Του Ανδρέα-Άγγελου Σκόνδρα,
Ένας χρόνος συμπληρώνεται από την ορκωμοσία της κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο ανώτατο αξίωμα της χώρας, αυτό της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ένας χρόνος από όταν στο Προεδρικό Μέγαρο φύσηξε ένας νέος αέρας, ένας αέρας αλλαγών. Κατά την εκλογή της είχαν εκφραστεί ποικίλες απόψεις σχετικά με την υποψηφιότητά της, άλλες θετικές και άλλες καυστικές. Ένας χρόνος, ωστόσο, έχει περάσει και η καλύτερη απάντηση στους επικριτές της κ. Σακελλαροπούλου εντοπίζεται εξετάζοντας καλύτερα το έργο της.
Από την αρχή της θητείας της παρουσιάστηκε με μία ιδιαίτερη δυναμική και σθένος για να τιμήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το αξίωμα της. Δεν προσπάθησε να αναλωθεί σε βαρύγδουπες δηλώσεις, ούτε αποπειράθηκε να αποκοπεί από τον ελληνικό λαό. Στο μέτρο που επιτρέπει η θέση της φαίνεται πως έχει καλλιεργήσει ένα κλίμα οικειότητας και είναι γεγονός ότι αυτή η οικειότητα με τον λαό έλειπε για πολλά χρόνια. Παράλληλα με την οικειότητα φαίνεται πως εκπέμπει και μία απλότητα, για την οποία πολλοί μη κοιτώντας την ουσία του πράγματος σπεύδουν να την κατηγορήσουν. Η απλότητα εξέλειπε από αυτό το αξίωμα με αποτέλεσμα οι πολίτες να το απαξιώνουν και να το θεωρούν κατάλοιπο ενός παρελθόντος που δεν συνάδει με τα δεδομένα της εποχής. Η εποχή μας αξιώνει Προέδρους δυναμικούς, κοινωνικά αποδεκτούς και απλούς χωρίς τις υπερβολές και τις φανφάρες του παρελθόντος. Βέβαια, θα πρέπει σαφώς να μην ξεχνάμε ότι ο Πρόεδρος δεν έχει σημαντικές πολιτικές εξουσίες, αλλά ο συμβολισμός μέσα από τις πράξεις του είναι καθοριστικός τόσο για τους πολίτες όσο και για την εικόνα της χώρας διεθνώς.
Το γεγονός ότι αποτελεί την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν από μόνο του μία ιστορική αλλαγή για την πορεία της χώρας. Ωστόσο, αυτή η αλλαγή θεωρείται και δεδομένη εν έτει 2021 στα πλαίσια μιας δημοκρατικής χώρας. Συνεπώς, το φύλο δεν πρέπει να δημιουργεί και συνάμα τον θαυμασμό μας για την κ. Σακελλαροπούλου, αφού θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί την πρώτη γυναίκα ΠτΔ αλλά το έργο της να αναλώνεται μόνο σε λαμπερές εμφανίσεις, σε γεύματα πολυτελείας και εθιμοτυπικές εξαγγελίες χωρίς ουσιαστικό νόημα. Εν αντιθέσει όμως, φαίνεται πως αποστρέφεται τα λάθη των προκατόχων της. Οι επισκέψεις της σε ακριτικά νησιά -ναι μεν εθιμοτυπικές αλλά με μεγάλο συμβολισμό-, οι προσκλήσεις απλών πολιτών στο Προεδρικό Μέγαρο για κατ΄ ιδίαν συζήτηση μαζί της και η επιλογή της για γυναίκα υπασπιστή στο πλευρό της είναι μόνο μερικές αλλαγές που προοιωνίζουν θετικές εξελίξεις.
Η κ. Σακελλαροπούλου έχει ακόμα πολλά να καταφέρει κατά την διάρκεια της πενταετούς της θητείας. Μέχρι στιγμής αντιμετώπισε σημαντικές προκλήσεις και δύσκολες, θα λέγαμε, για έναν άνθρωπο που δεν είναι πολιτικός με εμπειρία. Το ξέσπασμα της πανδημίας, οι φυσικές καταστροφές σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και τελευταία τα περιστατικά ακραιφνούς βίας που τείνουν να διχάσουν τον κόσμο είναι μόνο μερικές από τις προκλήσεις. Πρέπει να επισημανθεί ότι αυτές οι προκλήσεις δεν βαραίνουν την Πρόεδρο σε επίπεδο οργάνωσης και εκτελεστικής δράσης, αλλά η ίδια οφείλει να ενώνει το έθνος σε περιόδους διχασμού και πολιτικής αδιαλλαξίας.
Επομένως, η μέχρι τώρα πορεία της στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα δημιουργεί θετικές εντυπώσεις. Απαλλαγμένη από την τυπολατρία του πρωτοκόλλου προσπαθεί να δείξει την ανθρώπινη διάσταση του αξιώματος που αναζητούν οι πολίτες της χώρας. Υπάρχουν πολλές ακόμα προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η ΠτΔ, αλλά βασικός άξονας της δράσης της θα πρέπει να είναι η διαρκής επαφή με τον λαό.
