Της Ιωάννας Γιαβρούτα,
Νέα διδακτική προσέγγιση πρόκειται να σημειωθεί στο μάθημα της ιστορίας. Αλλαγή κουλτούρας και νοοτροπίας από το δημοτικό μέχρι το λύκειο, ενώ για πρώτη φορά η διδασκαλία του μαθήματος γίνεται θεματική με ένα καινοτόμο τίτλο, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, «Το εργαστήρι της ιστορίας». Τα προγράμματα σπουδών έχουν ολοκληρωθεί και αναμένουν την ψηφιοποίησή τους σε μορφή ΦΕΚ με απόφαση του αρμόδιου Υπουργείου.
Η διδασκαλία θα γίνεται με κεντρικό άξονα τον μαθητή. Ο μαθητής γίνεται ενεργός στη διαδικασία του μαθήματος και όχι ένας απλός παρατηρητής. Προς αυτή την κατεύθυνση, θα αξιοποιηθούν οι δυνατότητες που παρέχει η τεχνολογία με τη χρήση εποπτικού υλικού, ώστε να γίνει πιο διαδραστικό το μάθημα και να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μαθητών. Στόχος θα είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, ο περιορισμός της αποστήθισης και η ενθάρρυνση του διαλόγου μεταξύ των μαθητών, με το μάθημα να μην περιορίζεται απλά στη μετάδοση στείρας γνώσης. Ταυτόχρονα, η διδακτέα ύλη πρόκειται να περιοριστεί αρκετά, καθότι οι σχολικές τάξεις δεν κατόρθωναν μέχρι το τέλος της χρονιάς να την ολοκληρώσουν. Αυτά προβλέπουν τα νέα προγράμματα σπουδών που θα εφαρμοστούν από το δημοτικό έως το λύκειο τον προσεχή Σεπτέμβρη, πιλοτικά. Βέβαια, στο παρελθόν έχουν επιχειρηθεί και άλλες αλλαγές με διάθεση εκσυγχρονισμού και όχι μόνο στο μάθημα της ιστορίας, αλλά ποτέ δεν κατάφερναν να ολοκληρωθούν με επιτυχία, καθώς εμποδίζονταν από σειρά ιδεολογικών και πολιτικών αντιθέσεων.
Είναι γεγονός ότι η ιστορία είναι ένα μάθημα παραγκωνισμένο εδώ και πολλά χρόνια. Γινόταν λόγος συνεχώς για αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των μεθόδων διδασκαλίας της, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ ως τώρα δε είχε συντελεστεί μία ουσιαστική αναβάθμιση. Έχει υπάρξει υποβαθμισμένο μάθημα σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, με υποτυπώδη πολλές φορές διδασκαλία, παρότι η ιστορία είναι η μνήμη, η καρδιά του πολιτισμού ενός λαού, γιατί ο τρόπος που διδάσκεται παραμένει επιφανειακός σε μία απλή μελέτη της καταγραφής των γεγονότων που εύλογο είναι να κουράζει τους μαθητές και εξυπηρετεί μόνο τις εξετάσεις και τα εκάστοτε γραπτά διαγωνίσματα. Η διδασκαλία γίνεται σαφώς διεκπαιρεωτικά, χωρίς να κεντρίζει το ενδιαφέρον των μαθητών και χωρίς να αφήνει ίχνη στη μνήμη τους. Μέχρι την παρούσα στιγμή, οι εκάστοτε υπουργοί παρουσίαζαν μία δυσκαμψία ως προς τον εκσυγχρονισμό και την ακολουθία με τα διεθνή στάνταρ στον τομέα της επιστήμης της ιστορίας. Ελπίζουμε να ήρθε πια η ώρα της αλλαγής και το μάθημα της ιστορίας να αποκτήσει την αξία και την θέση που της αρμόζει στα ελληνικά σχολεία. Είναι κρίμα ένας λαός με μία μακραίωνη και συνεχή ιστορία στους αιώνες, να μην διδάσκεται σωστά την ιστορία του και να την έχει παραπεταμένη. Ας ευχηθούμε, λοιπόν, και εις αύριον τα σπουδαία.
