Του Χάρη Πασχάλη,
Η Ίντα Γουέλς-Μπαρνέτ ήταν Αμερικανίδα δημοσιογράφος, αρθρογράφος και ακτιβίστρια, η οποία έμεινε στην ιστορία για τους αγώνες της υπέρ της φυλετικής ισότητας, εκπροσωπώντας τους Αφροαμερικανούς και ιδιαίτερα τις γυναίκες.
Γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1862 στο Χόλυ Σπρινγκς της πολιτείας του Μισσισσιππή από σκλάβους γονείς και είχε 7 αδέλφια. Έχασε τους γονείς της και έναν από τους αδελφούς το 1878 λόγω κίτρινου πυρετού και μαζί με τα υπόλοιπα αδέλφια της μετακόμισε στην πόλη Μέμφις του Τενεσσί, όπου βρήκε δουλειά ως δασκάλα. Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού της με τρένο, αναγκάστηκε να μετακινηθεί από τις θέσεις της πρώτης θέσης σε βαγόνι, στο οποίο βρίσκονταν μόνο Αφροαμερικανοί. Το γεγονός αυτό την έκανε να αντιληφθεί περαιτέρω τις βάναυσες πρακτικές τις οποίες οι έγχρωμοι βίωναν, πάρα την Πράξη Πολιτικών Δικαιωμάτων που ίσχυε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ίντα πλέον είχε το έναυσμα για να ασχοληθεί με τον αγώνα υπέρ της φυλετικής ισότητας καθώς και των δικαιωμάτων των γυναικών.
Η ευαισθητοποίηση της Ίντα περί του θέματος εκφράστηκε αρχικά μέσω της συγγραφής άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά σχετικά με την προώθηση της γεφύρωσης του χάσματος, το οποίο είχε προέλθει λόγω των φυλετικών διακρίσεων. Η όλο και μεγαλύτερη ενασχόλησή της με την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την οδήγησε στην παραίτησή της από το επάγγελμα της δασκάλας, καθώς δεν δεχόταν με τίποτα τις πρακτικές φυλετικών διακρίσεων που λάμβαναν χώρα στο χώρο του σχολείου.
Αποδεσμευμένη πλέον από τα διδακτικά της καθήκοντα, προχώρησε στην ίδρυση της δικής της εφημερίδας (“Memphis Free Speech and Headlight”) και ήταν πλέον ελεύθερη να συνεχίσει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το ανθρωπιστικό της έργο. Αφορμή για μια μεγάλη κινητοποίηση της κατά τη δεκαετία του 1890, ήταν το λιντσάρισμα αρκετών λευκών ενάντια έγχρωμων Αφροαμερικανών, οι οποίοι είχαν αρχίσει να γίνονται οικονομικά και κοινωνικά ανταγωνιστικοί στον αμερικανικό νότο, για την οποία κινητοποίηση δέχθηκε απειλές με αποκορύφωμα τον βανδαλισμό των γραφείων της εφημερίδας της από οργισμένους αντιφρονούντες λευκούς.
Εξαιτίας των συνεχόμενων απειλών στο Μέμφις, η Ίντα μετοίκησε στο Σικάγο, όπου και παντρεύτηκε τον Φέρντιναντ Μπαρνέτ το 1895. Ούσα πλέον κάτοικος του λιγότερο συντηρητικού αμερικανικού βορρά, η Ίντα επανήλθε δυναμικά στην ενασχόλησή της με την προώθηση του κινήματος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε συνδυασμό με το κίνημα των γυναικών Σουφραζετών. Αξιοποιώντας και το ρητορικό της ταλέντο, ίδρυσε και οργανισμούς με απώτερο σκοπό την επίτευξη της βελτίωσης των συνθηκών φυλετικής ισότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν περιορίστηκε αποκλειστικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Ίντα Γουέλς-Μπαρνέτ υπήρξε η φωνή αρκετών καταπιεσμένων ανθρώπων, με τους αγώνες της να εξυμνούνται μέχρι και σήμερα. Άφησε την τελευταία της πνοή στις 25 Μαρτίου 1931 σε ηλικία 68 ετών στο Σικάγο.
