Του Χάρη Πασχάλη,
Η Τζουντίτα Πάστα ήταν σπουδαία Ιταλίδα σοπράνο, η οποία διέπρεψε κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα εντός και εκτός Ιταλίας.
Η Τζουντίτα Αντζόλα Μαρία Κοστάντζα Νέγκρι γεννήθηκε στο Σαρόνο της Ιταλίας στις 26 Οκτωβρίου 1797. Η οικογένειά της, οι Νέγκρι, είχε κατά γενική ομολογία εβραϊκή καταγωγή και ασχολείτο με την ιατρική. Αφού είχε λάβει τα πρώτα μαθήματα μουσικής στην περιοχή της, επέλεξε, σε ηλικία 15 ετών, να μαθητεύσει στην πόλη του Μιλάνο, δίπλα στους Τζουσέπε Σκάπα και Νταβίντ Μπαντεράλι. Στη συνέχεια, μαθήτευσε δίπλα στους Τζιρολάμο Κρεσκεντίνι και Φερντινάντο Περ. Το 1916, έκανε το ντεμπούτο της στην όπερα, ερμηνεύοντας στο έργο του Σκάπα “La tre Eleonore” στο Θέατρο της Φιλοδραματικής Ακαδημίας (Teatro degli Accademici Filodrammatici) στο Μιλάνο. Την ίδια χρονιά, παντρεύτηκε τον τενόρο Τζουζέπε Πάστα.
Με το ταλέντο της να έχει προδιαγραφές οι οποίες θα του επέτρεπαν να ξεπεράσει τα ιταλικά σύνορα, η Τζουντίτα εμφανίστηκε στο Λονδίνο το 1817, με την ερμηνεία της, όμως, να μην σημειώνει ιδιαίτερη επιτυχία. Θεώρησε ότι λίγα ακόμη μαθήματα με τον Τζουζέπε Σκάπα θα βοηθούσαν, πράγμα που ίσχυε, καθώς η εμφάνισή της στη Βενετία το 1919 κρίθηκε άκρως επιτυχημένη. Επόμενός της σταθμός ήταν το Παρίσι κατά τα έτη 1821-1822, όπου εκεί έγινε πλέον εμφανές, ότι η τεράστια έκταση της φωνής της συνοδευόταν από εξαίρετες υποκριτικές ικανότητες.
Συνέχισε να εμφανίζεται σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το Μιλάνο, η Νάπολη, το Παρίσι και το Λονδίνο, μέχρι περίπου τα 40 της χρόνια. Μετά επέλεξε να αφοσιωθεί στη διδασκαλία της όπερας. Στο ενεργητικό της σημείωσε συμμετοχές σε αρκετά διάσημα έργα, όπως το «Άννα Μπολένα», του Ντομένικο Ντονιτσέτι, καθώς και το «Υπνοβάτις».
Έχοντας σημειώσει μια λαμπρά πορεία στον χώρο της κλασικής μουσικής, και συγκεκριμένα της όπερας, η Τζουντίτα Πάστα άφησε την τελευταία της πνοή την 1η Απριλίου 1865 στο Μπλέβιο της Ιταλίας, έχοντας αφήσει πίσω της μια σπουδαία μουσική παρακαταθήκη.
