Του Μιχάλη Σταματόπουλου,
Η ταινία “The French Connection” του 1971 είναι μία αμερικανική ταινία δράσης/αστυνομική, σε σκηνοθεσία του Γουίλιαμ Φρίντκιν και βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Ρόμπιν Μουρ.
Στη χειμωνιάτικη Νέα Υόρκη, η ταινία ακολουθεί τους αστυνομικούς Τζίμι «Ποπάυ» Ντόιλ (Gene Hackman) και Μπάντι «Κλάουντι» Ρούσο (Roy Scheider) της Δίωξης Ναρκωτικών. Η καθημερινότητά τους περιλαμβάνει παρακολουθήσεις, καταδιώξεις και συλλήψεις διακινητών ουσιών στις κακόφημες περιοχές της Νέας Υόρκης. Η ομάδα των δύο αυτών ντετέκτιβ αποτελεί πονοκέφαλο για τους ανωτέρους τους, καθώς έχει ρεκόρ συλλήψεων και συνεχώς ανακαλύπτει και φέρνει νέες υποθέσεις στο προσκήνιο, αλλά κυρίως γιατί ο ντετέκτιβ Ντόιλ δεν μπορεί να δαμάσει τον εκρηκτικό του χαρακτήρα και τις ανορθόδοξες μεθόδους που ακολουθεί.
Παράλληλα, μέσα από τις έρευνες που πραγματοποιούν οι δύο ντετέκτιβ, ξεκινούν να πηγάζουν νέα ερωτηματικά λόγω των συμπτώσεων που εμφανίζονται σταδιακά. Αρχικά, υπάρχει μεγάλη έλλειψη ηρωίνης μέσα στις πιάτσες των ναρκωτικών, έπειτα μέλη των εγκληματικών συνδικάτων ξεκινούν συναντήσεις σε νυχτερινά κέντρα και κάνουν ύποπτες κινήσεις. Το σημαντικότερο στοιχείο, όμως, αποτελεί ο κοινός ψίθυρος μέσα στις πιάτσες και στα μπαρ που λειτουργούν ως σημεία διακίνησης ότι σύντομα στις ΗΠΑ θα έρθει ένα πολύ μεγάλο φορτίο ηρωίνης από το εξωτερικό. Οι δύο ντετέκτιβ προειδοποιούν τα στελέχη στην υπηρεσία της Δίωξης Ναρκωτικών ότι τα ευρήματά τους τους οδηγούν στο συμπέρασμα πως υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση που θα μεταφέρει ναρκωτικά εντός των ΗΠΑ, με τους ανωτέρους να δυσανασχετούν και να μην δείχνουν το ενδιαφέρον που αρμόζει για μια τόσο σοβαρή υπόθεση, καθώς οι ίδιοι εικάζουν ότι ο Ντόιλ είναι απλώς υπερβολικός και ότι όλη αυτή η κινητοποίηση θα οδηγήσει σε ένα τεράστιο φιάσκο.
Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στη Μασσαλία, ο επιχειρηματίας και ηγετική φυσιογνωμία της εγκληματικής σπείρας Άλαιν Σαρνιέ (Fernando Rey) σκοπεύει να μεταφέρει παράνομα 60 κιλά καθαρής ηρωίνης στην πόλη της Νέας Υόρκης με έναν ευφάνταστο τρόπο, με τα κέρδη να φτάνουν το αστρονομικό ποσό για την εποχή των 32 εκατομμυρίων δολαρίων. Το μόνο εμπόδιο στα σχέδιά του είναι ο ντετέκτιβ Τζίμι Ντόιλ, που είναι τόσο αποφασισμένος ώστε, αν χρειαστεί, θα παραβεί κάθε υπηρεσιακό πρωτόκολλο, για να διαλύσει την εγκληματική οργάνωση και να μην προλάβει το θανατηφόρο «εμπόρευμά» της να βγει στην αγορά.
Ο σκηνοθέτης Γουίλιαμ Φρίντκιν δημιούργησε ένα πραγματικό αριστούργημα της έβδομης τέχνης, αποδίδοντας με ενδιαφέροντα τρόπο το βιβλίο του Ρόμπιν Μουρ. Η συγκεκριμένη ταινία αποτέλεσε στυλοβάτη για ολόκληρο το κινηματογραφικό στερέωμα της εποχής, καθώς τα αστυνομικά φιλμ δεν θα ήταν ποτέ πλέον ίδια. Ο Φρίντκιν επέλεξε επίτηδες να μην χρησιμοποιήσει ηθοποιούς μεγάλου βεληνεκούς και να αμφισβητήσει τα παραδοσιακά κινηματογραφικά δεδομένα γύρω από τα σενάρια των αστυνομικών ταινιών. Προτίμησε να μην αναλωθεί σε συνεχείς πυροβολισμούς και άσκοπα πλάνα, αλλά να δημιουργήσει αγωνία μέσα από την πλοκή στον θεατή, να τον κάνει να σκεφτεί και να εξαγάγει συμπεράσματα ειδικά κατά τα τελευταία λεπτά της ταινίας. Επίσης, κατάφερε να θέσει ερωτήματα για τον πραγματικό τρόπο δράσης της αστυνομίας, για το πώς λειτουργούν μέσω διευκολύνσεων τα καρτέλ ναρκωτικών και το κατά πόσο μπορεί να ξεπεράσει τα όρια ένας έντιμος υπηρέτης του νόμου.
Τέλος, η ταινία επέδειξε τη δυναμική που είχε με τη σωρεία διακρίσεων και τα 5 Όσκαρ που κέρδισε το 1971, αφού κατάφερε να «εξοστρακίσει» τη χρονιά εκείνη το «διαμάντι» του Στάνλει Κιούμπρικ με τίτλο «Το Κουρδιστό Πορτοκάλι».
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- The French Connection (1971), IMDB, διαθέσιμο εδώ.
