταν καλό να αναρωτηθούμε για την πορεία που έχει λάβει η ζωή μας και για τον βαθμό στον οποίο βασιζόμαστε στους άλλους για την λήψη των δικών μας αποφάσεων για τη δική μας ζωή.
