Του Δημήτρη Τριανταφύλλου,
Ο όρος «επιχειρηματικότητα» ταυτίζεται συχνά με δραστηριότητες όπως διοίκηση-διαχείριση μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού. Δεν υπάρχει ένας κοινώς αποδεκτός ορισμός, αλλά υπάρχει συμφωνία στο ότι περιέχει τα εξής βασικά στοιχεία: ανάληψη πρωτοβουλίας, αξιοποίηση πόρων και δυνατοτήτων και αποδοχή του κινδύνου αποτυχίας που ενέχει κάθε δραστηριότητα που αναλαμβάνεται.
Τα τελευταία χρόνια, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, η οποία προκάλεσε την απώλεια θέσεων εργασίας σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αλλά και περικοπές στο δημόσιο τομέα και στις επενδύσεις, η δημιουργία start-up εταιριών παρουσιάζει αξιοσημείωτη αύξηση.
Το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα Global Entrepreneurship Monitor (GEM), δημοσίευσε την «Ετήσια Έκθεση για την Επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα» . Το GEM αποτελεί μία διεθνή ερευνητική κοινοπραξία από ερευνητικά ινστιτούτα και πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο που ξεκίνησε το 1999, στο πλαίσιο της οποίας συλλέγονται εμπειρικά στοιχεία μέσω ερευνών πεδίου σε ένα ευρύ πλήθος χωρών παγκοσμίως. Η έκθεση αυτή συνεπώς μας δίνει μία σαφή εικόνα για την εικόνα της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης, τόσο για τη καθιερωμένη επιχειρηματικότητα, όσο και για τη νεοφυή επιχειρηματικότητα (start-ups).
Η Ελλάδα στον δείκτη αυτόν βρίσκεται στην 1η θέση, και γενικότερα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως, αν και ο σχετικός δείκτης μειώθηκε στο 12,4% από 14,1% το 2016. Οι υψηλές επιδόσεις της χώρας στον δείκτη καθιερωμένης επιχειρηματικότητας αποτελούν άλλωστε άλλη μία έκφανση της ισχυρής αυτό-απασχόλησης και μικρο-επιχειρηματικότητας, που κυριαρχούν στη δομή του ελληνικού παραγωγικού συστήματος. Αποτέλεσμα της υψηλής καθιερωμένης επιχειρηματικότητας είναι η Ελλάδα να κατέχει την τρίτη υψηλότερη επίδοση και στη συνολική επιχειρηματικότητα μεταξύ των χωρών.
Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη από το ΙΟΒΕ, η οικονομική κρίση οδηγεί τους νέους ανθρώπους προς την επιχειρηματικότητα λόγω ανάγκης και όχι επειδή υπάρχει μια νέα επενδυτική ευκαιρία. Επίσης, η ίδια έρευνα υποστηρίζει ότι οι ήδη καθιερωμένοι επιχειρηματίες συνεχίζουν να δρουν επιχειρηματικά, όχι γιατί ψάχνουν νέες επενδυτικές ευκαιρίες αλλά επειδή θεωρούν ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν κάνοντας μια άλλη εργασία. Παράλληλα, ο βασικός λόγος διακοπής της επιχειρηματικότητας είναι η έλλειψη κερδοφορίας και η πιθανή αποτυχία, τόσο για τους νέους επιχειρηματίες όσο και για τους ήδη υπάρχοντες. Επιπλέον, η έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης, καθώς επίσης και οι χρονοβόρες διαδικασίες ίδρυσης, αποτελούν βασικό εμπόδιο στην ίδρυση και ανάπτυξη μιας νέας επιχείρησης.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, θα πρέπει να σημειωθούν οι ακόλουθες θετικές εξελίξεις: η εντονότερη συνεισφορά άτυπων επενδυτών στη χρηματοδότηση νέων εγχειρημάτων, αν και πρόκειται κυρίως για μέλη της οικογένειας, το χαμηλότερο ποσοστό όσων διέκοψαν ή ανέστειλαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, οι καλύτερες προσδοκίες για τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, η ενίσχυση εγχειρημάτων μεταποίησης και πρωτογενούς τομέα και η ακόμα καλύτερη εικόνα της επιχειρηματικότητας ως επιλογή επαγγελματικής σταδιοδρομίας.
Συνεπώς, σε ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον, όπως αυτό της Ελλάδας, πολύ μεγάλη σημασία έχει η χρηματοδότηση της νεοφυούς επιχειρηματικότητας, τόσο στα αρχικά της στάδια, όσο και στην πορεία λειτουργίας της.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ
- ΙΟΒΕ, Νοέμβριος 2018, Ετήσια Έκθεση Επιχειρηματικότητας 2017-2018: Λιγότερα νέα εγχειρήματα, βελτίωση στις προοπτικές απασχόλησης.
- Γεωργόπουλος, Β., Στρατηγικό μάνατζμεντ, Εκδόσεις Μπένου.
