Της Μαριτίνας Γκίνη,
Η ζωή μας διακρίνεται από τις συνεχείς εξελίξεις και αλλαγές, οι οποίες συμβαίνουν με ταχύτατους ρυθμούς και είναι ορατές σε πολλούς τομείς. Ένας από αυτούς είναι η εργασία στην οποία, εκτός από νέα επαγγέλματα, έχουν διαμορφωθεί και νέες συνθήκες, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους εργοδότες. Σήμερα, ακούμε όλο και πιο συχνά τη λέξη τηλεργασία, η οποία τείνει να γίνει το νέο «καθεστώς» στον εργασιακό χώρο. Μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε ως μια μορφή εργασίας η οποία συχνά ασκείται από ένα άτομο, εκτός του παραδοσιακού εργασιακού του χώρου, για έναν εργοδότη και, ταυτόχρονα, περιλαμβάνει την χρήση τηλεπικοινωνιών και προηγμένων τεχνολογιών πληροφόρησης.
Έχει διαπιστωθεί ότι η τηλεργασία έχει πολλά οφέλη, καθώς ο χρόνος και οι αναγκαίες δαπάνες για τη μετακίνηση των εργαζομένων από και προς τον χώρο εργασίας τους εκμηδενίζονται, ενώ ταυτόχρονα, το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων μειώνεται σημαντικά και η ανταγωνιστικότητά τους ενδυναμώνεται. Επιπλέον, απαιτούνται ελάχιστες επαγγελματικές ανταλλαγές, κάτι το οποίο αποτελεί πολύ σημαντικό πλεονέκτημα από άποψη οικονομικού οφέλους. Αξίζει να σημειωθεί πως, η τηλεργασία συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της ανεργίας, αφού διευρύνει τις δυνατότητες απασχόλησης για διάφορες -υπό άλλες συνθήκες περιθωριοποιημένες- κοινωνικές ομάδες, όπως τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι νέοι και οι μητέρες που δεν έχουν την δυνατότητα να φύγουν από το σπίτι. Οι άνθρωποι αυτοί, μέσω αυτής, επιτυγχάνουν την ισότιμη συμμετοχή στην παραγωγική εργασία και στην κοινωνική τους ζωή, αξιοποιώντας τις δεξιότητες τους και τις δημιουργικές τους ικανότητες. Συνάμα, η τηλεργασία επιδρά σημαντικά στον ψυχισμό των ατόμων, αυξάνοντας το αίσθημα της προσφοράς και τονώνοντας την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση τους, ενώ παράλληλα βοηθά και στην ανεξαρτητοποίησή τους, καθώς μέσω αυτής, οι άνθρωποι έχουν την δυνατότητα να καλύψουν τις οικονομικές και υλικές τους ανάγκες, κατακτώντας με αυτόν τον τρόπο και την κοινωνική τους αυτονομία.
Ωστόσο, παρά τα πλεονεκτήματα της, η τηλεργασία έχει και αρκετές αρνητικές επιδράσεις στη ζωή των ανθρώπων. Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν πολλές φορές δυσκολίες προσαρμογής στα νέα δεδομένα, ενώ ταυτόχρονα κινδυνεύουν από την κοινωνική απομόνωση. Συγκεκριμένα, οι εργαζόμενες μητέρες αποκλείονται από συλλογικά εργασιακά και κοινωνικά σχήματα, οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες περιθωριοποιούνται και νιώθουν μόνοι τους, και οι νέοι άνθρωποι που αρχίζουν την επαγγελματική τους σταδιοδρομία μέσα από την τηλεργασία οδηγούνται στην εσωστρέφεια και προτιμούν την αποχή από τα κοινωνικό-πολιτικά δρώμενα. Αξίζει να επισημανθεί ότι το κόστος του εξοπλισμού που απαιτείται για την πραγματοποίησή της είναι ιδιαίτερα υψηλό και επιβαρύνει τους αυτοαπασχολούμενους. Οι ευκαιρίες για προαγωγή μειώνονται και τα εργασιακά δικαιώματα χάνονται, λόγω της αδυναμίας διεκδίκησής τους και της ιδιάζουσας μορφής απασχόλησης των εργαζομένων. Επομένως, εδραιώνεται σε μεγάλο βαθμό η μερική απασχόληση, η οποία, όχι μόνο στερεί τη δυνατότητα εργασιακής ανέλιξης, αλλά και συρρικνώνει το πλαίσιο των εργασιακών κατακτήσεων.
Κλείνοντας, η τηλεργασία, λόγω των επίκαιρων ζητημάτων που έχουν προκύψει εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, έχει μπει στη ζωή όλων μας και την έχει επηρεάσει ποικιλοτρόπως. Ωστόσο, τίποτα δεν αντικαθιστά την πραγματική επικοινωνία με τους συναδέλφους μας, την χαρά και την προσμονή μέχρι να επιστρέψουμε στον εργασιακό μας χώρο, ακόμα και αν κάποτε μας κούραζε. Η καθημερινή προστριβή με τους συνανθρώπους μας, μας δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνούμε μαζί τους, να βελτιώνουμε τις σχέσεις μας, να σταματάμε να είμαστε απόλυτοι και να διευρύνουμε το πνεύμα της ομαδικότητας και της συνεργασίας. Άλλωστε, ο άνθρωπος είναι ένα «όν κοινωνικό», όπως πολύ σωστά έχει προειπεί ο Αριστοτέλης.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΗΓΗ
- Τηλεργασία, eclass.gunet.gr, Διαθέσιμο εδώ
